De goede oude tijd, of de tijd der zelfvoorziening. Wie denkt er af en toe niet hoe het vroeger was. De romantiek van vervlogen tijden. Dat het vroeger misschien niet altijd rozengeur en maneschijn was, dat is een feit dat vanzelfsprekend is, maar zoals het er tegenwoordig aan toe gaat, zo kan het ook niet blijven duren.
Er was vroeger veel meer vriendschap onder de mensen, en ook behulpzaamheid. Was de buurvrouw ziek, dan paste mijn grootmoeder wel op de kleintjes, en ze maakte ondertussen nog een pot soep voor de beide gezinnen. Ieders voordeur stond open, en je was altijd welkom.
Tegenwoordig zijn er vrijwilligersorganisaties in het leven geroepen om mensen in nood te helpen (gelukkig dat ze bestaan). Veel mensen zijn eenzamer dan ooit, wel hebben ze veel “vrienden” die ze nog nooit gezien hebben maar waarmee ze mailen en chatten en hun diepste geheimen vertellen, zonder echt te weten met wie ze nu in feite te maken hebben. Jongeren moeten een lief zoeken op dezelfde manier.
s’Avonds zit het gezin niet meer samen, maar ieder zit in zijn eigen hoekje, de één met zijn laptop, de andere voor de tv, of met de koptelefoon naar muziek te luisteren, enz.
Vroeger zat het hele gezin samen aan de tafel met de petroleumlamp in het midden, en er werd nog gepraat met elkaar.
Ze hadden niet veel vroeger, maar wat ze hadden dat deelden ze.
Zouden we daar eens niet bij stilstaan, vooraleer we weer in ons hoekje kruipen nadat we het dubbele slot op onze voordeur gesloten hebben? Vroeger was men ook zelfvoorzienend, verwarmen deden ze met een (hout)kachel, waarop er ook eten werd gekookt.
Elektriciteit was er niet, als verlichting een petroleumlamp of kaars. Verder waren er geen elektrische apparaten.
Water kwam uit een put. Brood bakten ze zelf en groenten kwamen uit de tuin. Veel werk maar veel meer voldoening.
Nu betalen we ons blauw aan veel te dure en gemanipuleerde groenten, we eten aardbeien met kerstmis en peren in de zomer, allemaal ingevoerd of geforceerd.
We hebben elke maand vele facturen te betalen voor internet, gsm, kabeltelevisie, enz. Slaat de energiemaatschappij morgen alle facturen op met 10% dan kunnen we niet anders dan te betalen. We moeten met 2 personen werken per gezin om alles te kunnen betalen, maar om te kunnen gaan werken hebben we allebei een auto nodig, en de kinderen moeten naar de opvang, s’middags gaan we vlug even lunchen, en s’avonds gooien we een kant-en-klaar maaltijd in de magnetron. Hoeveel houden we dan nog eigenlijk over van onze zuurverdiende centjes? Zouden we niet beter opnieuw leren leven zoals vroeger? Wat minder luxe en wat meer aandacht voor wat echt belangrijk is? In plaats van 2 keer per jaar op reis te gaan, met tussenin ook nog af en toe een citytripje of weekendje weg, de eigen omgeving verkennen en waarderen. Wat hebben we aan een luxewoning als we nooit thuis zijn? Met andere woorden: waar zijn we mee bezig? De mens vernietigd zichzelf en zijn omgeving, denk ook eens aan de kinderen, leer ze de echte waarden van het leven kennen.


6 reacties

Avalanche · 18 november 2009 op 18:49

Met de hoofdlijnen van je betoog ben ik het wel eens. Maar terug naar een tijd waarin een dozijn snottebellende kinderen zich met vader en moeder om de aardappelpan schaart in de hoop nog een kruimel mee te pikken?

Dank je, liever niet.

LouisP · 18 november 2009 op 19:53

‘Maar terug naar een tijd waarin een dozijn snottebellende kinderen zich met vader en moeder om de aardappelpan schaart in de hoop nog een kruimel mee te pikken? ‘

’t heeft toch wel iets, vind ik..
L.

pally · 19 november 2009 op 09:52

Ja, mi 3x, Er zitten vast wel kleine of misschien zelfs grote waarheden in je betoog. Maar het staat vol cliché’s en het heeft weinig humor in zich.
Verder vind ik dat je vroeger wel erg idealiseert.
Maar goed, jij gaat weer een waterput slaan, dag en nacht je buren helpen, zelf brood bakken en je pc en geluidsapparatuur weggeven. Sterkte 🙁
En welkom hier,

Groet van Pally

Floor Janse · 19 november 2009 op 12:41

En dat je vroeger van oktober tot maart als groente uit je eigen tuin kon kiezen uit witte kool, rode kool, spruiten, boerenkool en winterwortelen past ook wel erg bij dat éénzijdige levenspatroon!
Nu heb je boontjes uit Eritrea, kiwi’s uit Australie en nog een hoop andere dingen die hier in kassen kunnen groeien met behulp van veel (aardgas)warmte.
Als dat gas nog eens op zou raken, gaan we dan weer terug naar “die goeie ouwe tijd”?

SIMBA · 19 november 2009 op 16:14

[quote]s’Avonds [/quote]
Die goede oude tijd, toen men nog “des avonds” schreef….nu is dat ’s avonds.
Ik vind het wel erg generaliserend en de tijdspanne tussen petroleumlamp en laptop is wel heel erg groot.
Ik begrijp jouw punt wel maar ik vind het een beetje kort door de bocht.

KawaSutra · 20 november 2009 op 01:25

Als je uit eigen ervaring spreekt moet je toch al behoorlijk op leeftijd zijn. In dat geval heb ik respect voor je verhaal. In het geval dat je toch opgegroeid bent met electra en gaskachels dan zou ik zeggen: niet alle verworvenheden van nu zijn een achteruitgang. Ook daar moeten we ons bewust van zijn.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder