Ik moet het nog lezen. Ergens ligt het op mij te wachten, zomaar in het verschiet. Misschien moet het zelfs nog geschreven worden, mijn lievelingsboek. Een boek zo lief. Voor een lieveling zoals ik. Over Ling misschien, een Chinese boeddhist. Het mag ook gelezen worden door Tjeu, door iedereen voor mijn part. Een boek zo lief, met alleen maar lieve woorden. Woorden van troost, van warmte en geborgenheid, van liefde. Niks geen sprookje. Maar echt, uit het leven gegrepen. Uit het leven gegroeid.

Een boek zonder zware onderwerpen, gewoon lief. Zonder zware inhoud. Een boek om te koesteren. Zonder plot en al helemaal niet geheimzinnig. Gewoon eenduidig en to the point. Recht toe recht aan niet ambigue. Geschreven op grondvesten van serendipity. Een zoektocht, nee een vindtocht van liefde. Uitgesproken liefde en warmte. Met woorden die je niet hoeft te tellen. Met woorden die vertellen. Een verhaal uit het hart gegrepen. Zonder inhoud.

Inhoud staat de liefde in de weg. Veel liever laat ik los. Inhouden werken verstikkend. Inhouden geven geen lucht. Veel liever adem ik vrij. Inhouden en terugtrekken, funest voor liefde en lievelingen. Geen enkel boek mag het ontberen. Een ontbeerd boek is niet lief. Knuffelen wil ik. Met en in mijn lievelingsboek. Het mag overal over gaan, zonder inhoud, lief, leuk en lekker. Warm en prettig. Een echt koesterboek. Zonder gedichten. Gedicht dat leest zo moeilijk. Gewoon geschreven volstaat.


Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

20 reacties

NicoleS · 4 november 2016 op 07:04

Lieve column. Uiteraard goed geschreven. Een mierenneukje:recht toe recht aan, niet ambique. De komma staat er zo leuk.?

StreekSteek · 4 november 2016 op 09:42

Ik zou er maar aan beginnen, als ik jou was. (8)

emaessen · 4 november 2016 op 10:01

Lezen later maar kan het even niet laten. Is Erica Jong niks voor jou (het ritsloze nummer)?

    Mien · 4 november 2016 op 10:24

    Nee. Ik heb niets met anonieme seks. Wat niet wil zeggen dat seks niet kan voorkomen in het nog te schrijven boek.

Bruun · 4 november 2016 op 10:41

Mooi geschreven. Met name ‘een vindtocht van liefde’ vind ik een prachtige zinsnede. Heerlijke (bijna-) weekendcolumn!

    Mien · 4 november 2016 op 11:35

    Dank. Door de week mag er ook gelezen worden in boeken in, van en over liefde. Eigenlijk gewoon dagelijks een paar bladzijden zou al mooi zijn.

      emaessen · 4 november 2016 op 14:35

      Toch heel even. Zo ben ik nu met “het ritsloze naspel” van Erica bezig. Dit gaat niet zozeer over seks maar over het hele artistieke milieu van die tijd. Allerlei losgeslagen hippies avant la lettre passeren de revue.

      Alles door de ogen van jonge Erica, dochter Erica, Erica op leeftijd en moeder Erica. Alles behoorlijk door elkaar heen. Niet Buwalda maar op een bijzonder prettige en makkelijk te verteren manier.

        Mien · 4 november 2016 op 18:01

        Hippies en de liefde. Dat is van alle tijden. Is weer helemaal in oveigens. Hippie zijn, worden.

Wayan · 4 november 2016 op 11:08

Lees mijn boek. Een heel lieve roman. Ik heb het in het Indonesisch geschreven, maar daarna in het Engels.

De Engelse versie wordt gepubliceerd in Londen door een nieuwe uitgeverij in januari 2017.

Esther Suzanna · 4 november 2016 op 12:31

Het leest als een metafoor voor de ongecompliceerde liefde, Utopisch zelfs, want zelfs eigenliefde is gecompliceerd, laat staan liefde voor een ander.
Wel heel mooi, licht en vooral lief.

emaessen · 4 november 2016 op 15:38

Knap hoe je alles met hele korte zinnen uitdrukt. Ik kan daar nog een hoop van leren. De boodschap is zeer duidelijk en ook lief verwoord. Chapeau mien Mien!

Nachtzuster · 5 november 2016 op 15:40

Tis bijna poëtisch. Een koesterboek, mooi. Een knuffelboek ook.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder