Diep vanonder, ergens op de bodem van de zee ligt een eenoogkrab omhoog te turen. Zijn hoofd gestrekt naar boven, kijkend door zijn glazen oog. Hij kan er niet door zien en toch weet hij het, van vroeger tijden. Ergens hoog boven hem zweven ze door het water, de zeesterren, Lees meer…
Het feest zucht en piept. Het is al zo oud. Al minstens honderd jaar. Zo oud als Methusalem. Heeft ook al vele lintjes gehad en burgemeesters op bezoek. Maar even onder ons gesproken. Het is op. Zo laat het oude feest weten. Geen trek meer in oude kaas en zoutstengels. Lees meer…
Bob schreeuwt het uit. ‘Pa, pa, waar is mijn tamboerijn?’ ‘Hee, dat weet ik ook niet, schreeuwlelijk!’ Antwoordt pa. ‘Maar pa, ik heb hem echt nodig, nu!’ ‘Ja jongen, kun je niet even je mondharmonica gebruiken, of gitaar?’ ‘Maar pa, je weet toch dat ik geloof in bijgeloof, en die Lees meer…
Ik kwam haar tegen in de bus. En ze was zo mooi. Zo mooi. Veel mooier dan de reisgids deed geloven. Veel mooier dan het land waarnaar ik op reis ging. Ze sprak ook mooie talen. De mooiste die ik kon verzinnen. Een taal stak er ver bovenuit. De taal Lees meer…
Voor sommige mensen is het leven een grote leugen. Zo die staat. Hoe durf ik? Wie ben ik om dat te poneren? Stellig nog wel. Een stelling die niet deugt. Niet gestaafd kan worden. Ik zou een onderzoek kunnen doen. Een streekproef kunnen houden. Ja, streekproef. U leest het goed. Lees meer…
