Ik heb een vraag aan u. Ik heb mij al tot velen gewend, maar bleek nooit aan het juiste adres te zijn.
Niet allen uniform in gedachtegoed maar wel in kledij, stuur ik ook u nu een brief. Beste Donald, jij (mag ik tutoyeren?) loopt al sinds jaar en dag in hetzelfde kloffie; Een blauw of zwart matrozenpakje, met een petje op.
En geen kip die daar iets van zegt. De integratie van de gemiddelde Duckstad bewoner kan ronduit mislukt worden genoemd. En vooral jijzelf bent helemáál niet te verstaan. Je oude (waarschijnlijk Joodse) oom, teert op oud geld verdient over de ruggen van wat ik bijna slavenarbeid wil noemen.
Beste Donald, er lijken onmiskenbare parallellen te trekken met de grote mensen wereld. Want mijn brieven gingen naar de Paus, Pim Fortuyn, Hare Majesteit de Koningin en ja, zelfs Jomanda. Een sluitend antwoord heb ik echter nog niet kunnen vinden. Donald, je bent mijn laatste hoop. Herstel, je bent mijn voorlaatste hoop.
Want mocht ik ook van jou geen duidelijk antwoord krijgen dan ga ik nog één laatste brief schrijven. Een open brief naar de zogenaamde Lonsdale jongeren. Ook zij lijken een uniform geheel. Uniform met de gezamenlijke wil één rijk te bouwen, de wil één volk te zijn en één leider te hebben.
En dat alles in een sweater van wat ooit als een zwart sportkledingmerk begon.
Beste Donald, toch hoop ik liever van jou een passend antwoord te krijgen op mijn vraag :
Waarom schreeuwen jullie allemaal zo hard?
11 reacties
Kees Schilder · 18 april 2005 op 17:09
Over uniform gesproken; vraagt nooit iemand zich af waarom D.Duck nooit een broek draagt maar wel een pet?
KingArthur · 18 april 2005 op 17:17
Beste Martijn,
Ik kan mij je vraag heel goed voorstellen en ik vind het scherpzinnig dat dit je is opgevallen. Ik heb hier een heel eenvoudige verklaring voor je vraag. Omdat ik nooit iets zinnigs te zeggen heb schroef ik gewoon mijn volume een beetje op zodat ik zeker weet dat ik toch gehoord word door anderen.
Groeten Donald
Louise · 18 april 2005 op 18:57
Geachte heer Martijn,
Uw brief heb ik in goede orde ontvangen. Met verbazing, dat wel. U beroept zich op uw scherpe blik en oog voor detail. Hoe vreemd is het dan dat u juist iets zeer essentieels laat liggen in uw schrijven; mijn naakte onderkant. Net als de heer Kees vind ik dat op zijn minst zeer opmerkelijk.
In antwoord op uw vraag kan ik u mededelen dat dat harde roepen in de volksmond ook wel bekend staat als “kwaken,” en wat mijn schaars geklede onderlijf betreft; ik shop al sinds jaar en dag bij mijn nicht, die een landelijk bekende kledingzaak runt. Haar handelsmerk is dat ze zich vooral richt op het minimalisme.
Hopende u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben, verblijf ik, mede namens mijn nicht Christine,
de heer le Duc
WritersBlocq · 18 april 2005 op 20:28
IJzersterke vergelijking Martijn!
DD, laat Christine le Duc er ook eens met haar pet naar gooien. Letterlijk dan hè, maar niet wat betreft de letters zij altijd weer laat inslaan als een bom.
Li · 18 april 2005 op 21:43
Beste Martijn
Wie het hardste schreeuwt, wordt gehoord
Pgheghegheghe
[url=http://www.grandmaspantry.com/images/donaldmad.gif]boos[/url]
Afz. Donald Duck
Ma3anne · 18 april 2005 op 22:30
Psssst, Martijn, ik moet je wat vertellen: Donald Duck bestaat niet. Vraag het eens aan Sinterklaas. Misschien weet die het. Of zit die ook opgesloten in de Sixtijnse kapel?
viking · 19 april 2005 op 08:40
😀 😀 😀 😀 😀
Wright · 19 april 2005 op 08:40
[quote]Waarom schreeuwen jullie allemaal zo hard?[/quote]
Wel eens geprobeerd zachtjes te schreeuwen? 🙄
Mup · 19 april 2005 op 10:48
Volgens mij heeft Donald geen kaas gegeten van kelding en eventuele achterliggende betekenissen van het dragen van bepaalde kledij, maar ik ben een Iejoor-fan, dus ik weet het ook niet.
Goeie vraag, Mup.
Mosje · 19 april 2005 op 16:06
[quote]Waarom schreeuwen jullie allemaal zo hard?[/quote]Negeren die schreeuwers beste Martijn.
En leg vervolgens je oor maar eens te luisteren bij degenen die zwijgen. Dan hoor je vaak de mooiste dingen.
pepe · 21 april 2005 op 09:24
Kwak, kwak!! 😀