Diminuendo espirando descrescendo estinguendo

Ik bedoel maar. Geleidelijk zachter wordend, afnemend in sterkte, wegstervend, uitdovend, als een kaars die fluistert.

Een vlam een lont, aanvankelijk laaiend van passie. Een lang lont dat smelt naar heel heftig en kort, als een gloeilamp die bibbert in haar glas, wetend dat iele hoge kreten haar glas doen breken in de ijlte van gestolde kou.

Een hand die uitsteekt. Vraagt naar liefde. Dwars door zachte modder die wijkt voor hoorbare tranen, geplengd op een nog vers graf. Op erudiete tonen van pianoslagen en voetpedaalgetrap. Geen ontkomen aan.

Diminuendo espirando descrescendo estinguendo. Slaap zacht mijn liever broeder opdat gij luistert en rust vindt in weëe klanken van Satie. Droom illuster en integer van levens die niet meer komen gaan.