Ik moet het nog lezen. Ergens ligt het op mij te wachten, zomaar in het verschiet. Misschien moet het zelfs nog geschreven worden, mijn lievelingsboek. Een boek zo lief. Voor een lieveling zoals ik. Over Ling misschien, een Chinese boeddhist. Het mag ook gelezen worden door Tjeu, door iedereen voor Lees meer…
Jij vindt dat ik een egoïst ben. Ik vind dat ongezond. Alles wat jij vindt overigens. Het is maar dat jij dat weet. Jij die nooit eens voor jezelf durft op te komen. Die altijd een mening heeft over anderen. Vloekt en tiert omdat de maatschappij niet deugt. Jij misbaksel. Lees meer…
Het boek dat Briele leest is van ongekende schoonheid en megaspannend. Hij vreet de letters, woorden, zinnen en houdt het boek zo nu en dan ver van zich vandaan. Te eng om door te lezen. Maar Briele durft haast niet te pauzeren. Hij zit de hoofdpersoon op zijn hielen. Eigenlijk Lees meer…
De walvis sperde zijn mond wagenwijd open en slikte een paar kuub water in een keer naar binnen. Slikte? Nee zoog. Hij was immers een zoogdier. Het grootste ter wereld. Dinosaurussen daargelaten. Een zwemmend zoogdier. Mobile heette de grote walvis. Het stond op zijn dikke buik getatoeëerd. Zo vernoemd omdat Lees meer…
Er ligt een grote bult op het strand van Ameland. Een Duitse bult want er staat een Duits vlaggetje op. Nog geen meter van de bult, aan de voorkant, steken twee voeten uit het zand. Rode voeten. Ze hebben blijkbaar al heel wat uurtjes zon gehad. Zie ik het nu Lees meer…
