De keuken

Vanwege de keuken kon deze vakantie al niet meer stuk. De woonkamer voor twaalf personen was krap. De keuken maakte alles goed. Een ruimte van minstens zes bij zes. Langs een kant zes meter aanrecht-en kookgedeelte. Langs de andere twee zijden allemaal kasten. Lekker knus donkerbruin eiken. De nostalgie ten top. In het midden aan het plafond een roodgeblokt doekje over een rietenmandje gedrapeerd. Evenwijdig aan de laatste lange zijde, naast de deur die naar buiten leidde, een tafel van zeker twee en een halve meter lang, met een ruime breedte. Aan een zijde van de tafel een grote speelgoedkist die dienst deed als bank. Grote rechthoekige kussens erop, ook weer roodgeblokt. Open vuur naast de eettafel. Boven de eettafel ook drie van die hanglampjes. Onder de keukenkastjes zat t.l. verlichting. We brachten bijna al onze tijd hier door. De dag vóór kerst bakten, braadden en kookten we ter voorbereidng van de komende feestdagen. De kinderen, zes in getal, gingen zich te buiten aan het speelgoed, spelletjes en knutselen. De mannen stookten het vuurtje hoog op en verleenden hand en spandiensten. De ramen en de deur waren flink beslagen. Het geurde naar vers gebakken brood en aangebraden vlees met veel kruiden. Er klonk een lustig gekwebbel van de kinderen met daartussen door de sonore mannenstemmen.
´He, mam, ik zie iemand bij de deur` We keken op. Niets te zien. Een poosje later, nu een van de mannen ´Jawel, nu zag ik het ook, er staat iemand bij de deur.’ Ons gehuurde huis stond op een zeer bebost landgoed. De eigenaren waren met de kerst weg. Het werd stil, we staakten onze bezigheden en staarden naar die deur.