Ik weet niet hoe het u de laatste dagen is vergaan, maar ik heb werkelijk met verbijstering de reacties op de brute moord op een conrector van een vmbo school gehoord en gelezen. De waxinelichtjes waren weer niet aan te slepen en zogenaamde deskundigen vielen haast over elkaar heen om toch maar te kunnen vertellen dat ze dit allang hadden zien aankomen. Hoezo achteraf is het makkelijk praten? Op deze plaats heb ik eerder aangegeven dat de verloedering van de maatschappij steeds grotere vormen aanneemt en het houden van stille tochten en het uitdelen van lieveheersbeestjes lost, hoe goed bedoeld ook, niet veel op. Je merkt ook dat we ons als opvoeders steeds meer verschuilen achter nietszeggende, zogenaamd praktische, oplossingen voor de uitwassen van verbaal en fysiek geweld op straat. Detectiepoortjes, videobewaking en een politiepost op school. Is dat de manier om losgeslagen, vaak kansarme, jongeren in toom te houden? Onszelf de vraag stellen of het tweeverdienerschap soms niet ten koste gaat van onze opvoedkundige taken blijkt in vele gevallen een gevoelige kwestie. De consequentie dat kinderen vaak noodgedwongen op straat van lotgenootjes moeten leren hoe het leven in elkaar steekt of met een huissleutel op zak hun eigen weg moeten zien te vinden, wordt op de koop toegenomen. En als paps en mams even niet hoeven te werken zijn ze moe, ze vinden het allang best dat hun kinderen worden opgevangen door moderne oppassers als tv, video, spelcomputers en internet. Ik weet niet of u ook wel eens over de schouder van uw kinderen meekijkt, maar de opvoedkundige en educatieve waarde van dergelijke mediums is vaak ook van een bedenkelijk niveau. Afschuiven dus maar die verantwoordelijkheid, we besteden liever aandacht en geld aan het geven van allerlei zelfverdedigings- en weerbaarheidscursussen voor goedwillende, onschuldige burgers dan dat er wordt opgetreden tegen onopvoedbare raddraaiers. In mijn ogen is het regelrechte waanzin om van ieder openbaar gebouw maar een vesting te maken omdat tuig van de richel steeds verder oprukt. Voor je het weet staan er straks behalve boeken en schriften ook artikelen als kogelvrije vesten, helmen en schilden op de bestellijst die je kind van school meekrijgt. De 49-jarige leraar uit Zoetermeer koopt niets meer voor heel de discussie die direct na zijn dood op gang is gekomen maar ik weet zeker dat hij zich al vaker niet zo veilig gevoeld moet hebben op het Haagse college. Onder de 800 leerlingen lopen er diversen met een vuurwapen op zak, zo bekende een klasgenootje van de 17-jarige schutter, op een toon of het de normaalste zaak van de wereld is.
De waanzin beperkt zich in deze periode van rouw en schaamte wat mij betreft niet alleen tot de feitelijke misdaad. Zeker zo erg vind ik het feit dat we ons als Nederlanders vrijwel direct bedreigd moeten voelen als er bij geweldsdelicten allochtonen betrokken zijn. Discriminatie is verwerpelijk maar als een nieuwslezeres tijdens het 8uur journaal een verklaring moet geven waarom de etnische achtergrond van de dader in een nieuwsbericht is genoemd, vind ik het erg ver gekomen. We bouwen uit angst allerlei taboes in en ook al geven onderzoekscijfers en feiten duidelijk aan dat met name Marokkaanse, Antiliaanse en Turkse jongeren vaak bij geweld en criminaliteit betrokken zijn, dan nog wringt men zich in allerlei bochten om deze gegevens te verdoezelen. Overheden zwichten voor minderheden want of het nu gaat om groepjes Nederlandse kinkels die de sfeer in een dorpje of stad verzieken of om allochtonen die in groepjes dreigend en intimiderend aanwezig zijn, we zoeken eindeloos de dialoog. De ene pedagogische analyse wordt overtroffen door de andere en voor notoire veelplegers staat gewoon dag en nacht een team juristen, maatschappelijk werkers en medewerkers van de sociale diensten gereed. Democratie is een zaligheid en tolerantie evenzeer maar ik hoop dat u het met me eens bent dat deze Nederlandse stokpaardjes niet het fundament mogen vormen voor een ‘spel zonder grenzen’ waarin de overgrote meerderheid van ons land het onderspit moet delven tegen het uitschot dat met fluwelen handschoentjes benadert en behandeld wilt worden. ,,Respect moet je verdienen”, zei mijn grootvader altijd. Ik durf te wedden dat die leraar van het Haagse Terra College deze wijsheid ook aan zijn twee kinderen en de leerlingen in de klas heeft verkondigd. Misschien heeft ‘s mans tragische dood enkele mensen aan het denken gezet want alleen choqueren lijkt nog enige indruk op de mensheid te maken.


7 reacties

Ma3anne · 22 februari 2004 op 11:38

Van de week heb ik een paar dagen op een “zwarte school” in en achterstandswijk in een stad gewerkt voor een Cito-onderzoek. In de groepen 4, 5 en 6.

18 nationaliteiten, alles bij elkaar. Niks aan de hand. Gewone kinderen. Gezellige sfeer en ze deden lekker hun best.

En ik dacht even bij mezelf, achterovergeleund en al die koppies observerend: Goh, zo kan het ook.

Hulde aan deze school en het enthousiaste team, die hier iets neerzetten wat ik als heel positief ervaren heb. Ik ben er te kort geweest om hun geheim te ontdekken, maar het had alles met rust en structuur en duidelijkheid te maken.

Ik heb er een warm gevoel aan overgehouden en toch een stukje hoop op een betere toekomst… tegen alle beter weten in.

Mosje · 22 februari 2004 op 12:06

[quote]Op deze plaats heb ik eerder aangegeven dat de verloedering van …..[/quote]
Ik heb even gezocht naar een eerdere bijdrage van je op deze site, maar niets gevonden.

[quote]het houden van stille tochten en het uitdelen van lieveheersbeestjes lost, hoe goed bedoeld ook, niet veel op.[/quote]
Stille tochten of andere blijken van betrokkenheid stemmen tot nadenken, bezinning, het denken over oplossingen. En in die zin leveren ze misschien wel meer op dan bijv. het schrijven van een column.
Wat ik maar wil zeggen is dat iedereen het op zijn of haar eigen wijze probeert.

Mup · 22 februari 2004 op 12:42

Ik deel de verbijstering. Niet de mening dat alle werkende ouders hier mede schuld aan zijn, of dat de problemen alleen bij allochtonen gezocht moeten worden, da’s te makkelijk gezegd. Ik wilde eerst niet reageren, omdat je over deze kwestie wel een mening kunt hebben en het goed is die te uiten, maar dan moet je oppassen niet in dezelfde val te trappen als de deskundigen die het aan hadden zien komen.

Groet Mup.

deZwarteRidder · 22 februari 2004 op 13:05

Het gegoochel met cijfers en feiten is een nationale sport geworden..laten wij er voor waken dat berusting en apathie niet op de tweede plaats komen….

viking · 22 februari 2004 op 17:32

[quote]s18 nationaliteiten, alles bij elkaar. Niks aan de hand. Gewone kinderen. Gezellige sfeer en ze deden lekker hun best.[/quote]

Tuurlijk gaat dit nog goed, deze kleine mensjes zijn nog niet vergiftigd door onze fijne maatschappij. Maar je behoort duidelijk in het kamp waar de dingen niet bij de naam genoemd mogen worden.

Ik ben het volkomen met Ritho eens. Wanneer een kutmarokaan zich als een kutmarokaan gedraagt mag hij zo genoemd worden en mag er zeker ook op gereageerd worden, met straf of wat dan ook. Uiteraard geldt dit ook voor Jan-Kaas-Kuttenkop. Dit is geen generaliseren maar gewoon de schuldige, het individu, aanwijzen en hem op zijn of haar flikker geven. Ook als het een grotere groep betreft moet dit kunnen.

En ik weet heel zeker dat, wanneer tweeverdieners gewoon gingen neuken om het neuken in plaats van kinderen de wereld in te schoppen en ze verder maar aan andermans zorg over te laten er een hele verbetering zou optreden. Andermans zorg is namelijk heel iets anders dan de zorg die een vader of moeder zou moeten/kunnen geven. Kinderen hebben meer nodig dan alleen ‘jong zelfstandig’ te worden.

Bovendien zou het zeker niet slecht zijn wanneer we kinderen iets langer kind laten. Hoe jong moeten ze tegenwoordig definitieve keuzes maken? Presteren! Veel kinderen weten op hun 18de nog niet eens wat ze willen of waar ze goed in zijn. Nou en?

Wie denkt dat we nu als maatschappij de prijs betalen voor het beleid dat de laatste decenia is gevoerd, zowel opvoedkundig, maatschappelijk als politiek, komt vroeg of laat van een heel koude kermis thuis. Om maar te zwijgen van al diegenen die hardnekkig blijven roepen dat het allemaal wel meevalt. En vooral maar niet moet generaliseren. En meer van die sociale prietpraat. Het ‘echte werk’ moet nog beginnen…

Ik blijf erbij: haal die kop uit die collectieve reet en onderneem eens iets in plaats van dit oeverloze gezwets…

Suus · 22 februari 2004 op 19:02

Mee eens! De getallen vanuit de gevangenissen spreken voor zich, 85% van de gevangenen is van allochtone afkomst. Hopelijk gaat het beter met de volgende generatie allochtone jeugd. De allochtone jongeren van nu voelen zich verloren. In Turkijke zijn ze een Nederlander en in Nederland zijn ze een Turk. Denk, hoop, dat de volgende generatie dit minder heeft, ik denk haast van wel, die zullen meer Vernederlandsd zijn. Goeie column!

Eftee · 22 februari 2004 op 23:56

Kan het mijn idee zijn, dat de scholen veel te groot zijn geworden?
Veel mensen op elkaar veroorzaakt irritatie. Veel irritatie kan ontaarden in agressie. Niemand kent elkaar meer en vooroordelen worden snel gemaakt. Door die vooroordelen kan weer frustratie ontstaan.
Zie die ontwikkelingen nog maar eens terug te draaien. Kijk naar Amerika en je ziet precies wat hier gaat gebeuren.
Desalnieteplus….. een goede column, die tot nadenken dwingt.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder