De arrogantie van een corrumperende wereldmacht

Vier jaar na de Amerikaanse inval in Irak staat de wereld opnieuw aan de vooravond van een militair conflict. De vraag of de Islamitische Republiek Iran uranium mag verrijken voor vreedzame doeleinden is al lang niet meer relevant. De kaart van het Nieuwe Midden-Oosten is jaren geleden getekend, net als het lot van de mensen die daar wonen. Vandaag leest u het derde en laatste deel van de Israël-lobby en ga ik dieper in op het krankzinnige fenomeen het ‘Groot Midden-Oosten project’.

De Israël-lobby deel 2

Het is een taboe onderwerp in de VS. De weinige keren dat Amerikaanse politici vrij durven spreken over de politiek van Israël is vaak off the record. Ze zijn als de dood voor de Israël-lobby en velen vrezen voor hun politieke carriere. Amerikaanse politici zwijgen daarom liever dan dat zij praten over Israël. Zelfs als om hun persoonlijke mening wordt gevraagd, laten zij niets los. Zij zijn liever de onredelijkheid zelve dan dat zij de blinde woede van de verbeten waakhonden van de staat Israël op hun hals halen.

De Israël-lobby deel 1

Tegenlicht- het informatieve programma van de VPRO- zoomt deze weken in op uitermate verontrustende geluiden uit het Midden-Oosten. Vier jaar na dato is het vrijwel zeker dat na buurland Irak, de streng Islamitische Republiek Iran het volgende militair doelwit is van de Verenigde Staten en niet te vergeten van Israël. De eerste aflevering van het zesluik was maandagavond, alweer een aantal weken geleden, te zien op Nederland 2 en stond geheel in het teken van de machtige Israël-lobby AIPAC.

Kleur het leven van een kind!

Googelen op zijn naam levert maar liefst drieëntwintigduizend hits op in 0,12 seconden. De eerste verwijst naar zijn eigen website www.everonjacksonhooi.nl , de tweede naar zijn baas RTL NL. Pas op pagina vier van de immens populaire zoekmachine wordt zijn naam voor het eerst in verband gebracht met de stichting Internationale Kinderhulp Nederland waar de jonge GTST-acteur, u beter bekend als ‘Bing’, sinds januari 2005 ambassadeur voor is.

Nederland krijgt de regering die het niet verdient

Steeds vaker bekruipt mij het onbehaaglijke gevoel dat Nederlandse politici bewust moslims en de islam onderwerp van discussie maken en bovenaan de politieke agenda plaatsen. De reden? Om de in Nederland regerende xenofobe angst- en onderbuikgevoelens te vertalen in electorale winst bij de verkiezingen. Als moslim zou je bijna terugverlangen naar de tijd van Hans Janmaat en zijn Centrumdemocraten (CD). Hij werd nog, zoals het hoort, publiekelijk aan de schandpaal genageld voor zijn weinig tactvolle uitspraken als “vol is vol” en “het eigen volk eerst.” Als moslim verlang ik terug naar die goeie ouwe tijd, dat het menselijk fatsoen ons land regeerde.