Een blauwe bank staat langs de straat,
hetzelfde model als ik heb.
Treurig word ik ervan; het ding staat er zo eenzaam en verlaten bij.
Eens zo graag gebruikt
Altijd trouw geweest
En nu dit! In de kille ochtend
In de regen en in de wind
Het ding ziet er mishandeld uit: hout prijkt door de bekleding.
Een gevoel van leegte doordrenkt me.
Voor een “normaal”persoon is het gewoon een afgedankte bank,
men kijkt er misschien even naar en fietst dan gewoon door, zonder enige emotie.
Voor mij is deze bank een reallife snelkoppeling.
Bijzonder, hoe we gevoelens aan dingen kunnen koppelen: materiaal met waarde, woorden met breekbare lading, geur met een luchtje en muziek met een ondertoon.
Koppelen en ontkoppelen.
Kon ik dat maar

Tenminste nu nog niet.
Alles heeft een lading.
Bijvoorbeeld de rode Ford, amor amor-parfum, de Korreweg, grote neuzen, coldplay en Jazz, wiet, babysokje op het prikbord.
En er komen nog veel meer koppelingen bij ben ik bang….

Met als gevolg een emotionele tijdsbom.

Categorieën: Overig

3 reacties

KingArthur · 17 oktober 2006 op 11:07

[quote]Met als gevolg een emotionele tijdsbom.[/quote]
Niet als je alles een juiste plaats weet te geven. De stijgende lijn wordt doorgezet.

pally · 17 oktober 2006 op 11:50

[quote]Voor een ‘normaal’persoon is het gewoon een afgedankte bank[/quote]

Beschouw jij jezelf dan niet als normaal? Wat is normaal eigenlijk of niet normaal?
Wees blij dat je fantasie hebt, kun je columns schrijven…..ontploft die tijdbom ook niet.

Ma3anne · 18 oktober 2006 op 07:56

Die opsomming van woorden zegt me niets, behalve de Korreweg.
De titel vind ik veelzeggend en goed gekozen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder