Briljant?

De warme dagen zitten erop, en ik hang de vlag uit. Om verschillende redenen heb ik een enorme hekel aan dagen waarbij het kwik boven de 25 graden uitstijgt. Met name door de briljante ideetjes van mijn dochter. Zeven jaar is ze intussen, en aardig vindingrijk in het creëren van leuke bezigheden op vrije middagen tijdens tropische temperaturen (en dan heb ik het niet over het plunderen van de ijskast).

De eerste warme dag is een feit en madame komt uit bed met de boodschap dat ze vandaag haar zomerse topje aan zal trekken naar school. Oké, tot zover kan ik nog met haar meegaan, al beslis ik wel dat er eerst een T-shirtje met korte mouwen onder gedragen gaat worden. Daarna komt ze tot de conclusie dat het veel te warm is voor een doordeweeks ontbijt en wenst een koel schaaltje vla om de dag mee te beginnen. Ook hier moet ik psychologisch verantwoorde antwoorden op bedenken, om haar duidelijk te maken dat een goed begin van de dag eentje met bruine boterhammen is.

Na schooltijd komt ze thuis met haar volgende idee, want ze gaat een waterfeest organiseren voor de hele buurt (Yeah right!). Nu wordt het de hoogste tijd om eens met deze dame rond de tafel te gaan zitten om op die manier uit te vissen wat er onder een waterfeest verstaan wordt.

Het moet dus een feestje worden waarbij ze “elkaar” natmaken, om op die manier lol te hebben en waarbij ze gelijk af te kunnen koelen.
Prima! Ik ga op de pc een leuke uitnodiging in elkaar flansen welke ze daarna op haar fiets gaat bezorgen.

Vanaf 14:00 uur druppelen de gastjes één voor één binnen. Bij nummer 10 ga ik mezelf stiekem even achter de oren krabbelen, want nu begint het wel hele serieuze vormen aan te nemen. Ze beginnen in de tuin waar intussen de tuinslang aan de muur hangt en zo een soort douche lijkt. Binnen 10 min blijkt mijn keuken blank te staan, en staan er diverse voetstapjes op de vloer in de kamer richting toilet (dat inmiddels op een jacuzzi lijkt).

Wanneer ik de dweil heb gepakt om de boel weer enigszins droog te dweilen, hebben de dames en heren zich in de voortuin gepositioneerd, waardoor na de keuken en de woonkamer ook de hal een grote glibberige glijbaan is geworden.

Na een poging om over de stuwdam van water naar de voortuin te komen om polshoogte te nemen zie ik dat iedereen vertrokken is inclusief mijn 7 jarige bezigheidstherapeute. Na een driewerf hoera en 5 heilige Maria groetjes begin ik aan de renovatie van mijn woning. Intussen neem ik mezelf voor dat dit dus eens maar nooit meer zal zijn.

Precies één week later komt mijn dochter uit school in haar zomerse topje met de jamvlekken van haar ontbijt pontificaal op de voorkant. “Mam!, vanmiddag organiseer ik een waterfeest!”
#$@^%$ “Leuk!, zal ik vast de uitnodigingen maken?” (ik ben tenslotte ook jong geweest).