Eenentwintig doden in Duisburg. Eenentwintig jonge mensen die het feest van de liefde vierden en dat bekochten met de dood. Eenentwintig onschuldigen verdrukt, vertrapt en gestikt in een donkere Duitse tunnel. Zo’n bericht grijpt je aan. Je slikt twee keer en stelt je voor hoe afschuwelijk het is om zó aan je einde te komen. Onmogelijk om na het lezen gewoon je schouders op te halen. Alsof het niets voorstelt. Alsof zulke dingen nu eenmaal gebeuren. Kan niet. Onmogelijk! Tóch is er iemand die totaal niet stilstaat bij de slachtoffers van de Love Parade. Laat staan dat hij medelijden heeft. “Het zijn slechts zondaars, afvalligen. En dat ze dood zijn? Dat is een straf van God!” Het zijn de woorden van de Oostenrijkse bisschop Andreas Laun. Bisschop Laun knielt naast zijn bed en richt zich tot zijn Baas. “Heer, U kunt trots op me zijn. Vandaag heb ik de verdorven maatschappij een grote dienst bewezen. Ik heb het volk namens U medegedeeld dat de dode ketters hun verdiende loon hebben gekregen tijdens dat heidense feest in Duisburg. Zo’n Love Parade is pure rebellie tegen de Goddelijke Orde en bezoekers roepen de toorn Gods daarmee over zich af” prevelt de bisschop. Er vormt zich een glimlach rond zijn oude, gerimpelde mond als hij aan de slachtoffers denkt. “U zaaide eerder dood en verderf onder de bevolking van Sodom en Gomorra. Daarmee liet U zien wie de Baas is en bij dat zogenaamde liefdesfeest in Duitsland deed U dat opnieuw. Zoals U van mij als nederige dienaar gewend bent, heb ik Uw straf uitgelegd aan het volk als een rechtvaardige daad. Wilt U mijn goede werk alstublieft onthouden als mijn tijd dáár is?” bidt bisschop Laun. Voldaan kruipt hij onder de dekens.
Eerder dit jaar vielen er 500 christelijke doden bij geweld in Nigeria. Bruut afgeslacht door aanhangers van een ander geloof. Vreselijk, maar wie heeft er toen iets van bisschop Laun gehoord? Stond hij in een paarse duster op de kansel te prediken dat God een dikverdiende straf uitdeelde aan de christenen? Stak hij zijn beschuldigende vingertje in de lucht en riep hij dat ze zich dan maar netjes hadden moeten gedragen? Natuurlijk niet! Over vermoorde christenen niets dan goeds. Wat het verschil is tussen goed en fout leven bepaalt de bisschop voor zijn volgelingen. En dát is precies het enge met bisschoppen, type Laun: ze hebben vólgelingen. Mensen die naar hen luisteren. Mensen die geloven dat alles wat zo’n goedheiligman roept wáár is en dat vervolgens doorvertellen aan anderen. De bisschop is tenslotte een man gezonden door God. Hij zal het wel weten. De Love Parade in Duisburg had ook heel veel volgelingen. Allemaal mensen die geloofden in de liefde. Daar is in de Bijbel nota bene een heel hoofdstuk aan gewijd. Nu hopen dat ook bisschop Laun de essentie daarvan gaat begrijpen.
5 reacties
Avalanche · 16 augustus 2010 op 09:56
Prachtige titel voor een vlammend betoog. De laatste zinnen bezorgden me kippenvel.
Libelle · 16 augustus 2010 op 11:09
Bisschop Laun masturbeert na zijn avondgebed.
Dat tast het ruggemerg aan, weet je nog wel.
LouisP · 16 augustus 2010 op 11:17
Kwiezel,
getver…goed dat je dit tegen me vertelt. Ik kan zoiets bijna niet geloven. Maar ik neem het aan. Omdat je het zo overtuigend stelt. Titel is erg goed gevonden..
Louis
dokterblues · 16 augustus 2010 op 15:53
Dit vind ik een goed stuk, uit het hart geschreven.
Wat ik zelf over het geloof kwijt wil: Breek me de bek niet open!
’t Hart heeft daar boeken vol over geschreven.
Anti · 16 augustus 2010 op 17:59
Masturbeerde hij maar wat vaker. Dat scheelt beslist in frustratie en dat scheelt weer in haat tegen andersdenkende of anderslevende mensen. Wat is er met hippie Jezus gebeurd die het juist zo goed kon vinden met de niet zo rechtlijnigen?
Goede column met goede titel Kwiezel. En echt te gek voor woorden dat zulke invloedrijke types zo’n achterlijke dingen roepen en er blijkbaar nog mee wegkomen ook.