De tijd van leuke dingen ondernemen is nu toch echt voorbij voor mij. Oud en verschrompeld heb ik daarom maar achter de Geraniums, die in de vensterbank staan, plaats genomen om daar te vegeteren. Nee, de tijd is niet meer wat het is geweest. Weet u, de wereld gaat te snel voorbij en kan ik enkel tante Nel, met haar plastic heup en lichtgewicht, platina rollator met schijfremmen en hydraulische vering, in de laagste versnelling sukkelend voorbijgaand, volgen. Mijn kleinkinderen hoor ik alleen nog maar klagen dat ik, als een bakelieten, 78-toeren grammofoonplaat met diepe kras, telkens in herhaling val. Maar het is allemaal ook niet meer zo makkelijk voor mij…. begrijpt u? De wereld gaat te snel voorbij. En kan ik enkel tante Nel, met haar plastic heup en hydraulische schijfremmen, in de laagste versnelling voorbij sukkelend, nog volgen.
Dan zijn er ook nog van die personen die meelij hebben met mij. Die denken dat ik geen doel meer heb in dit bestaan en dat ik alles maar accepteer voor wat het is. Of mensen die mij zo futloos, zo saai, zo….grijs vinden. En dan ronduit zeggen dat de ouderdom er bij mij vanaf druipt, als de was van een kaars achter het glas in een te hete zomerzon. Ik kan enkel nog maar eerlijk zijn en toegeven dat het klopt. Ik ben dan ook erg snel uitgeteld met de hele zegening die ik nog heb en is mijn relativerend vermogen bijna uitgeput. “Heeft werkelijk elke leeftijd zo zijn charme?”, vraag ik me dan af. Maar ach, weet u…….de wereld gaat te snel voorbij……en kan ik enkel tante Nel, in de laagste versnelling nog volgen.
Was ik nog maar wat jaartjes jonger, in de verhitte herfst van mijn leven. Dan kon ik tenminste mijn kleinkinderen nog eens duidelijk maken wie er nu in herhaling valt, zonder voor zot versleten te worden. Aan de andere kant, wat zou ik toch graag sportief met ze gaan surfen over [i]’het Internet'[/i] en alles bezichtigen wat ik mijn hele leven al wilde. Maar nee, ik ben gedoemd om mijn laatste dagen als een verbitterd kaskruid achter de windows te slijten. Maar ach, weet u…….de wereld gaat te snel voor mij en kan ik enkel zaliger Nel nog langzaam volgen.
15 reacties
Mosje · 22 juni 2005 op 08:56
Mooi stukje King, al moet ik toegeven dat ik, door dit te zeggen, in herhaling val.
😛
champagne · 22 juni 2005 op 08:58
Bijzonder verhaal van je, King. Maar als dit mijn voorland is weet ik niet of ik wel zo oud wil worden 😕
Oud worden zonder internet…getver! 😛
Domicela · 22 juni 2005 op 09:38
[quote]Was ik nog maar wat jaartjes jonger, in de verhitte herfst van mijn leven[/quote]
En ik maar denken dat het leven tegenwoordig pas echt begint als je tegen de 80 loopt …. weer een illusie minder! Leuk stukkie ….. 😉 😉
WritersBlocq · 22 juni 2005 op 10:56
[quote]Ik ben dan ook erg snel uitgeteld met de hele zegening die ik nog heb en is mijn relativerend vermogen bijna uitgeput.[/quote] 😕
Krijg nou de vegetering! “en is… uitgeput”, Beste King, ik heb deze zin 5 x gelezen, maar kan hem niet volgen.
Wel een goed verhaal, oudje! 😉 Groetje, Pauline.
EDIT: [quote]en is mijn relativerend vermogen bijna uitgeput.[/quote] King, dit stukje bedoelde ik uit die zin.
Louise · 22 juni 2005 op 12:14
Heel apart en origineel geschreven, King. Sowieso knap om te schrijven vanuit iets dat zover van je af staat.
Maar die laatste zin, die je steeds herhaalt:[quote]Maar ach, weet u…….de wereld gaat te snel voor mij en kan ik enkel zaliger Nel nog langzaam volgen.[/quote]
…moeten [i]ik[/i] en [i]kan[/i] niet omgedraaid worden?
Of mis ik nou een poetische inslag en zit ik er gewoon helemaal naast?
Wright · 22 juni 2005 op 12:17
[quote]Dan kon ik tenminste mijn kleinkinderen nog eens duidelijk maken wie er nu in herhaling valt, zonder voor zot versleten te worden. [/quote]
Mooi en heel waar!
Orgineel, al die afvallende hulpstukken, die een mistige periode inluiden.
De titel vind ik geweldig, ook mooi voor een lied!
Groet, Wright *Nog in de zomer van haar leven..
pepe · 22 juni 2005 op 13:19
Heel apart mooi!
En ik weet dat je ook op je tachtigste nog heel goed kan surfen [url=http://www.examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=1094]lagune opa[/url]
Nog steeds surft deze opa over internet.
Troy · 22 juni 2005 op 13:45
Respect voor de ouderen! En je hebt je goed ingeleefd; erg mooi.
Dees · 22 juni 2005 op 17:57
Leuke insteek, mooi verwerkt ook die insteek. 🙂
KawaSutra · 22 juni 2005 op 20:10
[quote]Maar nee, ik ben gedoemd om mijn laatste dagen als een verbitterd kaskruid achter de windows te slijten.[/quote]
Microsoft Windows, King? Dan valt het allemaal nog wel mee.
De zinsopbouw is hier en daar wat verwarrend, maar ja, dat krijg je op die leeftijd.
Heel origineel beschreven! 🙂
sally · 23 juni 2005 op 00:27
Godsamme King , het is waarachtig net of ik m`n 84 jarige moeder hoor praten.
Alleen kan die het niet zo sappig verwoorden als jij.
Weer een erg leuke column.
groet Sally
KingArthur · 23 juni 2005 op 00:39
Allen thanks voor de reacties! Oud zijn of oud worden, het is allemaal zo relatief en onontkoombaar. Wat belangrijk is, is wat je ermee doet.
@ Lou: het is gek maar je bent niet de eerste die daar over begint. Volgens mij kan het zoals ik heb geschreven, of is het spreektaal? Zelf vind ik het lekkerder lopen zoals het er nu staat.
@ Wright: Had ik je al verteld dat ik je een scherpe lezeres vind?
@ Troy: Niet alleen voor ouderen graag 🙂
Shitonya · 23 juni 2005 op 00:47
Ik kan deze column ook nog net volgen, maar wel zo langzaam dat ik er bij in slaap val 🙁
Ma3anne · 23 juni 2005 op 18:00
Geweldige titel en alle ingrediënten aanwezig. En toch loopt ie op de één of andere manier ritmisch niet helemaal lekker. Dat had je wat meer uit kunnen buiten in een blues, denk ik.
bert · 24 juni 2005 op 09:29
Leven jouw ouders en/of grootouders nog?
Je hebt je in ieder geval op een leuke manier verplaatst in het leven van de oudere mens. 🙂