Mijn vriend en mijn moeder zouden vandaag naar het schadebedrijf gaan waar mijn total losse auto stond na mijn ongeluk.
Thuis wachtte ik met spanning af tot ze terug zouden komen, ze zouden foto´s maken van de auto.
Altijd interessant na een ongelukje. Heerlijk lig ik te slapen, open mijn ogen en kijk verschrikt in het boze gezich van mijn vriend.
Het enige wat hij uit kan brengen is: in je auto ben je je dagboek vergeten.

Mijn dagboek, ik schrik ineens echt wakker.
Dat dagboek had ik in geen jaren meer gezien.
In mijn auto???
In een ogenblik word ik helemaal wakker er begint me iets te dagen over een dagboek wat ik heb geschreven over 2 exen.
Ik voel me in 1 keer nog zieker.

Hij begint wild te vertellen dat alle details erin stonden van mijn sexleven tot aan zucht nou eigenlijk alles.
En natuurlijk had ik heel eerlijk tegen hem verteld dat ik zo´n lief en rustig meisje was vroeger(not)
Ik probeerde nog lief te kijken, maar hij was zo boos, omdat ik oops iets gelogen had.

Ach ja leugentje voor eigen bestwil toch, hebben we toch allemaal wel in de liefde????

Boos ging hij naar huis.
Ik bleef achter met mijn dagboek.
Jammer dat ik zo chaotisch ben, ik leer er elke dag al een lesje van, omdat ik alles altijd kwijt ben.

Maar wie raakt zijn dagboek ook kwijt.
Ach ja, ik dus!

Categorieën: Liefde

6 reacties

DriekOplopers · 25 oktober 2006 op 19:53

In de eerste plaats hoort jouw vriend natuurlijk niet in je dagboek te bladeren. Dat méén ik!:-x

Ik vind dit verhaal eerder een soort blogje, en dus niet echt een column… Maar ja: wanneer is iets nou precies een column? Daar worden de geleerden het nooit over eens…

Maarre: blijf schrijven, want je leest prettig weg!

Driek

Dees · 25 oktober 2006 op 19:57

Zelfs je stukje is wat chaotisch. En inderdaad het is behoorlijk bloggig. Leuk wel om te lezen, maar ook zo weer weg. Met dit gegeven kun je wel meer. Spanning opbouwen. De reactie van je vriend, je eigen reactie, etc… Een uit het leven gegrepen is niet altijd even spannend voor een ander, tenzij je het spannend maakt!

Eddy Kielema · 25 oktober 2006 op 20:40

Die vriend zou ik maar meteen dumpen, als ik jou was. Wat een schoft zeg!

pally · 25 oktober 2006 op 22:30

Ach, dat die vriend ongevraagd in jouw dagboek leest, maakt meteen duidelijk wat voor vlees je in de ton hebt en dat is toch weer meegenomen….
Afvoeren zou ik zeggen en er niet over treuren!

klapdoos · 26 oktober 2006 op 11:56

Colum of bloggig, deze discussie is al oeverloos gelul aan het worden, je mag hier alles insturen, zelfs gedichten, en die vallen op zeker niet onder colums maar worden net zo graag gelezen, zo da’s één. Ten tweede is je verhaal inderdaad een beetje chaotisch, maar best wel te volgen hoor, en die vriend gewoon een wandelkaart geven, die moet met zijn snuffert uit jouw dagboek blijven..Zo ik heb gezegd

vanlidt · 27 oktober 2006 op 11:00

Leuke column, fout vriendje. Je pseudoniem is nogal wollig. Misschien klinkt-ie een stuk exotischer als je hem vertaalt zoals bijv. Belcampo (Schönfeld Wiggers) of Multatuli (wat lekkerder wegleest dan “Veel heb ik geleden”).

Geef een reactie

Avatar plaatshouder