De PvdA-top in beraad

Wat moeten we doen? Weet je hoe ze ons noemen? Draaikonten! Hoor je, dat is toch te gek: draaikonten! Kunnen we daar niet wat aan doen? Er staan verkiezingen voor de deur, laten we dat goed bedenken! Weliswaar niet voor onszelf. Maar het zou toch fijn zijn als wij ervoor konden zorgen dat onze vrienden in de gemeenteraden goed scoren! Wouter, wat vind jij? De media vragen zich tenslotte al heel lang af: Wat wil Wouter Bos? En trouwens, de hele Haagse kaasstolp ook. Zou het niet goed zijn als we ze daar ‘es een hint over gaven? Dan krijg je weer een hele nieuwe golf publiciteit! Wil jij niet weer meer naar links, zoals ze nu al een paar keer gesuggereerd hebben? Dan zullen ze zeggen: duidelijkheid! Dat is waar ze op zitten te wachten, zeker in deze Wilders-tijd. De kiezers, de kranten, allemaal. Moeten we onze ideologische veren niet weer eens…?

Wat ik wil? Dat weet je toch wel? Ik denk nog elke dag terug aan de nacht van Fortis-ABN-Amro. Tientallen miljarden belastinggeld uitgegeven – die ik niet had – en daarna: champagne! En applaus, van iedereen. Ze zeiden: Dat heeft Wouter Bos uitstekend gedaan! Stel je voor: een PvdA-minister, waar zelfs de bonusverdieners bewondering voor hebben! Dat was tot nu toe mijn finest hour. Maar daarna… Ik ben langzamerhand echt wel weer eens toe aan een fine hour. Liefst nog finer! Dat zal onze vrienden in de gemeenten ook boosten. Succes. Macht. Pluche. Dat is wat ik wil! Linksom of… nou ja, middenom. Maar desnoods, als het niet anders kan, rechtsom! En die ideologische veren, dat weet je, die hebben we afgeschud. Die kunnen we niet weer…

Nou ja, misschien kunnen we ze op ons hoofd zetten. Of… Weet je wat we doen, we steken ze onszelf op de hoed!

Ho, wacht! Moeten we niet weer eens wat meer de taal van het volk gaan spreken, hier in Den Haag?

Nou ja, pet dan.

Misschien moet Wouter eens met een ander accent gaan praten. Eerlijk gezegd: hij klinkt een beetje bekakt. (Ik durf het natuurlijk niet te zeggen, maar volgens mij zou hij als VVD’er geen gek figuur slaan.)

Een ruk naar links kan in ieder geval niet. Daar hebben we al meer dan genoeg concurrentie: GroenLinks en de SP. Daar zijn voor ons geen stemmen te winnen.

Ja, maar we kunnen toch niet in het centrum blijven zitten? We zijn hier naartoe opgeschoven toen we dachten dat dat de kiezers zou aanspreken. Dat was toen in de mode; dat deed iedereen. Maar die tijd is nu voorbij. En bovendien: hier zit het CDA altijd al, en JP kijkt al weer – stiekem, als hij denkt dat niemand het in de gaten heeft – naar rechts, naar de VVD!

Jongens, weet je wat we moeten doen: we moeten onze poot stijf houden. Nu, in het Uruzgan-debat. Dat is niet links, niet rechts, niet in het midden… Gewoon consequent, staan voor wat we twee jaar geleden gezegd hebben. Alleen maar onszelf zijn. Dat is echt in, daar kunnen we mee scoren. Wouter, als jij in het kabinet nou eens begint!

Ja, maar is dit wel het juiste moment? De panelen in Afghanistan zijn aan het schuiven. Obama is nu president en samen met hem wil het publiek wel oorlog voeren. Nog even een flinke surge en dan weg, heeft hij gezegd. Dat zei Bush, toen het om Irak ging, ook wel, maar van Obama pikken ze het. Dus maar een jaar extra, dan is Nederland er ook van af. Alle deskundigen, zelfs onze eigen militairen in Uruzgan, zeggen dat we daar het beste nog even kunnen doorgaan.

Kan wel zijn, maar er komen verkiezingen komen aan! Dit is onze laatste kans. Wouter, denk erom: stijf!