De Paus is dood. Leve de Paus!

Toch nog geheel onverwacht is op 84-jarge leeftijd overleden…..Ja verdomd, het staat er echt. In de krant, op de voorpagina nog wel. Je vraagt je af hoe oud je moet worden om een tekst te krijgen als: “geheel volgens verwachting is overleden….”
Hoe dan ook, de Paus is dood. Leve de Paus.! Hoera, hoera,hoera! Terwijl ik aan het tafeltje in het restaurant dit grote verlies zit te verwerken, strijkt er een gezin met een kind of zes aan het tafeltje naast mij neer.
Dus kan ik mijn krant wel vergeten. Snel leg ik hem op tafel en sluit mijn ogen. Als ik mijn ogen sluit dan ben ik er niet. Struisvogels hebben dat ook maar die vinden hun ogen sluiten niet genoeg. Die steken hun kop liever in het zand. Dat hebben ze gemeen met de Paus. Misschien moet ik dat ook maar doen. Maar ja, bij gebrek aan zand….
Met gesloten ogen mijmer ik wat over de Paus. Wat hij zoal betekend heeft voor de mensheid in het algemeen. Commercieel gezien was hij , voor sommige branches top!. Als uitvinder van de pausmobiel bijvoorbeeld, heeft hij immens veel bijgedragen aan het op de kaart zetten van de speelgoedbranche.
Jarenlang kon je geen speelgoedwinkel binnenlopen of je struikelde over de miniatuurpausmobieltjes.
De condoombranche echter, verfoeide hem mateloos. Waren ze net bezig Afrika toe te voegen aan het consumentenlijstje, begon die Paus even openlijk over zijn nek te gaan over het gebruik van condooms en als een olifant door alle marktstrategieën en condoomplanningsprocessen, te banjeren. Weet je wel hoeveel omzet dat heeft gekost voor de condoombranche? Om maar niet te spreken over de gesneuvelden aan Aids die het gevolg waren van de pauselijke inmenging.
Dat heeft de condoombranche miljarden gekost want aan gesneuvelde consumenten kun je nu eenmaal weinig verkopen.
Met mijn ogen nog steeds gesloten, voel ik hoe iemand aan mijn krant zit te frunniken. Daarom open ik één oog en zie een kind van het gezin naast mij de krant bekijken.
Ze kijkt met grote ogen naar een foto van de Paus. De Paus ligt op een baar, gekleed in een lang gewaad en met een mijter op zijn hoofd. Je vraagt je af hoe je zo kan liggen..Knelt dat de bloedtoevoer niet af? Is daar wel goed over nagedacht?
‘Kijk, Sinterklaas’, zegt het meisje. ‘Is ie dood?’
Ze kijkt mij verwachtingsvol aan. Hopend dat ik zal ontkennen.
‘Nee’, zeg ik.’Sinterklaas ligt gewoon bij te komen van de schrik. Hij reed te snel op het dak met zijn paard en toen gleed hij uit’
‘Maar Sint komt toch pas in december?’ vraagt ze door
‘Ja, maar hij was alvast aan het oefenen’, houd ik vol.
‘Kom Loekie’, roept de moeder. ‘Laat die eh…meneer met rust.’
‘Eh…’
Laat maar. Ik sluit mijn ene oog weer en denk aan de Paus.
Maar wat ik ook denk, er komen geen gedachten meer.
De paus is dood.
Leve de Paus