“Animals are such agreeable friends – they ask no questions, they pass no criticisms”. (Dieren zijn zulke aangename vrienden – zij stellen geen vragen en maken geen aanmerkingen). De vraag blijft of George Eliot deze uitspraak had kunnen doen, als dieren wél aanmerkingen zouden kunnen maken, en zij wel vragen zouden kunnen stellen. Bijna zeker zou er een spervuur van vragen volgen, waarbij minister dr. C.P. Veerman (Landbouw, Natuurbeheer en Visserij) zich ten overstaan van onze aangename vrienden zich zeer waarschijnlijk moeilijk staande zou kunnen houden.

Dierenwelzijn blijkt de in de kamer vertegenwoordigende politieke partijen nauwelijks aan te spreken. Het draagvlak is gering, iets waarvan minister Veerman klaarblijkelijk dankbaar gebruik maakt. Niet alleen blijkt deze minister, die toch verantwoordelijk mag worden gehouden voor de verbetering van het welzijn van dieren, nauwelijks oog te hebben voor dit belangrijke onderdeel van zijn portefeuille, ook acht Veerman het tot zijn taak om het ingezette beleid van zijn voorganger (de huidige minister L.J. Brinkhorst van Economische Zaken) met één pennenstreek weg te poetsen. Op grond waarvan er geen enkele vooruitgang in het vooruitzicht gesteld is en waardoor er op het gebied van dierenwelzijn een aantal stappen terug is gezet. Denk daarbij aan de voornemens van Brinkhorst om de z.g. “legbatterijen” aan banden te leggen, het plan om het fokken van nertsen te verbieden en het opleggen van zwaardere straffen voor delicten inzake dierenmishandeling. Veerman ziet zich daarbij kennelijk gesteund door de negatieve opinievorming ten aanzien van z.g. dierenactivisten en de achtergrond van de moordenaar van Pim Fortuyn. De minister doorziet niet dat juist zijn beleid het dierenactivisme stimuleert. Uiteraard kunnen en mogen de buitenwettelijke acties van deze dierenactivisten niet worden goedgekeurd, integendeel, echter, de minister is er schuldig aan dat conflicten op het terrein van dierenwelzijn sterk worden aangescherpt. Dat het (internationale) vervoer van varkens onlangs werd verbeterd, vormde dan ook géén prestatie van onze Minister van Landbouw maar was het gevolg van een jarenlange inspanning van het Europarlement.

Vaker wordt gesteld dat je aan de wijzen waarop een volk met dieren omgaat, de mate van civilisatie (beschaving) kunt “aflezen”. Welnu, hoe geciviliseerd is Nederland dan? We komen dan bij een fors aantal retorische vragen: hoe geciviliseerd is het om ganzen te mishandelen teneinde het product foie gras op de menukaart te kunnen schrijven? Niet erg beschaafd, zo heeft de wetgever reeds lang geleden bepaald. En op grond van wetgeving inzake dierenmishandeling is de productie van foie gras dan ook verboden. Hoe tegenstrijdig is het dan om de invoer wél toe te staan? Is het beschaafd om dieren te onderwerpen aan tests inzake de productie van cosmetica? Nee, zegt ook nu de wetgever: dat is niet beschaafd. Daarom mág dat ook niet in Nederland. Echter, klaarblijkelijk is het wél beschaafd om cosmetica die uitgetest zijn op dieren in andere landen in de Europese Unie, te importeren. Is het in Nederland toegestaan om de vacht van katten te misbruiken voor speelgoed en beeldjes? Nee, natuurlijk niet, zegt de Nederlandse wetgever. Maar minister Veerman heeft er geen enkel probleem mee dat deze producten worden geïmporteerd vanuit China. Zolang dat kattenbont maar wordt aangeduid met konijnenbont…. Mogen herdershonden in Nederland worden gefokt ten behoeve van bont, dat dan plotseling wolvenbont heet? Uiteraard niet! Maar met de import van “wolvenbontjassen” uit Thailand heeft de politiek geen enkele moeite.

Nog steeds worden in Nederland dieren ernstig mishandeld, zowel legaal (vivisectie, sportvisserij), “half” legaal (import van producten die in Nederland niet mogen worden vervaardigd) als illegaal. Het beleid van de overheid is schrijnend: de legale mishandeling wordt uitgebreid (of zoals gezegd worden er steeds meer stappen achterwaarts gezet), de half legale mishandeling wordt genegeerd, en op de illegale mishandeling wordt nauwelijks acht geslagen (uitermate lage straffen).

