Mijn vader is een creatieve man. Hij maakt met zijn handen wat zijn ogen zien. Ik bewonder hem daarom. Mijn zussen zijn ook creatief. Zij zijn duidelijk erfelijk belast. Ik niet. Ik heb weer andere kwaliteiten. Toch wilde ik als kind óók zo graag zijn aandacht. En dat ging meestal niet vanzelf. Het klikte niet zo goed tussen ons, in die tijd. Ik had, voor mijn gevoel, een duidelijke reden nodig om zijn advies te vragen. Dat heeft waarschijnlijk de doorslag voor mij gegeven om handenarbeid als eindexamenvak te kiezen. Ik wilde ook dat hij zich bij mij een keer over een werkstuk zou buigen om me vervolgens een complimentje te geven. Met handenarbeid als examenvak, kon ik bij hem terecht. Legaal. De andere vakken deed ik zelf wel, zonder zijn hulp. Daarin was hij ook trots op me, weet ik achteraf. Maar dat voelde toen niet zo.

Toch denk ik niet dat ik hem trots heb gemaakt met mijn keuze voor handenarbeid. Ik heb mezelf namelijk behoorlijk in mijn vingers gesneden. Mijn werkstuk werd geen werkstuk waarvoor ik bij mijn vader aan kon kloppen. Het begon als een geintje, maar door tijdgebrek kon ik mijn keuze niet meer herstellen. Ik moest afmaken waar ik mee begonnen was…helaas.
Ik heb me diep geschaamd en niet alleen voor mijn vader.
De werkstukken moesten altijd voor de les gehaald worden uit de opslagruimte van de school. Menig keren heb ik met het schaamrood op mijn kaken door de schoolgangen gelopen.
Had het gevoel alsof iedereen naar me keek, wat waarschijnlijk ook zo was.

Mijn leraar was óók niet gecharmeerd van mijn ‘kunst.‘ En dat vond ik niet eerlijk van hem.
Hij was niet objectief in mijn ogen. Want ik had de letterlijke opdracht het best van allemaal uitgevoerd. Hij dacht daar anders over. Hij gaf me een zes, omdat ik extra uren had gewerkt om het af te krijgen. Ik heb mijn cijfer uiteindelijk omhoog gehaald met kunstgeschiedenis.
Maar toch steekt het nog weleens…

De opdracht luidde namelijk zo: maak van papier maché of gips een vrucht of groente en vergroot die zó dat hij niet meer lijkt op wat het van oorsprong is.
Een erwt duizend maal vergroot lijkt eerder op een voetbal dan op een erwt. Heldere opdracht.
Het klasgenootje dat een negen kreeg, had een prachtige grote rode paprika gemaakt…
Maar het was nog steeds overduidelijk een paprika, in mijn ogen.
Wel een hele grote, maar toch een paprika.
Ik had het nakijken en moest genoegen nemen met een mager zesje.

Voor wat oorspronkelijk een asperge was…

Categorieën: Algemeen

21 reacties

Wright · 27 april 2005 op 12:17

[img]http://users.telenet.be/honeybee1/lachen.gif[/img]
Geweldig!
En duidelijk een leerkracht zonder gevoel voor humor.
Van mij krijg je een 10 Champagne!

WritersBlocq · 27 april 2005 op 13:14

:hammer: je hebt lekker aan de weg getimmerd met je andere kwalitieten! Schrijvelarijfabriekje van me, je schrijft zo goed over dingen waar je slecht in bent, héérlijk!

sally · 27 april 2005 op 13:47

Dit soort dingen zie ik helemaal voor me.

Het grote verschil is misschien dat ik er zelf ook enorm veel lol over zou hebben om met zo`n ding over de gang te lopen.

Lachen… 😀
liefs Sally

champagne · 27 april 2005 op 17:47

[quote]dat ik er zelf ook enorm veel lol over zou hebben om met zo`n ding over de gang te lopen.[/quote]

Voelt tóch anders wanneer je 15 bent… 😳

Raindog · 27 april 2005 op 18:19

Erg vermakelijk Champagne. Hier stop ik met reageren, ik voelde me laatst nogal aangesproken door die column van Kees en wil de verdenking niet verder op mij laden ;-).

Mup · 27 april 2005 op 19:39

[quote]Maar het was nog steeds overduidelijk een paprika, in mijn ogen.[/quote]

[quote]Wel een hele grote, maar toch een paprika.[/quote]

Ondanks dat ik helemaal niet weet hoe je klinkt, geven bovenstaande zinnen me een gevoel alsof je het me zelf vertelt. Genot om naar te luisteren,

Groet Mup.

Kees Schilder · 27 april 2005 op 19:46

Voel je niet aangesproken raindog, ik krijg zelf na die column niet anders dan honende opmerkingen haha.
Champagne: had je toen maar geweten dat je nu zo goed zou schrijven. Daar moet je vader trots op zijn, kan niet anders!

champagne · 27 april 2005 op 19:55

[quote]Daar moet je vader trots op zijn, kan niet anders![/quote]

Dank voor je compliment Kees!
Mijn vader is trots op me, altijd geweest ook…maar ik zal je vertellen dat hij nooit een column leest van me…zelfs deze niet.
😉

WritersBlocq · 27 april 2005 op 20:30

[quote]Mijn vader is trots op me, altijd geweest ook…maar ik zal je vertellen dat hij nooit een column leest van me…zelfs deze niet.[/quote]
lees hem dan voor! of wil hij het ècht niet? vreemd… dit wil je m.i. niet missen.

pepe · 27 april 2005 op 20:33

[quote]Hij maakt met zijn handen wat zijn ogen zien.[/quote]

Alleen met zijn handen?

Weer lekker om te lezen, ik denk dat dat meisje met haar paprika geen letter op papier krijgt. En dat lukt jou BEST!! 😛

Ma3anne · 27 april 2005 op 23:19

Ik voelde het zo ongeveer wel aankomen, maar een asperge?! :laugh:

melady · 28 april 2005 op 01:45

Een dikke 9 voor je column.. 69 standje 😀

Melady 🙂

Mosje · 28 april 2005 op 08:36

Tja, tis weer aspergetijd.
What’s on a womans mind.

champagne · 28 april 2005 op 09:30

[quote]Tja, tis weer aspergetijd.[/quote]

Heerlijk, hé Mosje? 😀

Louise · 28 april 2005 op 12:44

Nog voor ik halverwege was, had ik een vermoeden, maar je verraste me toch; ik dacht aan een komkommer.
En kan jou dat kleien schelen; bij het schrijven heb je geen bijles nodig, dat lijkt me duidelijk 😉

Dees · 28 april 2005 op 17:55

Creativiteit hoeft toch niet alleen bij beelden? Creatief schrijven is ook een optie.

Vreselijk h******r. Bij mij was het tekenen. Brrr.

Mosje · 28 april 2005 op 22:16

[quote]Vreselijk h******r. Bij mij was het tekenen.[/quote]En wat tekende jij dan wel niet 10 keer te groot Desa?
😛

Li · 28 april 2005 op 22:20

[quote]Nog voor ik halverwege was, had ik een vermoeden, maar je verraste me toch; ik dacht aan een komkommer.[/quote]

Ha, ha, en ik aan een banaan…

KingArthur · 29 april 2005 op 09:06

Mooi de spanning erin gehouden. Goed geschreven.

viking · 29 april 2005 op 10:00

😀 en je hebt je schoolwerkstukje vast nog ergens bewaard…

champagne · 29 april 2005 op 10:43

[quote] en je hebt je schoolwerkstukje vast nog ergens bewaard…[/quote]

5 jaar na het eindexamen kreeg ik bericht van school dat je het werkstuk op mocht komen halen als je dat wilde….
Ik heb mijn beurt voorbij laten gaan deze keer
Misschien is een ander er nog blij van geworden? 😛

Geef een reactie

Avatar plaatshouder