Waar vroeger nog naar de kerk werd gegaan voor de wekelijkse portie ‘normen en waarden’ schijnt tegenwoordig de markt het heilige huisje te zijn. Jammer is dat het accent daardoor ook steeds meer op de waarden wordt gelegd, waardoor menige norm zwaar in de verdrukking komt en de kosten ver boven de waarde uitkomen. In een rationele, economisch gedreven, samenleving moet natuurlijk alles in geld uitgedrukt worden want ook alles is te koop tegenwoordig. Zo weten we al enige tijd dat een mensenleven een overheid nog geen 770.000 euro waard is, waarbij ik me sterk afvraag welke formule hiervoor is gehanteerd. En wordt de zak moeiteloos bedrijfsmatig leeg geklopt om de seksuele lusten te bevredigen voor een schamele vijftig euro. Gaan we in een korte broek dan kan het voor nog minder. Ziek zijn we met z’n allen, denkend in cijfers om hiermee de illusie te wekken dat alles met elkaar vergeleken kan worden.
Geld is een goede dienaar. Maar langzaam begin ik te denken dat de monopoly baronnen van mening zijn dat het geile vestzak, broekzak spel ook nog eens een goede meester is. De introductie van ons aller Europese muntje ligt al weer tijden achter ons zodat naarstig op zoek moet worden gegaan naar nieuwe argumenten om de prijzen weer op te stuwen.
In een poging er zelf beter van te worden, wordt de prijs van producten en diensten zo onopvallend mogelijk verhoogd. In de hoop dat deze verhoging zo laat mogelijk door de afnemer wordt ontdekt. Want ook deze ziet zich genoodzaakt zijn prijzen op te schroeven als hij halverwege de maand ontdekt dat hij nog maand over heeft aan het einde van zijn inkomsten.
Het motto: “wat een gek ervoor geeft”, schijnt hoogtij te vieren. En daar lopen er tegenwoordig zat van rond, dus dat zit wel snor met de inkomsten. Gek word je er anders wel van als je, als moderne melkkoe, genoodzaakt bent tot gebruik van een dienst of consumptie van een goed waaraan een zoveelste prijsverhoging niet is voorbijgegaan. Waarom kan ik me toch niet van de indruk onttrekken dat dit veelal de economisch zwakkere onder ons overkomt? Als je al geen chronische aandoening hebt, krijg je het hier wel van.
Het fenomeen geld en de prijsopstuwing die hier onlosmakelijk mee verbonden is, kan mij zo opwinden dat ik geen Viagra nodig heb om mijn lid in erectueze toestand te krijgen.
5 reacties
ignatius · 8 oktober 2004 op 23:34
[quote]Gek word je er anders wel van als je, als moderne melkkoe, genoodzaakt bent tot gebruik van een dienst of consumptie van een goed waaraan een zoveelste prijsverhoging niet is voorbijgegaan. Waarom kan ik me toch niet van de indruk onttrekken dat dit veelal de economisch zwakkere onder ons overkomt? [/quote]
Dat heet liberalisme en vrije markteconomie.
pepe · 10 oktober 2004 op 09:55
[quote]Zo weten we al enige tijd dat een mensenleven een overheid nog geen 770.000 euro waard is[/quote]
De mensen om mij heen waar ik van hou, zijn niet vervangbaar en dus zeer kostbaar. In geld zoiets uitdrukken is onmenselijk.
Het is van de zotte dat men zo kan/gaat denken.
Je hebt wel gelijk met wat je hier schrijft.
Ik had wel wat moeite met lezen, het loopt niet zo lekker. Ik kan je niet precies zeggen waarom…
Dit is mijn mening en je moet gewoon doorgaan met schrijven want wat ik meestal lees van jou is gewoon goed.
Massau · 10 oktober 2004 op 10:22
Je zet me aan het denken. Goeie column dus.
Louise · 10 oktober 2004 op 11:25
Zeker eentje om over na te denken, King!
WritersBlocq · 10 oktober 2004 op 23:09
hoi King,
ondanks dat de supers goedkoper zijn dan kan-jij-het-je-nog-herinneren-wanneer, gaan de pleuro’s harder dan het geluid….. we raken er nooit over uitgepraat of -geschreven. Toei, Pauline.