HELP mijn man heeft geen fantasie! Ieder jaar hetzelfde cadeautje met Sinterklaas of onder de boom, nooit eens iets origineels, tenminste dat dacht ik, totdat ik dit jaar een pakje in de zak van de goede Sint vond met een afmeting die mij niet bekend voorkwam maar wel het ergste deed vermoeden. Dit was duidelijk geen doosje van de plaatselijke juwelier, dit was een doos van een heel ander soort middenstander of groot warenhuis. Mijn gedachten gingen meer richting Christine of de Wehkamp, omdat je deze cadeautjes daar zo heerlijk anoniem kunt bestellen. Of misschien wel de Mediamarkt waar deze verpakkingen tegenwoordig naast de kassa hangen, net als bij het Kruidvat, de Etos en ieder beetje behoorlijke drogist.
Moet dat nu echt, dacht ik geschrokken, er zitten wel kinderen bij. Is het nou echt nodig dat die dit zien. Laten we eerlijk zijn, sommige dingen houden wij vrouwen nu eenmaal graag privé.
Ook onze kinderen willen graag dat wij vrouwen sommige dingen privé houden, zeker als de vrouw in kwestie ook nog eens hun moeder is.
Geen van mijn kinderen zal ik er ooit op kunnen betrappen dat zij in mijn nachtkastje gluren. Simpelweg omdat ze niet geïnteresseerd zijn in de inhoud daarvan en ze misschien wel bang zijn zich een ongeluk te schrikken wanneer ze er wel stiekem een kijkje in zouden nemen.
Toch kan ik niet ontkennen dat mijn interesse enigszins was gewekt. Het leek me een goed idee om het presentje, dat prachtig was ingepakt, tussen neus en lippen door open te maken. Even heel snel als de kinderen met iets anders bezig waren. Zelf nog heel druk waren met het uitpakken en bewonderen van hun cadeau. Of op het moment dat vaderlief met schroevendraaier, nijptang, zaag, zakmes en waterpomptang bezig zou zijn een autootje van de verpakking los te maken.
Dan kon ik heel snel mijn cadeautje uitpakken en wegmoffelen om het op een later stadium aan een nader onderzoek te onderwerpen.
Zo geschiedde.
Op het moment dat paps zich op het loswrikken van een radiografisch bestuurbare auto pakte ik heel snel mijn pakje uit. Batterijen worden niet bijgeleverd was het eerste wat ik las toen ik de doos zag. Nee bedacht ik me. Met een beetje fantasie heb je waarschijnlijk ook geen batterijen nodig.
Snel moffelde ik de doos onder de kussens van de bank om later op de avond toen de kinderen moe maar tevreden te bed lagen mijn cadeau te bewonderen.
Tot mijn stomme verbazing lag in de doos geen ultra moderne knalroze tarzan versierd met glitter en voorzien van alle glamour die een vrouw van deze tijd toch op zijn minst verwacht.
Nee deze moeder moet het dit jaar doen met een elektrische tandenborstel.
Batterijen niet meegeleverd. Nee gelukkig niet!

[url=www.ingriddebruijn.nl]www.ingriddebruijn.nl[/url]


6 reacties

Emiliever · 10 december 2009 op 19:55

Geweldig! Leuk geschreven, misschien vind je de Tarzan wel onder de Kerstboom….of heb je manlief jouw column niet laten lezen? 😆

LouisP · 10 december 2009 op 22:57

Ingrid
goed geschreven! Toen vind ik het eind niet verrassend! Te veel gefocust op die Tarzan, denk ik…Onderstaande quoot, is daar nu iets niet goed aan of lees ik slecht?

“Op het moment dat paps zich op het loswrikken van een radiografisch bestuurbare auto pakte ik heel snel mijn pakje uit.”

Louis

Ingrid · 12 december 2009 op 20:06

@louis klopt woordje stortte is weggevallen. Na auto moet stortte komen, sorry.

Ingrid · 12 december 2009 op 20:07

PS Had eerst een ander einde, minder verrassend maar dat kon echt niet volgens een vriendin. 😆

LouisP · 12 december 2009 op 20:42

Ingrid,
‘eerst een ander einde……volgens een vriendin’

naar die versie ben ik best benieuwd? Of misschien bij je volgend stuk zelf het einde bepalen!

Louis

Mien · 21 december 2009 op 07:13

Leuk debuut.
En met een beetje fantasie toch best te gebruiken dit nieuwe speeltje …!? 😆
Titel is goed gevonden.

Mien Waterfris

Geef een reactie

Avatar plaatshouder