De wereld van vandaag zou er anders hebben uitgezien als de volwassenen van TOEN kritische vragen hadden gesteld over de wereld van NU. Dat het niet zo is, werd ons zichtbaar op 11 september 2001. De wereldschokkende, bijna logistiek perfect getimede, aanvallen op belangrijke Amerikaanse machtssymbolen heeft het Westen die dag ten onrechte afgedaan als een aanval op de verdedigers van de vrije wereld. In plaats van te kiezen voor fundamentele koerswijzigingen in het buitenland beleid is de Westerse wereld op de oude voet blijven doorgaan.

De vele lastige, beschamende en confronterende vragen over armoede in de derde wereld, de eerlijke verdeling van de welvaart, ons verder boven het hoofd groeiende milieuproblemen, de echte voedingsbodem van het internationale terrorisme en de enorme macht van multinationals, investeringsmaatschappijen en de oorlogsindustrie zijn weer in de onderste lade van de bureaus verdwenen alsof er niets is gebeurd. Vragen over langslepende internationale conflicten elders op deze aardkloot, waarvan wij niet langer gevrijwaard kunnen blijven. Ook al denken we dat wel, zijn of worden nauwelijks beantwoord door mensen in dit land die het vrije woord verdedigen.

Vragen die al jaren branden op mijn lippen, maar die Nederlandse journalisten niet openlijk durven te stellen in de kranten en aan onze volksvertegenwoordiging. Vragen die steeds zwaarder wegen op de gewetensschaal van recht en onrecht, van macht en onmacht. Vragen die steeds zwaarder drukken op de gemoedstoestand van Marokkaanse en Turkse jongeren die dreigen te radicaliseren omdat Nederlandse politici niet de vinger op de zere plek durven te leggen en ontkennen, maar wel schaamteloos vrijheid, vrede en democratie blijven prediken voor hun eigen parochie.

Nederland is geen kaasstolp (meer). De wereld globaliseert sneller dan we denken en Nederland globaliseert mee. Wij kunnen die lastige vragen niet langer met een schuinbeweging rechts of links van het politiek spectrum blijven passeren. Durf vragen te stellen en confronteer politici en bedrijven met de gevolgen van hun beleid en verantwoordelijkheid. De impact en de gevolgen van hun uitspraken en met de gevolgen van hun koppige ego’s om bevriende landen te steunen, die geen sympathie verdienen maar felle kritiek omdat zij het internationaal recht schenden. Landen die dreigen andere landen aan te vallen omdat ze in het bezit zijn van kernwapens, die zij zelf ook hebben in hun wapenarsenaal.

Ons redelijk bekrompen denken en handelen heeft verregaande consequenties. Op de eerste plaats niet alleen voor onszelf maar voor de mensen in onze directe omgeving die wij liefhebben. Het verschil met vroeger is dat de afstand die problemen, conflicten en dodelijke virussen moeten overbruggen om ons te bereiken in dit welvarende deel van de wereld veel kleiner is geworden. We kunnen vrede, vrijheid, democratie en welvaart wensen in onze harten, maar de weg ernaar toe is nog altijd met het hoofd. We leven niet in Utopia en we leven niet alleen op de wereld. Juist daarom moeten we figuren als Wilders en Hirsi Ali geen kans geven om de samenleving en onze werelden te splijten.

We zijn het in dit land verleerd om vragen te stellen die echt terzake doen. We stellen liever geen vragen of politiek correcte vragen. De politici van tegenwoordig zijn net menselijke robots, die alles krijgen toe- en ingefluisterd door spindocters, perswoordvoerders en verkiezingscampagnemakers. Alles is tot in de puntjes georkestreerd en geregisseerd. De moed die Ali B heeft getoond tijdens de uitzending van Pauw en Witteman om Jan Peter te confronteren met een pijnlijke vraag over de houding van Nederland inzake de steun aan Amerika en Israël is een vraag, die de journalisten in dit land hadden moeten stellen.

Ali B heeft de gevoelens en gedachten vertolkt van jongeren, die worstelen met dezelfde vragen maar niet het zelfde podium kunnen betreden. We zijn burgerlijk gehoorzaam op momenten dat we brutaal en volhardend moeten zijn. We denken kleinzielig als we groot moeten denken. We maken ons druk om futiliteiten en we kijken liever naar hersencellendodende programma’s, maar we denken reactief als het gaat om onze planeet. We moeten pro-actief leren denken. Het lezen van dagblad Trouw om een betere wereld te krijgen is niet voldoende.

Het is nu aan de jeugd van tegenwoordig. Aan de toekomst van morgen om te beginnen die vragen te stellen die al jaren op een antwoord wachten . Waar politici, en neemt u dit van mij aan, echt niet op zitten te wachten zo voor de landelijke verkiezingen. De premier van dit land oogt eerlijk en betrouwbaar maar hij houdt er niet van om geconfronteerd te worden met lastige vragen of vervelende beelden. Hij houdt niet van verrassingen en heeft liever zelf de regie strak in handen.

Op het slotdebat van ‘Islam en Integratie’ in Rotterdam heb ik Jan Peter geconfronteerd met een pijnlijke opmerking. Ik zei: “U en uw collega’s in de Tweede Kamer hebben een klimaat geschapen in de samenleving waarin extreem-rechts zich openlijk kan manifesteren.” De stoom kwam uit de oren van onze Minister-President, maar wat ik zei is niets meer en minder dan de waarheid. Een beetje mens weet dat de ‘moedige’ woorden van Geert Wilders over de ‘tsunami van Islamisering’ zullen uitmonden in een regelrechte angst-, haat- en geweldscampagne tegen moslims. Het zal de racistische doctrines, de zieke opvattingen van extreem-rechts verder voeden en geweld tegen niet-Westerse allochtonen legitimiseren.

Nederland heeft geen Hollands Belang nodig, wij hebben Wilders. Wie de film der Ewige Jude heeft gezien, weet dat de jodenvervolging op vrij onschuldige en democratische wijze is begonnen. De joden werden gezien als een grote bedreiging van het zuivere blanke ras, zoals de moslims en de islam worden gezien als het grootste gevaar voor de Westerse beschaving. De periode voorafgaand aan de Kristalnacht heeft niet op de maan plaatsgevonden maar hier in het ‘vrijdenkende’ Europa. Door het op grote afstand van ons te plaatsen, maken we het juist mogelijk dat de geschiedenis zich herhaalt.

De woorden van Ayaan Hirsi Ali en Geert Wilders, maar ook de pro-Israëlische anti-islamitische klaagzang van Leon de Winter, die veel kritiek heeft op moslims maar nooit op joodse extremisten en christenfundamentalisten, leidt tot verdere polarisering en racisme in de Nederlandse samenleving. Ik twijfel er geen moment aan. Een wereldonderzoekende kleuter van vier, stelt meer waarom-vragen in deze tijd dan de verwende opgroeiende tiener dan de in slaap gesuste ouder die op subtiele wijze worden domgehouden door de mediatieke ‘Shut up and Eat’- maatschappij van MacDonalds.

Wij moeten de woorden van huichelachtige politici slikken zonder te morren, die ons nu op alle mogelijke manieren proberen te bereiken. Laat u zich niet verleiden door de mooie verkiezingspraatjes en valse beloften van politici. Het is de taak van de media om politici en opiniemakers kritisch aan de tand te voelen en hun ziel bloot te leggen. Ik zie het als de taak van journalistiek Nederland om de samenleving te beschermen tegen gevaarlijke mechanismen en schadelijke invloeden, die worden losgelaten op de ‘onwetende’ publieke opinie.

De media moeten niet alleen passief en kritiekloos berichtgeven maar vooral onderzoeken of de woorden van een Ayaan Hirsi Ali, Leon de Winter en Geert Wilders kunnen bijdragen aan een beter leefklimaat die alle burgers in dit land ten goede komt of leiden tot meer tot meer radicalisering onder Marokkaanse en Turkse jongeren en verrechtsing onder de autochtone bevolking. Ik voorspel u dat het zal uitmonden in algehele onverdraagzaamheid als we zo doorgaan. Dan komt er inderdaad een oorlog tussen verschillende bevolkingsgroepen. Dat is het laatste wat ik wil.

De media verzaken hun rol en de woorden van een Hirsi Ali, die haar ziel heeft verkocht aan een neo-conservatieve Amerikaanse denktank, willen kennelijk niets anders dan een botsing tussen beschavingen, maar beschavingen botsen niet. Het baart mij eerder zorgen, dat we met ogen open richting de afgrond glijden. Programmamakers maken en jagen op inhoudsloze kijkcijferkanonnen, kranten willen een zo groot mogelijk bereik en meer oplages en stoppen de kranten vol met advertenties. Maar de informerende, onderzoekende, opvoedende en bewakende rol van de media zijn ondergeschikt gemaakt aan commerciële belangen van grote concerns als PCM en Wegener.

Zij laten vooral het sociaal gewenste geluid horen. Vooral tegen de islam en tegen een multiculturele samenleving. Zij praten de onwetende massa naar de mond. In plaats van dat zij de moed tonen om andere slag mensen een podium aan te bieden die het minder sociaal gewenst geluid laten horen. Mensen die ook geven om dit land en om de mensen die daarin wonen en zich zorgen maken over de bergafwaartse koers die dit land maakt. Geef mensen een podium die kritische vragen durven te stellen aan hun politieke vertegenwoordigers en de leugens van Geert Wilders, Hirsi Ali en Ephimenco ontmaskeren. Wanneer komt het gemaskerde bal ten einde en kunnen we terugkeren naar de orde van de dag. Dat is de dag waar ik op wacht.


4 reacties

arta · 31 oktober 2006 op 09:17

Ik kan dit stukje niet als column zien, maar meer als een enorm goed geschreven kranteartikel!
Ik heb enorm mooie columns van je gelezen, waar ik echt kippevel van kreeg, maar die waren persoonlijk getint. Ik kijk uit naar weer zo eentje!!

Bitchy · 31 oktober 2006 op 09:22

Ik heb het stuk 2 maal gelezen en er over nagedacht wat ik als commentaar zou geven. In eerste instantie vind ik het stuk passend in een blad van een of andere linkse politieke partij. Lees je hem nogmaals dan voel je als lezer dat het hart van de schrijver hier in ligt.

Je schrijfsels over je gevoelsleven, hebben mijn persoonlijke voorkeur. 😀

pally · 31 oktober 2006 op 12:01

Je verkondigt breeduit jouw wereldbeeld als het wereldbeeld.
Het laat geen ruimte voor andere meningen.
Ik waardeer je energie, maar het irriteert me ook, sorry!

Scepsis · 31 oktober 2006 op 19:17

Ik verkondig niet de waarheid of het enige juiste wereldbeeld. Dat is pertinent niet juist. Ik doe precies het tegenovergestelde, want anders zou iedereen het met mij eens zijn.
Ik verkondig wel dat gedeelte waar de reguliere media geen aandacht meer aan geven of onder de aandacht willen brengen. Wat ik zeg, kan irriteren maar de waarheid is altijd confronterend en onaangenaam geweest.

Sla de kranten van de afgelopen dagen open:

-Armoede in de wereld is toegenomen
-De Taliban in Afghanistan worden sterker
-Irak dreigt in drie delen uiteen te vallen
-Milieuproblemen gaan ons vele miljarden kosten.
-Israël heeft een rechtse radicale partij in de regering. Een land met een verleden.

Zoals Freek de Jonge zou er is te weinig aandacht voor de grote problematiek. We steggelen liever over de hypotheekrente, stijging van de zorgpremie. Belangrijke onderwerpen maar op lange termijn te verwaarlozen vergeleken met de grotere problemen die de mens op deze aardkloot wachten.

Ik doe niet aan links of rechtse dogma’s. Ik laat mijn hart spreken en mijn hart zit links net als die van u.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder