De kromme weegschaal van de belasting

Mensen die meer geld hebben dan gemiddeld Nederland worden over het algemeen veracht. Waar mensen met een uitkering of schuldsanering aan de broek uitbundig hun verhaal op tv doen, en maatschappelijk gesteund worden, kun je maar beter zwijgen als je geen schulden, maar spaargeld hebt. Als je vertelt dat het goed met je gaat, dat je hard werkt en er een goed centje aan over houdt, of als je door hard te werken eindelijk je droomauto hebt kunnen kopen, ben je een direct arrogante lul. Mensen die veel geld hebben, zouden hun geld het beste kunnen besteden aan alle andere mensen die minder hebben. Anders is het oneerlijk verdeeld. Deze houding komt duidelijk tot uiting in het belastingstelsel. Wanneer je erg je best doet, mag je meer dan de helft van je inkomen direct aan inkomstenbelasting afstaan.

Wanneer je het lef hebt om je geld niet als een malloot uit te geven aan consumptiegoederen zonder enige waarde, maar verstandig met je geld omgaat en investeert in waardevaste goederen, kun je als straf ook nog een vermogensbelasting betalen. Vermogensbelasting is belasting over geld, waarover al belasting is betaald. Vermogensbelasting is een straf van de overheid omdat je het goed doet in de maatschappij.

Waarom is het moreel zo juist dat iemand die meer geld verdient, procentueel ook meer moet afdragen? Op welke wijze hebben anderen recht op geld waar iemand anders voor gewerkt hebt?

Je kan dit vergelijken met het winnen van de loterij. Als je de loterij wint, vindt iedereen om je heen het opeens heel normaal dat ze een gedeelte daarvan zouden moeten krijgen. Degene die won heeft immers toch genoeg. Maar hebben zij het lot gekocht? Hebben zij ook maar een poot uitgestoken om bij te dragen aan het plotselinge fortuin dat de winnaar bezit?

Als je denkt dat jij niet gevoelig bent voor dit punt, vraag jezelf dan eens af of jij zou verwachten meer dan de gebruikelijke 10 euro te krijgen voor je verjaardag, als je buurjongen opeens miljonair zou zijn. Waarschijnlijk zou je een groter cadeau verwachten, omdat hij immers toch genoeg hebt. Is het dan zijn plicht om zijn geld zo snel mogelijk weer kwijt te raken?

Ik begrijp dat er nou eenmaal belasting betaald moet worden. Echter ben ik het compleet niet eens met het progressieve stelsel. Je wordt op die manier extra gestraft omdat je hard werkt, in plaats van een stelsel dat je stimuleert meer je best te doen. Een land waar je gestraft wordt voor hard werken, en succes een zonde is. Hoe het kan dat het zorgstelsel nog niet geploft is, is mij een raadsel.

Echter zijn ondernemers, zoals het woord al zegt, ondernemend. Langzamerhand zie je steeds meer vermogende mensen naar het buitenland vertrekken. Een land waar ze je graag binnenhalen, en met respect behandelen. Zij begrijpen immers wel dat je de hand die je voedt maar beter niet kunt bijten.

Ik hoop dat Nederland doorkrijgt dat ze door de belachelijke belastingtarieven juist minder belastinggeld zal gaan oogsten. Straks is er namelijk niemand meer in Nederland die genoeg verdient om in de hoogste schaal te komen. Hebben ze eindelijk hun zin, iedereen heeft een gelijk eigen vermogen, namelijk helemaal geen.