Blikopener

De telefoon gaat over en Freek neemt op.
‘Met Freek’
‘Met Dirk. ZEG HEB JIJ MIJN BLIKOPENER
GESTOLEN?’, schreeuwde ik tegen hem.
‘Neej. Hoezo?’, was zijn verbaasde reactie.
‘VUILE LEUGENAAR!’ Ik hing op. Het zit namelijk zo, ik ben mijn blikopener kwijt. Ik had een hele mooie grote witte blikopener en toen ik laatst een blik tonijn wilde openen, grepen mijn handen mis. Ik bewaar altijd mijn blikopener in de besteklade. Op zich een logische keus. Toen bedacht ik mij dat ik niet meer alleen woonde in dit huis, Marieke zou er vast een vrouwen-logischere plek voor bedacht hebben. En dus ging ik op onderzoek uit.

Hij lag niet onderin de vaatwasser, in dat putje met drek. Wel vond ik daar drie borden, twee pannen en het een fondueset. Dat terzijde. Hij lag ook niet in het metalen ikea pollepelbusje dat iedereen tussen de 20 en 40 jaar oud op z’n aanrecht heeft staan. Hij lag niet in al de keukenkastjes, niet tussen mijn klusgereedschap, niet tussen de kussens van de bank, niet in of onder de prullenbak, nergens te vinden.

Toen Marieke thuiskwam …. hetvolgende tafereel.
‘Ik ben de blikopener kwijt. Weet jij waar die is?’
‘Nee. Maarre heb je in de bestek-la gekeken?’
‘JA, WAT DENK JE! DAT IK TOTAAL DEBIEL BEN???’

Ik kan op zulke momenten wat minder hebben. Anyways, ik heb er nog aan gedacht dat Marieke hem express verstopt zou hebben om mij m’n bloed onder de nagels vandaan te halen, maar Marieke kennende heb ik die gedachte snel laten varen. Marieke kan namelijk niet overtuigend liegen.

Ring… Ring.
‘Thomas hier!’
‘Thomas, vent, luister eens goed naar mij. Toen jij vorige week bij mij was, heb je toen MIJN BLIKOPENER TOEVALLIG GELEEND?’
‘Je blikopener?’
‘JA, JE BENT TOCH NIET DOOF???’
‘Uuhh, nee, die heb ik niet geleend.’
‘LUL!!’
Ik hing op, en zette een vraagteken achter zijn naam.

Het punt is, als ik mijn blikopener niet thuis kan vinden en zelfs Marieke weet niet waar die is, dan moet het zo zijn dat mijn vrienden hem hebben meegenomen. Ik kan me namelijk moeilijk voorstellen dat een willekeurige dief in mijn huis zou rondneuzen, mijn breedbeeld TV, laptops, telefoons, digitale camera-zooi en andere high-tech dingetjes zou laten staan, en in de besteklade op zoek zou gaan naar een blikopener. Ik kan me heel moeilijk voorstellen dat de dief met zijn zaklamp tussen zijn tanden mijn keukenla zou opentrekken, de witte blikopener ziet liggen en bij zichzelf zou denken: ‘Tjonge, jonge wat een pracht exemplaar! Wat een buit! Ik hoop dat er geen alarm op zit!’
Ik geloof zulke dingen gewoon niet.

Nou moet ik wel zeggen… dat Jacob (onze hond) de laatste tijd wat moeite heeft met poepen.
[img align=right]http://www.durieux.nl/www/images/image/columns/blikopener.jpg[/img]