Vorige week reed ik naar een dorp dat hier vlakbij ligt. Ik fietste er heen, een eindje verderop kwam een auto aan. Hard rijdend en een hoop witte vlaggen en zakdoeken aan de ramen. Ik dacht: ‘Irakezen, ze geven zich over.’ Raar dat ik dat dacht? Misschien. Toen ik van de week weer naar huis fietste was er een grote rode wolk boven mijn dorp. Ik dacht: ‘Aahw, een bom’ Raar? Nee, absoluut niet. Waarom niet? Je word ongelooflijk geindoctrineerd op de tv. Alleen maar Irak Irak en uhm.., dat andere. Owjah..Irak. Ik ben er niet tegen ofzo. Een vriend van mij ziet het als de grootste oorlogsfilm gratis op tv. De hele dag door. Op 20 verschillende kanalen. Mooi…? Nee, het is slecht voor Amerika. Je ziet alleen de dingen tegen Amerika, niet wat zij zelf aanrichten. Propaganda? Zeker, misschien nog wel meer dan in de oude Sovjet Unie. Maar dat mag je weer niet zeggen.

Ik wil het niet eens meer zien. Overal waar je komt is het Irak zus, Irak zo. Maar jah. Je moet met die hersenloze mensen toch over iets discuseren. En ja, wat pak je dan? Irak. Dat is makkelijk, want daar weet iedereen wel wat van.

Als het volgende week nog steeds zo is, dan pak ik mijn tas in. Ga langs mijn beste vriendin en neem haar meej voor een lange tijd in Wales. Wat te doen? Praten.., heel veel praten. Niet over Irak. Maar over andere dingen. Muziek ofzo.

Owneej.., volgende week komt mijn Tsjech op internationalisering. Pff.., weer een week discuseren. Over Irak..


0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder