De ware.

Ja, wanneer heb je nu de ware gevonden?
Je kunt makkelijk helemaal straalsmoorverliefd worden op je ergste nachtmerrie.
Helaas kom je daar later, soms veel later pas achter.
Na een hoop kapotte deuren, een hoop drank, een hoop schelden, een hoop verdriet, een hoop vreemdgaan en soms een hoop kinderen en noem maar op, is de hoop op een gegeven moment weg.
Zover zou het niet moeten of mogen komen maar het loopt vaak wel zo en we zien het dan natuurlijk altijd veel te laat. Je wilt het niet zien misschien, maar je moet toch een keer met de billen bloot, want het wordt steeds erger.
Het komt bijna altijd zover dat er te veel ruzie gemaakt wordt, en in het ergste geval zelfs klappen vallen.
Of iemand gaat vreemd, en dan is het hek flink van de dam.
Het smaakt naar meer en voor je het weet zit je verstrikt in een web van leugens waar je zelf niet meer uit komt.
Achteraf zegt ook iedereen, je moet eerlijk zijn en er over praten.
Praten over het feit dat je het eigenlijk helemaal niet meer ziet zitten.
Maar eigenlijk gaat dat pas als je voor jezelf het besluit hebt genomen weg te gaan, voorgoed.
Helaas komt dat besluit vaak pas als er iemand vreemd is geweest en niet daarvoor.
Zeg nou eerlijk, hoe vaak hoor je dat het gaat zoals het hoort te gaan?
Eerlijk zeggen dat je haar vreselijk beu bent.
Dat je er achter bent gekomen dat zij of hij eigenlijk een enorm kutkarakter heeft waar je niet mee wil en kan leven.
De beginperiode is makkelijk.
Je bent verliefd en stopt met voetballen, gaat niet meer uit, of alleen met haar waarna je om half 12 weer terug in je bankje zit.
Iedereen kan aan het gas want je hebt haar of hem gevonden en wil geen minuut van haar of zijn zijde wijken.
Daarna gaat het goed of in een minder leuk geval vreselijk mis.
Het kan zijn dat je je partner inderdaad gevonden hebt, en das natuurlijk super.
Maar het kan ook dat je partner langzaam maar zeker een ander wordt, oftewel weer zichzelf.
Dat sluipt er natuurlijk in, want je ware aard kun je niet zo lang verbergen.
Stukje bij beetje merk je dat je jezelf behoorlijk verloren bent en dat ga je weer terug pakken.
Alleen moet dat stiekem en onopgemerkt gaan.
Je gaat ruzie maken over de stomste dingen, en je weet ook wel dat het daar op dat moment helemaal niet om gaat.
Nee, het zit veel en veel dieper natuurlijk.
Maar daar praten we niet over he, nee we maken ruzie om niks en gaan ons steeds meer irriteren.
Tot de bom barst en dan ligt het aan alles en iedereen.
Maar als je dan eerlijk bent zit het daar niet.
Het zit hem in respect en in de waarde kunnen laten van iemand.
Maar ook in geen respect…
Ik denk dat het niet erg is als je niks voor een ander wil doen, maar dan moet je partner er ook zo over denken.
Je mag best een egoïst zijn of vreselijk materialistisch, maar dan wel allebei.
Denk dat je een paar basis waarden hebt die gelijk moeten liggen.
Een paar van die waarden zijn volgens mij, het wel of niet respect op kunnen brengen voor een ander.
Het wel of niet geïnteresseerd zijn in een ander.
Het geven of nemen, en helpen of niet helpen.
Het accepteren of niet van andermans onhebbelijkheden, afwijkingen of gebreken.
Het opvoeden van kinderen en het wel of niet consequent kunnen of willen zijn.
Liggen die dingen bij jou en je partner gelijk, dan maakt het niet meer uit of je een groene of een roze auto moet nemen.
Dan geef je haar die roze toch?
Is het dan niet heerlijk je meisje zo gelukkig te zien?
Of je je kleren opruimt, en helpt met de afwas.
Of je boert of scheten laat en of je zweetvoeten hebt.
Dat zijn gedrags dingetjes die je makkelijk een beetje aan kunt passen maar niks met karakter te maken hebben.
Als je kunt lachen om dezelfde dingen, kunt genieten van dezelfde dingen, en samen hetzelfde doel nastreeft, dan, ja dan pas heb je de ware gevonden.
En dan red je het wel.
En dan ben je bang elkaar kwijt te raken en zal je het wel uit je hoofd laten vreemd te gaan.
Dan luister je naar je partner als die iets te vertellen heeft en denk je bij je zelf, kijk das mijn meisje (of mannetje).
Je bent trots en kunt staan achter de dingen die hij of zij zegt en doet.
Dan ben je zenuwachtig als je weet dat hij of zij bijna thuiskomt, en niet zenuwachtig omdat je bang bent dat hij of zij je gsm pakt terwijl er nog een sms in staat die misschien niet door de beugel kan.

Pas dan zit je goed…
Dan zit je bij de ware, volgens mij dan.