Wethouder Jansen heeft weer een klusje voor ons onderzoeksbureau. Deze keer in opdracht van de gemeente en dat doet de jonge onderzoeker grommen van plezier want als Jansen het uit eigen zak moet betalen, buigen zich eerst zes registeraccountants over mijn nota. Als de Gemeente moet betalen is hij direct een stuk toeschietelijker.
Met mijn compagnon, de vrije radicaal Ab, ben ik op weg naar een klusje. Ons onderzoeksbureau kreeg de opdracht van een Verzekeringsmaatschappij dat een personeelslid verdenkt van frauduleuze handelingen. Nou, dan zit dat personeelslid volledig op zijn plaats bij die verzekeringsmaatschappij.
Wethouder Jansen heeft een klus voor ons onderzoeksbureau. Hij laat ons, de vrijeradicaal Ab en mij, twee foto’s zien.
Eén van zijn eigen auto, of wat daar van over is. De hele voorkant ligt in elkaar. De andere foto laat het nummerbord zien van een andere auto. De veroorzaker van Jansen’s probleem.
De Raad voor orde en Tucht voor het Advertentiewezen
T.a.v de heer Mr.Q.Hontsfodt
Geachte heer Hontsfodt,
Jazeker,daar ben ik weer! Met uiteraard weer een gerechtvaardigde klacht. Deze keer gaat het over AXE. Het betreft hier een deodorant.
Of aftershave. Of allebei. Maakt niet uit.
Wethouder Jansen heeft een nieuwe opdracht voor mijn onderzoeksbureau. Vandaar dat ik nu tegenover hem in zijn “bureau de travaille” zit. Zo noemt hij dat werkhok tegenover zijn zakenrelaties.
Hij pakt een langwerpig geel schrijfblok uit een la en even denk ik dat hij onze consumpties gaat opschrijven maar dat is al te optimistisch.
‘Oké, ik heb haast Kees. Ik moet zo met het vliegtuig naar Engeland. Mijn chauffeur kan zo komen.
