Vaals heeft zijn drielandenpunt. Jeroen lukt het zijn auto het diepste punt van voormalig IJsselmeer in te rijden. IJs heeft vele nadelen. Ik wil me op dit moment tot twee beperken. Het ziet er verraderlijk stevig uit en zolang dit eerste opgaat weet je niet wat eronder verstopt zit.

Bij de toegang tot het parkeerterrein staat een auto half in de berm. Een man staat er naast en staart ons als een zombie aan. Dat kost hem bijna zijn tenen, terwijl wij passeren gaat hij geen centimeter opzij. Ik wil daar net een opmerking over maken tegen Jeroen, of de auto zakt plotseling een halve meter omlaag. IJsschotsen deinen wild rondom de auto en een mini Tsunami rolt van ons af. We kijken elkaar met grote ogen aan. Dus daarom staat die auto achter ons… Heel fijn. Kon die vent ons niet even waarschuwen!

[img]http://www.examedia.nl/columnx/pics/keesalmere1.jpg[/img]

Een luchtfoto zou op zijn plaats zijn. Jeroen’s auto midden op een parkeerterrein dat naar wij nu weten volledig onder water is gelopen, daarna is dichtgevroren en om het geheel af te maken is gecamoufleerd met een dun laagje verse sneeuw. Vaals heeft zijn drielandenpunt. Jeroen lukt het zijn auto het diepste punt van voormalig IJsselmeer in te rijden. We moeten achteruit, dezelfde weg terug en dat lukt goed, tot de voorwielen blijven doorslippen op het diepste punt van de bomkrater. We kunnen het verder wel vergeten in een auto met voorwielaandrijving. Blééf het maar drijven. Daar staan we dan. Omringd door water en ijs. Alleen de eendjes ontbreken. Hadden we maar brood meegenomen.

Mensen in het nauw doen gekke dingen. Jeroen en ik grijpen onze camera’s, we zijn niet voor niets een dagje uit fotograferen, en klikken er lustig op los. Plotseling verschijnt achter ons een imposante four-wheel-drive. We zijn gered! ‘Ik loop er vast heen,’ zeg ik tegen Jeroen. In gedachten zie ik namelijk doemscenario’s van een vriendelijk zwaaiende meneer in een terreinwagen. Een zónder ons vertrekkende terreinwagen wel te verstaan. De gestrande auto achter ons verlaat inmiddels waterskieënd achter zijn vier-wiel-aangedreven-redder ’s werelds grootste onderwaterparkeerterrein, terwijl ik probeer hen zo snel en vooral zo droog mogelijk te bereiken.

[img]http://www.examedia.nl/columnx/pics/keesalmere2.jpg[/img]

De eigenaar van de terreinwagen gooit juist achteloos zijn sleepkabel naar binnen en wil na schichtig mijn kant op gekeken te hebben instappen en wegrijden. Een boom van een vent, toen hij merk en model auto in de brochure had uitgekozen werd hij uitgenodigd de fabriek te bezoeken en hebben ze die auto om hem heen gebouwd. ‘Nu je er toch bent…’ zeg ik zo luchtig mogelijk. Hij knikt en rijdt zonder blikken of blozen een ere rondje over het parkeerterrein als om aan te tonen dat er toch echt niets aan de hand is en sleept Jeroen naar het droge.

[img]http://www.examedia.nl/columnx/pics/keesalmere3.jpg[/img]

Jeroen en ik zijn deze man zeer erkentelijk! Nu zou je kunnen denken, wie rijdt er nou een dichtgevroren parkeerterrein op. Welnu, dat zal ik binnenkort vertellen.

– Kees Krick

Zie ook [url=http://www.examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=37]Auto te water[/url] (Jeroen)


Kees

Zelfstandig schrijver en fotograaf

3 reacties

gast · 8 januari 2003 op 10:20

ik hoop dat de motor het nog doet hehehe… is niet zo gezond meestal, zon duikje 😉

gast · 8 januari 2003 op 10:48

vinkwel 😛

Jeroen · 8 januari 2003 op 11:16

[quote]ik hoop dat de motor het nog doet hehehe… is niet zo gezond meestal, zon duikje [/quote]

Ja hoor, de motor werkt nog prima. Achteraf gezien toch zonde, want ik was er bijna (zie je ook op de foto, waar daar zit ik nog niet vast aan de jeep).

Ik denk dat het wel verstandig is om even bij de wasserette de onderkant schoon te spoelen. Pekel en modder is waarschijnlijk zo gezond. 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder