Vastgeketend in een luie stoel. De gedachten krampachtig om de armleuning geslagen. Het hoofd licht gebogen achterover op de rug van de stoel. De handen knijpen, willen zich ontdoen van de gedachtelast. Maar het lukt niet. Ze wringen zich een uitweg en vallen bijna uit de vingers. Ook nagelbijten helpt Lees meer…
Snoetje, de beuker van de Jordaan zit aan tafel met stille Willem. Ze buurten wat over de aanstaande klassieker. Het liefst willen ze Pierre vragen wat het wordt. Maar Pierre, grote fan van de rood-wit-zwarten, is niet meer. Een tafeltje verder probeert Janine een gesprek in de lucht te houden Lees meer…
Met twee zwaar gerimpelde handen kleit Auguste een perfecte borst op ooghoogte. De monocle valt bijna van zijn neus, door het zweet dat langs zijn oog drupt. Van emotie of van inspanning? Moeilijk te zeggen. Zijn handen doen al een tijdje niet meer wat het hoofd hen influistert. Gelukkig is Lees meer…
Daar zit de man aan tafel en luistert naar de radio. Naar Domien. Zo meteen komt de nieuwe rubriek. Drie maal drie is negen en ieder raadt mijn eigen lied. Een soort tandenborstelkaraoke maar dan anders. Luisteren naar gorgelende muzieknoten- en lijntjes en dan maar raden. Iedere luisteraar wordt gevraagd Lees meer…
Vanuit mijn stoel heb ik prima uitzicht op de vloer. Het is een houten van eik. Russische eik. En koud dat ie is. Niet geïsoleerd helaas, hoewel, hij ligt best centraal en los. Maar iedereen kan erop. Dat dan weer wel. Glad is ie ook. Zo glad als ijs en Lees meer…