In zijn boek “Darwin, Dier en Recht” geeft Paul Cliteur met een voorbeeld aan hoe er in de Middeleeuwen gedacht werd over de gevoelens van dieren: Zo werden er honden tegen schuttingen gespijkerd. “Nee, het schreeuwen van de dieren had niets met pijn te maken. In de huiden van honden bevinden zich geen zenuwen”. Zo dacht men in die donkere eeuwen. Vandaag de dag menen sportvissers nog steeds dat vissen geen pijn hebben als zij nietsvermoedend in scherpe haken happen. En in het restaurant is de eter ervan overtuigd dat het in het heet water gooien van kreeften niets te maken heeft met dierenmishandeling. Zij zouden geen enkele pijn voelen en hun dood zou in een seconde een feit zijn…. Onderzoeken, zowel ten aanzien van vissen als van kreeften hebben reeds jaren geleden onomstotelijk aangegeven dat het tegendeel juist is. Vissen én kreeften lijden enorm onder onze middeleeuwse bejegening van dieren. Om nog te zwijgen over de zware mishandelingen van dieren in onze laboratoria. Onder het mom van “nodig voor de medische ontwikkelingen” worden dieren nog op ergerlijke wijze mishandeld. Waarbij dezelfde proeven op miljoenen dieren overal ter wereld worden gedaan, terwijl proeven ten eerste veel humaner kúnnen en ten tweede kunnen (en “moeten”) de resultaten van proeven internationaal worden uitgewisseld. Zodat het aantal dieren dat aan (humane) proeven worden blootgesteld zeer aanzienlijk zou kunnen worden beperkt.

Nogmaals de vraag: hoe geciviliseerd is de wereld, hoe geciviliseerd is Europa? En hoe geciviliseerd is Nederland? Die vragen meen ik met argumenten beantwoord te hebben. Het wordt tijd dat de samenleving nu snel stappen zet om aan deze misstanden een einde te maken. In eerste instantie liggen er taken voor de politiek. En met name zou minister Veerman daarin een belangrijke rol kunnen spelen.

Robert J. Blom
Alphen aan den Rijn


8 reacties

Shitonya · 7 mei 2004 op 10:58

Heerlijke column om te lezen! Je taal is duidelijk en je heb hele goede argumenten waar ik het ook nog eens mee ben. Dit komt hoofdzakelijk doordat ik vegatarisch ben. Dus als ik dingen lees over dierenmishandeling, testen en dergelijke, ben ik er bij de kippen bij om het te lezen. Ik gruwel altijd bij de gedachte van de wrede manier van dieren slachten en hoe sommige mensen daar hun werk van kunnen maken en daaraan verdienen
😕
Mensen zijn eigenlijk ook dieren, dus als iemand zou vragen waarom ik vegatarisch ben, zeg ik: Ik eet jou toch ook niet op? 😕

Nogmaals: erg goeie column 🙂

Kees Schilder · 7 mei 2004 op 12:43

Zelf eet ik nooit vlees en ik vind dat wij als mens verantwoordelijk zijn voor het welzijn van de dieren.Er kan niet genoeg geschreven en gesproken worden over de Middeleeuwse manier van denken voor wat de dieren betreft.
Maar ja, zo lang de ene mens zelfs nog een ander mens vermoord wat kun je dan nog verwachten?
Hulde voor deze column!

Irma · 7 mei 2004 op 17:07

Goed!!!
Je snijdt een onderwerp aan dat mij na aan het hart ligt.
Ik erger me er geel en groen aan. Als je toestaat om dieren op deze manier te behandelen (lees: mishandelen) ga je met mensen niet veel beter om.
Gebrek aan gevoel, dus! Driewerf BAH!!!

Li · 7 mei 2004 op 18:28

Zeg Robert, is de Partij Voor De Dieren iets voor jou? 😉

Li

Wayan · 7 mei 2004 op 19:15

Mooi geschreven, maar heb je er al eens over nagedacht hoe dieren elkaar behandelen ?

Terwijl ik hier zit te tikken lopen antilopen in doodsangst weg voor een leeuwin, grijpt een slang een levende rat vast (gewoonlijk bij de snuit) en die levende rat wordt langzaam doorgeslikt door de slang. Het kontje en de staart van de rat beweegt nog maar haar kop zit al in de muil van de slang.

Een leeuw die een leeuwin met pups ziet zal de zeer jonge leeuwtjes doodbijten, want die leeuw weet dat een leeuwin die zorg draagt voor haar jong niet wil paren. Bovendien zijn het niet de jong van die leeuw, dus…hij doodt de jonge leeuwtjes en de leeuwin kijkt machteloos toe. Daarna zal de leeuwin zich aanbieden aan de leeuw die dan met haar paart.

De digger wesp steekt een larve (gelijk welke larve) zodat er spierverlamming optreedt, maar die larve leeft nog doch kan zich niet meer bewegen. Dan legt die wesp haar eitjes in die levende larve. Wanneer de eitjes uitkomen gaan de baby wespen die larve langzaam opeten. De larve voelt dit natuurlijk. De reden waarom de digger wesp de larve niet doodt is dat zij wil dat er vers vlees is voor haar kindjes, dus de larve moet in leven blijven.

Het eerste kuikentje van een adelaar dat uit het ei komt zal zijn zussen en broers die later uit het ei komen met zijn snavel doodpikken en uit het nest stoten, zodat er meer voedsel is voor de sterkste.

Een luipaard eet een antiloop levend op, scheurt stukken vlees uit een antiloop die in vreselijke pijnen sterft.

Een snelle en pijnloze dood bestaat meestal niet in de natuur.
En dan zijn er nog mensen die zeggen dat de goede God de natuur zo mooi geschapen heeft.
Het is een en al bloeddorstigheid, meedogenloos en zonder moraal.

Vermits ook de mensheid afstamt van dieren (en hier bedoel ik niet de apen, want dat is recent, doch wel de amoeben ? wij hebben meer gemeen met bepaalde soorten zeedieren dan met paarden, nochtans hebben de mensheid en de inktvissen en de paarden een gemeenschappelijke stamboom)

Lief zijn voor dieren is mooi, maar het is in feite tegennatuurlijk…..

Dit betekent natuurlijk niet dat ik dieren folter of slecht behandel.

Ma3anne · 7 mei 2004 op 19:52

Prima pleidooi deze column, Robert! De dubbele moraal komt er goed in uit. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen, dat ik die dubbele moraal ook wel hanteer. Ik eet af en toe graag een stukje vlees. Voor de rest gebruik ik voornamelijk producten die gegarandeerd dierproefvrij tot stand zijn gekomen. Maar je weet het niet altijd, hè…

In elk geval is deze column voor mij aanleiding de dingen die ik doe weer eens grondig onder de loep te nemen!

Wayan: De ‘dieren onder elkaar’ vergelijken met zaken als bio-industrie en dierproeven vind ik nogal krom. Wij hebben alternatieven genoeg, de dieren in de natuur niet. Die zoeken en vinden op deze manier hun voedsel. Dat geeft ons geen vrijbrief om dieren dan ook maar af te slachten en te martelen.

Mosje · 8 mei 2004 op 00:13

[quote]Nogmaals de vraag: hoe geciviliseerd is de wereld, hoe geciviliseerd is Europa?[/quote]Een paar weken terug woedde er hier een discussie op columnX over dit onderwerp. Het handelde toen overigens over de man-vrouw verhouding en niet over dieren. Maar mijn conclusie als het over dieren gaat is hetzelfde: We zijn helemaal niet zo beschaafd en geciviliseerd. We zijn nog steeds een stelletje wilden. De beschaving hangt als een dun vliesje over ons heen, en is zo lek te prikken.

pleuro · 8 mei 2004 op 22:26

Blijkbaar ben ik veel te nuchter voor dit soort zaken, wat overigens niet wil zeggen dat ik deze column niet mooi geschreven vond.

Ik kom uit een boeren geslacht waarin voornamelijk de veehouders regeren. De koeien waarmee ik werd groot gebracht zorgden ervoor dat er brood op de plank kwam. Wanneer de veewagen voor kwam rijden om een aantal koeien af te voeren naar het slachthuis, wisten wij dat er weer wat geld om handen was. Als kind stond ik vooraan bij het kippen slachten, en het plukken van de veren was “mijn” taak. Ik heb heel wat koeien de laatste gang naar het slachthuis zien maken, maar mijn stukje vlees smaakt er niet minder om. Sterker nog…. ik ben dol op vlees!!

Maar nogmaals…. ik vond het een prachtig column!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder