“Daar moet een piemel in!” Het Brabantse dorp met stadsrechten heeft zich op zijn best laten zien op de inspraakavond over een mogelijk asielzoekerscentrum in Steenbergen. Omdat er in het gehucht zelf niet genoeg tuig aanwezig was, werden er van elders versterkingen opgeroepen. Agressieve relschoppers, die zich op zondag supporters van Feyenoord noemen.
“Daar moet een piemel in!” Mevrouw Dasja Abresch had het lef om een betoog te houden vóór de komst van asielzoekers. Vlak voor haar betoog had iemand zich, stotterend en hakkelend, op een Wildersachtige manier uitgesproken tegen het opnemen van vluchtelingen. Want Moslims zijn verkrachters, zijn respectloos, spugen op niet Moslims en zijn crimineel. Achterbaks tuig is het, als je deze hakkelaar moest geloven. Enkele minuten later stond deze debiel met zijn middelvinger omhoog te schreeuwen dat er een piemel in mevrouw Dasja Abresch moest.
“Daar moet een piemel in!” Ik denk eerlijk gezegd niet dat Dasja daar op zit te wachten. Het inbrengen van de piemel moet dus onder dwang geschieden. Ik noem dat verkrachting en respectloos, maar in Steenbergen is dit dus schijnbaar normaal gedrag. Deze asocialen spugen op iedereen die anders denkt dan dat zij. Gedragen zich bijna crimineel. Als ik de stotterende spreker moet geloven, is hun gedrag dus prima vergelijkbaar met de gemiddelde Moslim.
“Daar moet een piemel in!” Het is iets schreeuwen bij gebrek aan relevante slogans. Op de verschillende persfoto’s zie je alle boeren hartelijk lachen. Niemand die er ook maar een moment bij stilstaat waarom ze eigenlijk in dorpshal ’t Cromwiel aanwezig zijn. Niemand die het volgens mij ene moer kan schelen. Dat er beslist wordt over het lot van medemensen is bij veel mensen niet eens doorgedrongen. Dat slechts één dame wél het lef had om haar eerlijke mening te geven, wél het lef had om vol tegen de mening van het hele dorp in te gaan en daarom haar kinderen heeft moeten laten onderduiken, is klaarblijkelijk normaal.
“Daar moet een piemel in!” In Steenbergen overschreeuwt men iedereen die anders denkt. Omdat men bang is dat hun dochters verkracht worden, de kinderen niet meer buiten kunnen spelen en dat het dorp wordt overspoeld met criminaliteit. Dus moeten er piemels in vrouwen, wordt een speeltuin in de fik gestoken en worden de ramen van andersdenkenden ingegooid. Uit angst voor meer criminaliteit. Want dat werkt altijd goed tegen meer criminaliteit, ongevraagd piemels in vrouwen stoppen, brandstichten en ramen ingooien……
Zotteklap
12 reacties
Esther Suzanna · 24 oktober 2015 op 12:36
Krachtig, steengoed, geen pie… eh speld tussen te krijgen!
10+
pally · 24 oktober 2015 op 14:50
Best een goed stuk, maar 8x het woord piemel gebruiken maakt het slap…
Zotteklap · 25 oktober 2015 op 12:47
Het was 6 keer piemel en 2 x piemels
Meralixe · 24 oktober 2015 op 18:33
Oei Pally, hier in Vlaanderen noemen we dat droge humor.
Ja Zottekap, o, ’t is Zotteklap, wij kennen hier de spreuk dat een zot al lachend de waarheid zegt.
Tja, zelfbehoud zal wel aan de basis liggen van dergelijk afkeurend gedrag.
Even dacht ik aan de CD van The Scene Avenue Dela Scene waar The Lau het conflict in de Balkan als thema koos. Ook daar werd er nog al wat heen en weer gepiemeld, nochtans in een volgens onze normen beschaafd land. Let maar eens op volgend lied:
https://www.youtube.com/watch?v=m0Vr1VWi5KY
Zotteklap · 25 oktober 2015 op 12:42
Vlamingen begrijpen de naam “Zotteklap” vaak beter dan Hollanders. En ja, het is waar. Een zot en een dronkeman zeggen al lachend de waarheid.
troubadour · 24 oktober 2015 op 18:34
Schei toch uit! Ga solliciteren bij DWDD. Wanneer je de feiten kent dan redeneer je wel anders.
Wel verdomd goed geschreven!
Zotteklap · 25 oktober 2015 op 12:36
Het gaat mij niet om wel of geen vluchtelingen. Daar mag iedereen zijn of haar mening over hebben. Het gaat mij om respect, over beter het gebrek daaraan. Als dit de manier is hoe men in Nederland omgaat met mensen die toevallig een andere mening hebben, dan schaam ik mij diep dat ik Nederlander ben.
Dees · 24 oktober 2015 op 20:08
Je laatste alinea is ijzersterk. Goed geschreven.
Sagita · 25 oktober 2015 op 02:16
Sorry ik hou niet van de naam Zotteklap. Alsof je je bij voorbaat excuseert voor wat je schrijft. Wij het niet serieus hoeven te nemen. Met Mien en Harrie hebben we hier de laatste jaren genoeg Zotteklap gehad, dus daar zit ik althans niet op te wachten. Te gelijkertijd schrijf je wel – en vaak ook goed – over serieuze zaken.
Mij maakt het niet uit wat het land van herkomst van Mevrouw Dasja Abresch is, de slogan er moet een piemel is voor mij een oproep voor verkrachting en mag ik hopen wordt in niet één beschaafd land geaccepteerd. Maar laten we eerlijk zijn, de enorme instroom van vluchtelingen met totaal andere culturele en/of religieuze opvattingen zal voor onze samenleving een enorme uitdaging zijn om ze in ons midden te omarmen. De toestand is complex vooral om dat binnenin die instroom er onderling tegenstellingen bestaan die geïmporteerd worden en tzt binnen onze landgrenzen tot uitbarsting kunnen komen. Zelf behoor ik bij de groep dat je mensen in nood behoort te helpen, maar tegelijkertijd hoop ik ook dat de overheid wijs en verstandig is en de juiste maatregelingen zal treffen om al deze nieuwe Nederlanders op tijd duidelijk te maken wat het betekent om in een westers georiënteerde democratie te leven!
Spencer · 25 oktober 2015 op 10:26
Misschien kan de overheid het piemelfilmpje gebruiken als voorlichtingsmateriaal. Om de vluchtelingen duidelijk te maken hoe wij in onze democratie omgaan met dingen die ons niet bevallen.
Zotteklap · 25 oktober 2015 op 12:40
Ik schrijf al langer onder de naam Zotteklap. Over het algemeen grappige verhaaltjes. Vaak flauwekul. Zo heel af en toe komt er ineens iets uit de pen wat serieus is. Tja, wat moet je dan? Dus hou ik het maar op Zotteklap. Het gaat tenslotte om de boodschap, niet om de naam.
Frans · 25 oktober 2015 op 23:11
Jaren terug bij een ek voetbal werd een vrouwelijke reporter zo goed als gemolesteerd door Nederlandse voetbal supporters. De blanke mannelijke commentatoren in Nederland konden er eigenlijk wel om lachen. Ene Umberto Tan miste de spreekkoren van die piemel. Zij zelf zei dat ze een volgende keer geen rok aan zou doen. Het is wat met die moslims.