Soms zou ik willen dat de hele wereld even één minuutje stil was. Even tijd, ruimte en rust om na te denken. Want we praten en communiceren zo veel dat veel mensen geen idee meer hebben waar ze het eigenlijk over hebben. Zelf ben ik trouwens niet het beste voorbeeld, daar ben ik me van bewust. Columns schrijven en insturen is natuurlijk een extreme vorm van communiceren, zeker als je het voornamelijk over jezelf hebt. Toch pas ik een vorm van censuur toe. Ik heb me namelijk voorgenomen over bepaalde dingen niet te schrijven. Geen gezeur over ziektes bijvoorbeeld, en ook niet te veel persoonlijke details. Niet omdat ik bang ben voor mijn eigen privacy, maar wel voor die van de mensen in mijn omgeving. Daarom gebruik ik gefingeerde namen voor collega’s, vrienden en familieleden die zo af en toe in mijn columns voorbijkomen. Een uitzondering maak ik voor de kinderen…zij zijn nog te klein om te protesteren 😉

Is dat alles? Eigenlijk wel. Ik voel me verder vrij om op te schrijven wat er in me op komt. En dat mag ik ook. Niemand verbiedt mij om te zeggen wat ik wil en daar ben ik dankbaar voor. Want dat is helemaal niet zo normaal.
Hier in Nederland zijn we bevoorrecht. Er is geen censuur en een ieder mag zijn mening vrij uiten, in privé, op televisie en in de kranten. En op sites als deze dus.

Dat uiten van meningen gebeurt dan ook ook. Een democratisch en noodzakelijk proces. Want, ‘stil zijn over onrecht, is medeplichtig zijn met de agressor’ (Ginetta Sagan).
Helaas blijft het vaak niet bij het uiten van een persoonlijke mening, maar is het tegenwoordig meer en meer ‘normaal’ om mensen met een andere mening (of geloof, of cultuur) volledig af te branden. Dat is een gevaarlijke trend. Hiermee ondermijnen we met zijn allen die vrijheid waar we zo trots op zijn. Op deze manier verwordt de klokkenluider tot agressor.

Als het zo door gaat zie ik er nog eens van komen dat ook in Nederland straks berichten moeten worden gecensureerd. Op verschillende internetfora wordt dat overigens al gedaan…alleen wordt het dan eufemistisch ‘moderaten’ genoemd. Jammer, maar kennelijk nodig.

Vandaar mijn wens naar stilte. Als iedereen even niets anders zou horen dan zijn eigen geweten, zou er even tijd zijn voor iets anders. Nadenken bijvoorbeeld. Over alle mensen die in landen leven waar je niet ongestraft voor je eigen mening uit mag komen, hoe beschaafd en vriendelijk je hem ook brengt.
Amnesty International heeft een aardige ‘gadget’ ontworpen. Via deze applicatie worden delen van teksten gepubliceerd op deelnemende sites, die elders niet mochten verschijnen. Laten we even doen alsof het stil is buiten ons en even kijken wat die ander niet mocht zeggen! Voor meer informatie: irrepressible.info

Categorieën: Politiek

6 reacties

joopvanpoll · 3 februari 2010 op 21:57

Stilte?
Een schreeuw om discussie proefde ik anders in jouw “van Veen versus Wilders”.
En nog nooit heb ik een discussie op internet gelezen die zo scherp, beschaafd en informatief waardevol verliep als daar.
Bijna consensus, n.b!
Eh, de noodzaak tot moderaten vindt zijn oorzaak m.i. eerder in het gegeven dat veel mensen niet gehoord worden en niet serieus genomen worden, terwijl ze wel als kop van jut dienen in de uitwerking van beleid dat ze volkomen overrompeld en onzeker maakt.
De politiek verdomde het om onderhoud te plegen op onze parlementaire democratie, om hun moverende redenen, en dan wordt er nu eenmaal op enig moment stevig aan de boom geschud.

Mien · 4 februari 2010 op 07:34

————–

[b][url=http://www.desire-gifts.nl/webshop/images/boedha%20horen%20zien%20zwijgen%20kl.jpg]Ik zeg niks[/url][/b]

————–

Dees · 4 februari 2010 op 11:26

Emiliever, deze keer geen lovende woorden. Ik vind het helemaal niks en dat met zo’n mooi onderwerp.

Je begint met de roep om stilte, om vervolgens krachtig de stilte te verbreken met informatie waarvan ik denk ‘wat moet een willekeurige lezer daar in vredesnaam mee?’ Dan een emoticon in een column 😕

Die hele tweede alinea had geschrapt kunnen worden. De derde alinea is al wat meer to the point, maar daarin struikel ik ook wel een beetje over cliche’s als “Hier in Nederland…”

De vierde wordt interessant. Daar had je wmb mee mogen beginnen. Maar dan ook verder mogen uitbouwen.

De vijfde mag weer weg. Bovendien is het ‘modereren’ in goed Nederlands.

De zesde start met weer een vage verwijzing naar de echte kern van deze column en in een vreemde lay-out in diezelfde zesde (of was het bedoeld als zevende) alinea kom je dan eindelijk moeizaam finishend uit bij de pointe.

Je schrijft ontzettend goed en leuk. Deze is een beetje de modderige vlag op een schuit van formaat… Jammer.

pally · 4 februari 2010 op 18:00

Voor dat ik de uitgebreide reactie van Dees hierboven had gelezen, dacht ik al (maar minder uitgebreid) ongeveer hetzelfde over dit stuk. Erg algemeen.Ik hou niet van het ‘wij met zijn allen’ aspect. Het deed mij een beetj EO-achtig aan. Wat je vast niet bedoelt. Wat dan wel? Ik weet het niet. Het feit dat je zo goed kunt schrijven , maakt dat ik dit tegen je durf te zeggen.
Volgende keer beter,

groet van Pally

DreamOn · 6 februari 2010 op 19:22

Ook ik dacht: ‘dit is niet een column van het niveau dat ik gewend ben van Emiliever.’
Jammer!
Volgende keer beter, ze kunnen niet allemaal column van de maand worden, toch? 😀

Emiliever · 7 februari 2010 op 19:26

Beetje (erg) late reactie, excuus. Niet omdat ik de kritiek niet aankan, hoor…integendeel ik ben er blij mee. En erger nog, ik ben het er mee eens. Dat ik mijn idee niet echt over het voetlicht krijg, is niet zo erg. Dat zelf weten en toch publiceren is eigenlijk shocking. Ik kan alleen zeggen dat jullie gelijk hebben.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder