Heel vroeger, lieve zoon, had je uithuisplaatsing voor kindertjes van wie de opvoedingsituatie in gevaar was. In 2006 kwam daar een veel betere oplossing voor. Toen kwam er ergens in Nederland een kooi te staan? – “Een Kooi? Dat is toch voor vogels??”
* “Ja, dit waren dan ook rare vogels.”

Er was toen een mama, laten we haar voor het gemak Natasia noemen, die uit huis werd geplaatst.

– “Maar was dat dan niet zielig?”
* “Jawel, maar het was wel beter voor haar kindjes.”

Eentje was namelijk ziek en kon er echt geen overbezorgde mama bij hebben. Mama had haar uithuisplaats-rugtasje ingepakt en ging toen huilend de kooi in. Niemand begreep haar kind. Heel Nederland pleitte dan ook voor de vrijlating van Natasia.

Maar de hulpverlening gaf aan, dat dit toch echt de beste oplossing was. Mama was namelijk een beetje dom en het zou te gevaarlijk zijn om een domme mama, haar kind te laten opvoeden. Daar hadden ze natuurlijk wel een beetje gelijk in.

Het blijft natuurlijk verschrikkelijk om als kind, je mama uit huis te moeten plaatsen, maar gelukkig had mama allemaal nieuwe vrienden in de kooi. Zelf zei ze al dat ze héél veel kon leren daar, en dat was natuurlijk ook het doel van het hulpverleningstraject. Ze was ook hartstikke blij met alle aandacht die ze kreeg van heel Nederland, iedereen was zo bezorgd om haar.

In de kooi zaten ook andere cliënten, die werden door middel van de camera’s ook goed onderzocht en konden op die manier de perfecte hulpverlening op maat krijgen.

Gelukkig is er nu, 5 jaar later, in elke stad een kooi voor labiele mama’s, papa’s en andere rare mensen, want Natasia was echt niet de enige gek.

Categorieën: Media

3 reacties

DriekOplopers · 25 oktober 2006 op 22:23

Dít vind ik nou echt een juweeltje! Hulde!

Driek

klapdoos · 26 oktober 2006 op 11:57

Waar staat die kooi? Ik weet nog wel wat dames die daar de boel kunnen opvrolijken….Graag gelezen.. 😀

pally · 26 oktober 2006 op 14:11

Mooie ironische column!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder