Blauw

De invoering van een rookverbod in cafés heeft onverwachte gevolgen. Bij voorbeeld voor Stewart Laidlow. Hij mag zijn stamcafé in het Schotse dorp Dunfirmline niet meer in. En hij rookte niet eens. Nooit gedaan ook. Als het in het café blauw staat van de rook, leidt dat tot visuele complicaties. Wanneer je met je prooi van de avond het etablissement verlaat, zie je pas onder de eerstvolgende lantaarnpaal wat diegene eigenlijk een verschrikkelijke rotkop heeft. En een groene trui, een zwarte broek en bruine schoenen: nog kleurenblind ook! Maar die alles overheersende sigarettenwalm brengt een nog veel groter risico met zich mee. Die branderige geur is bij uitstek geschikt om nog veel kwalijker lichamelijke ongemakken te verhullen. Begrippen als halitose en flatulentie, in de volksmond aangeduid met “uit je bek stinken” en “winderigheid” leiden slechts een sluimerend bestaan. Tot je in een café komt waar niet mag worden gerookt.

Opeens wordt alles mij duidelijk. Je hoort toch wel van mensen die in de kroeg op jacht gaan naar een prooi voor thuis? En dat het thuis dan zo tegenvalt? Tsja, in een huis dat fris en fruitig ruikt naar Sunlight-zeep valt het extra op dat je prooi tamelijk onwelriekend van aard is. Nee, in een rokerige kroeg ruik je dat niet. En zeg nou zelf: een wasknijper op je neus doet toch ernstig afbreuk aan gevoelens van schandelijke geilheid en ongetemde lust. Dus de prooi wordt vriendelijk doch beslist de deur gewezen. Een rookvrij café helpt bij het in de kiem smoren van deze smadelijke teleurstelling.

Maar die arme Stewart Laidlow is pas écht slachtoffer van het rookverbod dat is afgekondigd is de Britse horeca. In zijn geval is er sprake van meer dan een lichte prikkeling van de neusslijmvliezen. Hij produceert een hoeveelheid darmgassen waar je een middelgrote stad de winter mee door helpt. En stínken… En door het ontbreken van de maskerende stank van sigaren en volle asbakken viel zijn probleem met geen mogelijkheid nog langer te verbloemen. Dus er zat voor de waard van zijn stamkroeg niets anders op dan Stewart definitief de toegang tot de zaak te ontzeggen.

Extreme winderigheid kan soms ook worden veroorzaakt door antibiotica die de darmflora in de war sturen. Mijn buurvrouw maakt zo nu en dan meer herrie dan een voorbijrijdende brommer. Daar kan ze niets aan doen. Kuurtje geheel afmaken, staat er op het doosje van de apotheek. Misschien kunnen ze er de volgende keer wat oordoppen voor de buren bijleveren zodat ik ’s nachts in ieder geval gewoon rustig door kan slapen. De kopjes staan te rammelen in mijn buffet, en de kat vlucht onder de bank. Maar ach, zo erg is dat niet, het komt vanzelf wel weer goed met de darmen van buuv’. Maar toch vond ik het raar klinken, toen ik haar bij de buurtsuper tegenkwam, en ze verontschuldigend deze onvergetelijke zin tegen me zei: “Ik heb zo’n last van winderigheid, dat komt door mijn oorontsteking…”