Staat het raar als ik mijn broekje aanhoud? Krijg ik levenslang in een stinkende Turkse gevangenis als ik hem hier in een naïeve bui uittrek. Worden bepaalde plekken van je lichaam met rust gelaten? Blijven die delen ook in rust, ook al worden ze met rust gelaten? Allemaal vragen die deze week al meerdere malen in mijn gedachten opkwamen als ik die mannen weer rond zag lopen. Natuurlijk ken je alle antwoorden heus wel, maar toch. Je leest genoeg in de kranten. We dalen de stenen trappen af en komen in de ruimten die normaal gesproken aan het oog onttrokken zijn. Ik kan het bijna niet geloven. Alles om me heen is van marmer. Het hoge beschilderde plafond wordt gedragen door marmeren zuilen en in het midden van de ruimte staat een hele grote marmeren tafel. Verder zie ik ruimten met water en hoor ik op de achtergrond het sijpelende geluid van een waterval.
Ik voel een bepaalde rust over me heenkomen.
De hele week zag ik al mannen, geheel gekleed in het wit, mensen ronselen om hen een behandeling te geven. Ze kwamen uiterst vriendelijk op hen af en stelden zich netjes voor en vroegen dan vervolgens beleefd of ze met hen mee wilden gaan.
Eén van de mannen is zeker ouder dan ik en heeft een door de zon verweerd gezicht. Op zijn handen heb ik eigenlijk niet gelet. De andere man is niet ouder dan 25 jaar en heeft een atletisch figuur en hij heeft handen die enorme kracht uitstralen.
Regelmatig zag ik deze week toch ook dat andere mensen de mannen volgden en de trap afliepen. Na verloop van tijd zag ik deze mensen dan terugkomen. Ze zagen er verfrist en ontspannen uit en ik had niet het idee dat ze daar op een verkeerde manier behandeld waren.
Ons bezoek aan Turkije is inmiddels bijna om. We hebben nog één dag te gaan. Vandaag word ik aangesproken door de jongste van de twee. Nu moet ik echt beslissen. Nu, of voorlopig niet meer.
Nou ben ik best wat gewend, maar ik moet heel eerlijk zeggen dat ik er toch wat moeite mee heb om mee te gaan met een Turkse man, terwijl ik niet eens kan zien hoe het er daar beneden aan toegaat. Ik vind dat nogal wat. Bovendien weet ik niet echt wat de bedoeling is.
Ik stem toe. Ik kleed me uit en na het nemen van een douche mag ik gaan liggen op de marmeren tafel. Na een uur intens genieten van een goddelijke massage met schuim verlaat ik tijdens de oliemassage ongemerkt mijn lichaam en zie hoe die gespierde jongeman alle spieren in mijn lijf met zijn sterke handen bewerkt. Ik volg elke beweging van zijn lichaam.
Even later kom ik weer tot mezelf en begint hij met een complete pealing van de lichaamshuid en sluiten we na 2,5 uur af met een heerlijk gezichtsmasker.
Jaren jonger voel ik me nu ik de trap weer oploop en de Haman, de Turkse massageruimte, verlaat. De normale wereld tegemoet.
17 reacties
WritersBlocq · 30 juli 2005 op 09:40
Hoi Bert,
De 1e alinea vind ik er niet in passen, verder wel een leuke column.
Volgende keer moet je aan het begin van je vakantie gaan, dan blijft je bruine kleur langer zitten.
Eddy Kielema · 30 juli 2005 op 11:07
Je verwacht een verslag van een verblijf in een Turkse cel of op zijn minst van een uit de hand gelopen bezoek aan een dark room, maar het blijkt allemaal iets onschuldiger. Leuk beschreven!
Li · 30 juli 2005 op 11:07
Ik heb wat moeite met de volgorde. Probeer ook een teveel aan dezelfde woorden (mannen, mensen) in een alinea te vermijden. In een alinea van zes regels staat bijvoorbeeld drie keer marmer.
Verder vind ik het een hartstikke geinige column en zou ik de handen van die 25-jarige jonge God ook wel eens willen voelen. Maar ik vermoed dat vrouwen door een Big Turkish Mama onder handen worden genomen 😀
Zwaai
Li
champagne · 30 juli 2005 op 12:07
Het lijkt me heerlijk! Leuk beschreven, de kleine puntjes van kritiek zijn terecht m.i.
KawaSutra · 30 juli 2005 op 13:05
In de eerste alinea schrijf je dubbel en dubbelzinnig. Daar kun je wel wat in strepen. Hoe subtieler je iets brengt; hoe beter het overkomt.
Als je de tweede alinea tussenvoegt na de zin “Ik stem toe.” dan wordt je verhaal een stuk overzichtelijker.
Je hebt je buitenlandse ervaring op een heldere manier beschreven met oog voor details. Leuk zo’n reisverhaal. 🙂
Scepsis · 30 juli 2005 op 14:47
Sorry kan het niet laten, maar heb je soms te diep in een glaasje raki gekeken? Waarom ik dat zeg. Het is geen haman beste man maar hamam met een m van marie. Het moet dus zijn hamam beweging.
KawaSutra · 30 juli 2005 op 15:37
Scepsis:
[quote]Het is geen haman beste man maar hamam met een m van marie. [/quote]
Typisch voorbeeld van een Babylonische spraakverwarring.
Waarom ik dat zeg?
Volgens de Koran kreeg Haman het verzoek een toren te bouwen zodat Farao op kon klimmen naar de hemel om bewijs te vinden voor het bestaan van de God van Mozes. (Sura 40:36-37).
In diverse geschriften wordt verwezen naar de Toren van Babel.
Troy · 30 juli 2005 op 15:55
Klinkt goed en (ont)spannend;-) Zoals WB al zei: voortaan eerste dag van de vakantie laten doen om het kleurtje langer te behouden.
Grt Troy
Scepsis · 30 juli 2005 op 16:00
Of het etymologisch klopt, zal de lezer denk ik
niet veel interesseren. Een titel als ‘De Haman beweging’ dekt niet de inhoud en zorgt juist voor de nodige verwarring. Doet mij in ieder geval denken aan iets mysterieus of sektarisch. De Hamam is zeg maar een kruising van een ‘Turks stoombad’ en een Romeins badhuis.
ha·mam (de ~ (m.), ~s)
1 oosters badhuis
klungel · 30 juli 2005 op 21:24
Leuk verhaal origineel gebracht.
De eerste alinea vind ik juist leuk.
🙂
melady · 31 juli 2005 op 00:25
Een leuk item maar een slecht leesbare column.
[quote]Ons bezoek aan Turkije is inmiddels bijna om.[/quote]
Je bent veelzijdig in je schrijfstijl.
Dat je een goede column kan schrijven Bert, bewijs je in je vorige: PIJN.
Louise · 31 juli 2005 op 10:54
Een totale omslag halverwege de column, vooral kwa sfeer.
Soms is het heerlijk om compleet op het verkeerde been gezet te worden. In dit geval werd ik als lezer compleet uit het verhaal gerukt.
Maar… los van de opbouw wel een lekker leesbaar verhaal. Ik was jaloers 😉
Mosje · 31 juli 2005 op 13:15
Haha, mooi verhaal, dat zelfs al heeft geleid tot enig etymologisch speurwerk.
(de eerste alinea had helemaal weg gekund zelfs)
emaessen · 31 juli 2005 op 21:23
Beetje omnwerkelijke sfeer zoals je het schrijft. Mijn eerste gedachte was “Hamas?”. Verrassend slot, leuke column.
Groet Eric
bert · 31 juli 2005 op 22:49
Hoi allemaal, lekker terug van een heerlijk weekend Belgische Ardennen met onze vrienden. Ondanks de weersvoorspellingen gisteren toch echt uren van de zon genoten en heerlijk gezwommen. Vandaag 1,5 uur van de zon en het zwembad genoten en nu net weer thuis.
Ik heb echt plezier gehad in het lezen van al jullie diverse reacties en ik heb dit weekend ook veel over de mogelijke reacties nagedacht maar ze nog niet eerder kunnen lezen.
Scepsis: De titel had ik bewust gebruikt om op het verkeerde been te zetten, volgens mij wordt dat vaker gedaan !!!
Scepsis en KawaSutra: De schrijffout in het meest belangrijke woord van deze column, “Hamam”, vind ik heel jammer, maar ja, voor ons was dit de eerste keer dat we op vakantie naar Turkije zijn geweest. 🙁
Louise, Melady, KawaSutra, Li en WB: Door te husselen met de alinea’s heb ik juist geprobeerd om de spanning op te bouwen en een verrassingselement te creëren. Anders zou het een vrij saai verhaal zijn geworden met dezelfde woorden. Blijkbaar heb ik toch te veel gehusseld. 🙂
Ik zal er alles aan doen om jullie reacties te gebruiken bij mijn volgende column ook al begrijp ik nu ook wel steeds beter dat ieder van jullie een column en de opbouw ervan en het taalgebruik op een eigen manier leest en interpreteert.
Bedankt iedereen.
sally · 1 augustus 2005 op 22:01
Leuke column
Met plezier gelezen.
groet
Sally
bert · 9 augustus 2005 op 00:44
@WB,
[quote]De 1e alinea vind ik er niet in passen, verder wel een leuke column.[/quote]
@Mosje
[quote](de eerste alinea had helemaal weg gekund zelfs)[/quote]
Nadat ik de column heel veel keer opnieuw gelezen heb moet ik tot de conclusie komen dat ik de eerste alinea inderdaad had kunnen overslaan en dat dat niets zou afdoen aan deze column.