Vier jaar na de Amerikaanse inval in Irak staat de wereld opnieuw aan de vooravond van een militair conflict. De vraag of de Islamitische Republiek Iran uranium mag verrijken voor vreedzame doeleinden is al lang niet meer relevant. De kaart van het Nieuwe Midden-Oosten is jaren geleden getekend, net als het lot van de mensen die daar wonen. Vandaag leest u het derde en laatste deel van de Israël-lobby en ga ik dieper in op het krankzinnige fenomeen het ‘Groot Midden-Oosten project’. De geschiedenis van het Midden-Oosten lijkt zich te herhalen. Andermaal worden de geografische grenzen bepaald met potlood en liniaal. In het verleden heeft het ooit zo machtige Britse Rijk al eens de fout gemaakt om verschillende volkeren een eigen staat te beloven. Van veel van die beloftes is weinig terechtgekomen. Als u een verklaring zoekt voor het hedendaagse geweld in het Midden-Oosten dan heeft u er een gevonden en niet de minst belangrijke.

Ik las dat de Amerikaanse oud-president Jimmy Carter de Amerikaanse regering onder president Bush de ‘slechtste in de geschiedenis’ vindt. Volgens Carter was er nooit eerder een president die oorlogen begon zonder dat de Amerikaanse veiligheid direct gevaar liep. Ook heeft Bush in zijn ogen niets gedaan om het conflict tussen Israël en de Palestijnen op te lossen. Carter, winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede in 2002, levert regelmatig scherpe kritiek op de oorlog in Irak.

James Earl Carter (83) was de 39e president van de Verenigde Staten van 1977 tot 1981

De uitspraak van de Amerikaanse oud-president, dat president Bush oorlogen begint zonder dat de Amerikaanse veiligheid direct gevaar loopt, is het zoveelste indirecte bewijs dat er krachten in het spel zijn om een egocentrische wereldmacht als de VS te bewegen in de richting van een zwakke, gefragmenteerde Midden-Oosten. De architecten van het ‘Groot Midden-Oosten project’, zitten als u het nog niet weet nergens anders dan in het Witte Huis en de Knesset in Israël.

Israël oefent al jaren grote druk uit op de Amerikaanse politiek via AIPAC om het Midden-Oosten te transformeren in een model, dat wenselijk is voor de joodse staat. Het is moeilijk te bevatten, maar toch is het geen toeval dat de relatief sterke buurlanden van Israël onder druk worden gezet, geïntimideerd en aangevallen door de VS als zij niet willen gehoorzamen. Israël ziet graag, dat de VS ‘democratische’ en pro-Amerikaanse regimes installeren in de regio.

Daar is een betrekkelijk eenvoudige verklaring voor: Zolang de Israël-lobby in de VS bepaald hoe de politiek van de VS er komt uit te zien in het Midden-Oosten, kan de staat Israël alles maken in de regio, zonder daar ooit verantwoording voor af te hoeven leggen. Dat is wat er nu al dagelijks gebeurt in de bezette Palestijnse gebieden en wat er vorig jaar zomer is gebeurd in Libanon. De internationale rechtsorde is onder leiding van de huidige Amerikaanse president Bush kinderspel geworden.

Jimmy Carter staat niet alleen met zijn kritiek op het beleid van de huidige Amerikaanse regering. Wie echter kritiek levert in de VS op de politiek van Israël of beweert dat de steun aan Israël in strijd is met de nationale belangen van de VS, zoals twee gerenommeerde professoren eerder hebben gedaan, wordt publiekelijk verketterd en belachelijk gemaakt. John Mearsheimer (University of Chicago) en Steve Walt (Harvard) hebben het inmiddels aan den lijve ondervonden hoe onredelijk en gevaarlijk blind de verdedigers van de staat Israel zijn.

U kunt de controversiële wetenschappelijke publicatie van de twee downloaden in PDF-formaat en lezen onder de titel: The Israel Lobby and US foreign policy. In een van de uitzendingen van Tegenlicht krijgen Mearsheimer en Walt het woord en vertellen zij over hun persoonlijke ervaringen en aanvaringen met de waakhonden van de staat Israel. De twee stellen kritische vragen over het beleid van Washington en stellen vast dat de steun aan Israël in strijd is met de militair strategische belangen van de VS in het Midden-Oosten.

Israel, dames en heren, krijgt jaarlijks drie miljard dollar aan steun van de VS. Het totale bedrag dat de joodse staat van de VS heeft gekregen sinds de oprichting van de staat Israel in 1948 is een schandalige 1,6 biljoen dollar. Daar kunnen de VS drie keer het tekort op de begroting mee vullen. Als u dan ook nog eens weet dat veel Amerikanen onverzekerd rondlopen en de huizenmarkt in de VS nog niet zo lang geleden dreigde in te storten, is het helemaal moeilijk voor te stellen waarom Bush dagelijks 1,2 miljard dollar uitgeeft aan de oorlog in Irak.

De dingen zijn eenmaal zoals ze zijn, niets is gelogen en niets verzonnen, maar hoe heeft het zover kunnen komen, vraag ik mij af dat de AIPAC meer macht heeft dan het Amerikaanse volk bij elkaar. Hoe slaagt AIPAC er in om voor een appel en ei de meest moderne en geavanceerde wapens los te peuteren van de Amerikaanse regering, die een waarde vertegenwoordigen van vele miljoenen dollars. Vooral in de wetenschap dat steeds meer Amerikanen honger lijden.

Het antwoord laat niet lang op zich wachten. AIPAC en AJC hebben de Amerikaanse politiek duidelijk in een dodelijke wurggreep. Hoewel Israël steeds minder van strategische waarde is voor de VS zegt Lawrence Wilkerson, voormalig stafchef van Colin Powell. De luitenant is mede verantwoordelijk voor de onvergetelijke uitspraken van Powell in de VN Veiligheidsraad om de aanval op Irak te doen rechtvaardigen. We weten nu dat die bewijzen niet deugen, maar zijn gefabriceerd door de neoconservatieven.

Een andere realiteit is dat de veto’s die het besmuikte gedrag van Israël moeten veroordelen eindeloos worden gevetoëd door de VS. Israël verdient al jaren sancties van de internationale gemeenschap, maar wordt gespaard. Geen enkel land ter wereld verdient het meer om getroffen te worden door internationale sancties dan de staat Israel. Israël noemt Iran een bedreiging, maar geen enkel land vormt op dit moment een grotere bedreiging in die regio dan Israël zelf met 200 atoombommen, waarvan het bestaan nog steeds wordt ontkend.

De arrogantie van de macht van Israëlische politici is stuitend en zorgwekkend. Zij wanen zich godenzonen. Zij hebben niets te vrezen voor niets of niemand. Het is geen toeval dat veel Israëlische politici vuile handen lijken te hebben. De een na de ander moet het veld ruimen, treedt af of gaat met tijdelijke verlof omdat er een strafrechterlijk onderzoek loopt naar zijn persoon in verband met fraude, verkrachting, machtsmisbruik of corruptie. Irak beschikte niet over massavernietigingswapens zoals de leugenmachines van Bush altijd hebben beweerd in de media, maar Irak is wel aangevallen.

Iran mag geen kernenergie hebben van de VS, ook al heeft het land het non-proliferatie verdrag getekend. Buurland Israël voelt zich niet gehouden aan het verdrag omdat zij niets heeft getekend. Er heeft nog nooit één enkele VN-inspecteur voet aan de grond gezet in Israël om het kernwapenprogramma van dat land te onderzoeken. Vervolgens wordt Israël door Nederlandse politici in het rijtje geschaard van democratische en meest beschaafde landen en van mogendheden die mogen beschikken over kernwapens.

Het is een gotspe hoe de Westerse wereld naar Israël kijkt als zijnde de enige democratie van het Midden-Oosten. Vooral als u leest dat de VN en mensenrechtenorganisaties de situatie in de bezette Palestijnse gebieden vergelijken met de Apartheid destijds in Zuid-afrika. Femke Halsema pleitte laatst na haar bezoek aan Gaza, de grootste openluchtgevangenis ter wereld, voor een internationale troepenmacht in het programma Buitenhof. Femke noemde de situatie in de bezette Palestijnse gebieden een groot mensenrechtelijk drama.

Ze zei ook het volgende: “Het is onbegrijpelijk dat wij een land dat alle internationale rechten aan zijn laars lapt al zo lang ontzien.” Israël treft ondertussen voorbereidingen om Iran aan te vallen. De joodse staat onderhandelt met de VS, niet met de wettige vertegenwoordigers van Irak, om over Irak te mogen vliegen in het geval het land een preventieve aanval wil uitvoeren op Iraanse nucleaire installaties.

Het is ook geen geheim dat Israël bunkerbusters en JDAMS, smart bombs, heeft besteld bij de Amerikanen en vergevorderde aanvalsplannen heeft om Iran aan te pakken. De kaart van het Midden-Oosten is opnieuw getekend net als het lot van de mensen die daar wonen. De vraag is hoe kunnen wij mensen in dit deel van de wereld voorkomen dat het Midden-Oosten verder wordt verscheurd, opgedeeld en gefragmenteerd door gewetenloze oorlogshitsers in Amerika en Israël. Amerika en Israël willen de klok in het Midden-Oosten ’t liefst honderd jaar terugzetten met alle gevolgen voor de wereld van dien.

Zie hier de kaart van het Nieuwe Midden-Oosten:

[img]http://www.armedforcesjournal.com/xml/2006/06/images/afj.peters_map_after.JPG [/img]


4 reacties

Scepsis · 27 mei 2007 op 13:29

The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy
By John J. Mearsheimer and Stephen Walt
Working Paper Number:RWP06-011
Submitted: 13-03-2006

publicatie te downloaden via:

http://ksgnotes1.harvard.edu/Research/wpaper.nsf/rwp/RWP06-011

DriekOplopers · 27 mei 2007 op 20:16

“Islamitische Republiek Iran” Bij het woord republiek denk ik aan democratie, een menswaardige omstandigheden. Denkfout. Want in Iran worden mensen vermoord omdat ze homo zijn, en houdt de staatspolitie mensen aan omdat ze niet aan de kledingvoorschriften voldoen.

“Iran mag geen kernenergie hebben van de VS, ook al heeft het land het non-proliferatie verdrag getekend.” Hoe zijn onze ervaringen met het ook daadwerkelijk nakomen van verdragen door Iran?

Natuurlijk, inmenging in binnenlandse aangelegenheden is en blijft een heikele kwestie. En ik vind de instelling van de staat Israël de grootste blunder in de naoorlogse geschiedenis. Maar dat doet niets af aan het schurkerige karakter van landen als Iran. Dan toch maar liever zaken doen met Israël.

Scepsis · 27 mei 2007 op 22:46

Dan ben ik benieuwd waar DriekOplopers aan denkt bij een monarchie. Het is verschrikkelijk dat er homo’s worden opgehangen in Iran. Het is ook verschrikkelijk dat homo’s in elkaar worden geslagen in Polen en Rusland. Dat is echter een andere discussie. Hoe is Iran zo geworden zoals het nu is. Amerika heeft jaren geleden een marionet aan de macht geholpen in de persoon van de Sjah.

………………………..

In 1951 kwam de sjah in conflict met zijn premier Mohammed Mossadegh, die een constitutionele monarchie nastreefde, met als gevolg een grote inperking van de macht van de sjah. Mossadegh werd gesteund door grote groepen van de bevolking, die het despotistische bewind van de sjah niet waardeerden. Dit ging zover dat de sjah op 17 augustus 1953 moest vluchten naar Rome. Twee dagen later werd Mossadegh echter gevangen gezet, en kon de sjah weer naar Iran terug keren. De Amerikaanse CIA speelde een doorslaggevende rol in het herstel van de monarchie.

bron: wikipedia

lees ook:

http://www.zapruder.nl/portal/artikel/olie_cia_en_het_einde_van_de_democratie_in_iran/

Luister ook naar:

http://www.zapruder.nl/images/uploads/2007-02-26_zapruder.mp3

DriekOplopers · 28 mei 2007 op 10:59

Natuurlijk, Iran is heus niet het enige land met een zeer verwerpelijk regime. (De debatteertruuk “de buren stelen ook dus je mag mij niet veroordelen” gaat hier niet op.)

Natuurlijk, er zijn ook in de geschiedenis van Iran slechte dingen gebeurd, en die Sjah deugde ook niet. (De truuk “Mij is in het verleden onrecht aangedaan en dus ben ik vrijgesteld van iedere kritiek” gaat evenmin op.)

Je gaat niet in op de slechtheid van het huidige regime, en je geeft geen antwoord op mijn vraag over het door Iran naleven van verdragen. (De truuk “Ik hou gewoon een heel verhaal zonder dat ik feitelijk de vragen beantwoord” gaat óók al niet op.)

Maar hoe het ook zo gekomen is: Iran is en blijft een schurkenstaat. De oplossing? Die weet ik eerlijk gezegd ook niet precies.

We debatteren voort, denk ik… 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder