Het is vandaag weer eens mooi weer en dan denk ik automatisch dat ik naar buiten moet.
En raad eens, het blijft niet bij de gedachte, het zal dan ook op korte termijn geschieden.
Maar voor de gezelligheid gooi ik een sms de lucht in naar een goede vriend van mij met de vraag of hij zin heeft in een wandeling. Mijn hoofd is al buiten met die goede vriend van mij en denkt een burgerlijke “He, gezellig”.
Maar ik krijg een sms terug en ineens vind ik mezelf weer iets minder burgerlijk, hij heeft een verjaardag en wel van zijn schoonzusje.
Daarvoor zijn we dus schijnbaar midden in de 20,voor suffe verjaardagen.
Taart eten met een oude taart die de functie van tante vervult, maar dat moet ieder voor zich weten.
Ik ben vrijdag nog bij hem geweest want zijn vriendin vierde haar verjaardag en omdat het leuke mensen zijn ga ik daar dan gezellig naar toe en vermaak mij kostelijk.
De ouders waren de avond daarvoor al op visite geweest dus de sfeer was een lossere dan het jaar daarvoor toen de ouders ook aanwezig waren, en met ouders erbij laat je dan toch minder snel een boer.
Nou laat ik liever helemaal geen boer want met of zonder ouders, het blijft een a-sociaal geval zo’n boer in gezelschap.
Ik hou zoiets altijd maar binnen de 4 muren van mijn vrijgezellen rukhut en bij gebrek aan een lieve vriendin kan ik dan ook ronduit boeren en scheten laten.
Maar dat kan dus ook als je een rot wijf in huis hebt.
Maar ik ben dus maar naar buiten gegaan, lekker op de fiets.
Helaas zijn er meerdere debielen die dat soort activiteiten een leuke vinden en ik bevind mij in het centrum van de burgerlijkheid, of te wel ik ben in het bos op een prachtige zondagmiddag.
En vergeet die indianen maar, die zijn er echt niet en er komt echt niemand op het idee om een indianenpak aan te trekken want dat staat zo voor lul als je de buren tegenkomt.
Of je komt maandag op dat suffe kantoor en voor de verandering is het lachen geblazen op maandagochtend want een collega heeft bij de koffieautomaat al ronduit verteld dat jij bent gezien in een indianenpak, en toch is dat normaal.
1 keer per jaar gebeurt dat namelijk in het altijd gezellige zuiden van het land en dan is het wel normaal, vindt men zelf.
Volwassen mannen van 40 jaar oud zitten bij een vereniging en ze mogen zich verkleden.
Nog een keer:
Volwassen mannen van 40 jaar oud zitten bij een vereniging en ze mogen zich verkleden.
We noemen dit carnaval en we vinden dit dus wel normaal.
Ze lopen drie dagen lang de polonaise en vinden dat leuk joh, een soort village people in polonaise.
Dan mag je dus wel in een boerka over straat.
6 reacties
Ma3anne · 18 januari 2007 op 21:19
Van het mooie weer via het bos naar het carnaval. Het kan en je hebt het redelijk logisch aan elkaar geplakt allemaal.
Maar is het niet Boer[u]en[/u]-Ka in dit geval?
(De boerenkiel bedoel je toch?) 😉
arta · 19 januari 2007 op 11:37
Ik vind het een leuke column, al had het van mij een stuk compacter gemogen. De ouders, het boeren..die stukjes vond ik wat aan de langdradige kant.
Enne…niks mis met onze zuidelijke tradities, hoor!
🙂
DreamOn · 19 januari 2007 op 14:18
Ik kan er geen logica in ontdekken, in je hele column niet. Wat bedoel je nou eigenlijk te zeggen met al dit geleuter? 😥
SIMBA · 19 januari 2007 op 14:50
Ik snap er niks van en jij snapt duidelijk niet wat carnaval inhoudt.
pally · 19 januari 2007 op 17:00
Het voelt of je zomaar wat dingen opschrijft die in je opkomen. Je moet wel van zeer goede huize komen om zo een column te maken. Dat is bij jou (nog) niet aan de orde…..volgens mij
Pally
Geitenstal · 23 januari 2007 op 10:33
Volgens mij is het toch wel een aardig stukje,iedereen heeft er een mening over en geen 1 mening is hetzelfde en dat is toch wel leuk.En carnaval zal ik wel nooit iets van snappen,ik zou dr niet aan moeten denken dat mijn ouders 1 keer per jaar……..Maar goed,voor ieder wat wils toch? 😀