Column…..Kunst?

Een beetje straffe oostenwind maar gelukkig de zon schijnt, het is mooi weer en ik geniet van deze wonderschone dag.Kan iets deze dag nog stukmaken, mijmer ik. O ja, het is woensdag, dus vanavond weer op naar Utrecht.
Weet je waar ik zo’n gruwelijk de pest aan heb? Dat anderen je in de val lokken om je vrijheid prijs te geven. Ze willen je bezighouden omdat je met de VUT bent en je zonodig van de straat af moet. Als je daar dan commentaar op geeft, hebben ze altijd wel een of andere reden om je op je sociale verantwoordelijkheid te wijzen en te zeggen dat ze het goede met je voor hebben. Uiteindelijk bepaal je zelf wat je wilt.
Column schrijven, ook zo iets. Kom je daar argeloos binnen, zonder pen en papier en voordat je het weet moet je al iets.

Natuurlijk wil ik wat; ik heb er ook voor betaald. Dus waar voor je geld en eieren.
Mijn eega heeft zich voor deze cursus opgegeven, omdat zij column wil leren schrijven en in mijn onnozelheid heb ik gezegd dat ik wel mee ga. Niet helemaal zonder reden, want nu weet ik waar ze uithangt. Ze is vroeger op de kleuterschool geweest, ik niet. Haar vooropleiding is nu nog steeds merkbaar. Maar stuur haar niet alleen de weg op want waar iedereen rechts gaat, gaat zij links en komt nooit ergens.

Daar ben je er niet mee, de hele week word ik al achter de vodden gezeten of ik mijn verplichte column al heb geschreven .Ik maar zweten over het verplichte onderwerp.
Iets over vrouwen of zo iets. Als het maar ironisch of sarcastisch is luidt de opdracht.
Woensdagmiddag en nog geen woord op papier, en het moeten minstens 400 woorden worden, wil je een goedkeurend knikje krijgen van de cursusleider.Net als vroeger wanneer je een 1 (voor de moeite) kreeg voor een repetitie waaraan je niets had gedaan.

Het zal wel een beetje aan mijn karakter liggen. Ondoordacht ergens voor opgeven en later je afvragen; wil ik dat nu eigenlijk wel. Je leest wel eens wat over column schrijven. In een boekje met goedbedoelde adviezen, lees ik echter tot mijn verbijstering, column schrijven kun je of je kunt het niet, Zonde van mijn centen denk ik nu.

Ik ben benieuwd wat ik vanavond weer moet. Verdorie hij lijkt mijn vrouw wel.