Ja, een beetje vroeg is het wel. Maar ik zit er helemaal in.
Ieder jaar probeer ik een bezoekje aan de intratuin met die fantastische kerstshow zo lang mogelijk uit te stellen. De gedekte tafels in versierde huiskamer-decors, de geur en de lampjes.. het doet me al mijn spaarplannen vergeten en al mijn geld over de balk smijten. Dat is reden nummer 1 dat ik de intratuin zolang mogelijk mijd.

Maar de andere reden is dat het natuurlijk ronduit belachelijk is om nu al met kerst bezig te zijn begin November.

Maar ik heb gefaald. Zeg maar gerust , zwaar gefaald..
Afgelopen donderdag morgen ging ik samen met mijn vader mijn omaatje opzoeken in het bejaardentehuis. Van het woord zelf word ik al misselijk, dus ik wil daar altijd zo snel mogelijk weg.
Het was mooi weer, mijn oma had een goed humeur..wat is er dan gezelliger dan ergens een bakje koffie te drinken..?

Het was weer fantastisch. Al sinds donderdag loop ik te fantaseren hoe mijn kerst er later uit zal zien..

Het gaat ongeveer zo ; Het sneeuwt, en uiteraard ligt er al minstens een meter van de vorige avond.
Dik aangekleed doen mijn man en ik de laatste boodschappen. ’s ochtends natuurlijk want ’s middags sta ik in de keuken en bak ik de mooiste kersttaarten met het perfecte glazuur en kerstboompjes erop..zo’n gezellige cake..je weet wel, die smulsmurf ook altijd bakt. En terwijl ik nog meer heerlijk gerechten aan het maken ben, met het geluid van een kerstcd’tje op de achtergrond, hangt mijn man de missletoes op en veegt hij het pad nog een keer aan (er blijft maar sneeuw vallen!).
De open haard staat aan, de tafel is gedekt, de lampjes en de vele kaarsjes maken het helemaal af. Romantisch kijken we samen onder het genot van een wijntje even uit het raam naar de mooie lichtjes en het prachtige landschap, terwijl we op de gasten wachten.

Maar dan heb je dat vervelende woord ; De realiteit.
Ja, en de realiteit is, dat ik niet kan koken. Dus als ik ooit met kerst een gevulde kalkoen wil serveren mag ik nog wel even oefenen. En een cake als smulsmurf lijkt me ook wat ver gezocht.
Daarnaast doet Nederland niet aan mistletoe’s en waarschijnlijk weet meer dan de helft niet eens wat de bedoeling er van is.
Dan hebben we de sneeuw, ook zoiets waar Nederland niet aan doet. Nog nooit heb ik een witte kerst in Nederland gezien. Ja, in het nieuws, in Groningen of Limburg. Hier regent het altijd en waait het.
Omdat mijn man het pad niet hoeft aan te vegen, wegens gebrek aan sneeuw, helpt hij in de keuken. En in plaats van romantisch samen voor het raam te staan slaan we elkaar waarschijnlijk de hersens in omdat ik iets stoms gedaan heb met het eten.
Zelfs het wijntje uit mijn fantasie zal verruild moeten worden tegen een glaasje cola aangezien ik laveloos dronken kan worden van 1 wijntje…en dat lijkt me nou niet de ideale kerstsfeer.

Ieder jaar kijk ik weer uit naar de kerst. Of fantaseer ik over de kerst.
Ik zal niet zeggen dat de werkelijkheid tegen valt maar uiteindelijk komt het er op neer dat we heel de kerst in pyjama op de bank hangen en ons volvreten.
Die pyjama slaat ook negens op. Ieder jaar koop je weer iets moois voor kerst, maar het is toch zonde om met dat mooie jurkje onderuitgezakt op de bank te hangen..
Het sneeuwt nooit, maar toch denk ik ieder jaar bij het woord kerst aan sneeuw..

De intratuin doet zijn werk goed. Het geeft mij in ieder geval het ultieme kerstgevoel.
Laat mij maar lekker fantaseren.
Verder hoeft toch niemand te weten dat ik nu al stiekem kerstliedjes luister op mijn iPod ( Als ik mijn iPod op mijn computer aansluit zet ie al mijn liedjes erop, inclusief de kerstliedjes, dus het is niet zo dat ik ze er speciaal opzet..), dat ik er eigenlijk stiekum van baal dat het nog steeds zo warm is in Nederland ( Ik wil kou en sneeuw!) en dat mijn moeder me er nog maar net van kon weerhouden mijn doos met kerstpulletjes van zolder te halen en mijn kamer weer om te toveren tot een ware kerststal..?

Ik vind het niet erg. Het kerstgevoel is bijna net zo leuk als kerst zelf.
Ik zal nog vaak te vinden zijn in de Intratuin in ieder geval.
En omdat ik niemand ken die deze obsessie met mij deelt neem ik mijn oma mee. Die weet namelijk vaak niet meer dat ze al geweest is maar ze vindt de bewegende kerstmannetjes altijd weer even interessant.
Dus het is ook een beetje voor het goede doel…

Als dat geen mooie kerstgedachte is…


6 reacties

Linkesoep · 14 december 2006 op 15:34

Ben ook gek op het kerstgevoel. Alleen die winkelzieke menigte lijkt altijd wel vertienvoudigd te worden rond december.
De romantiek is hier in het westen vaak ver te zoeken.
🙁

arta · 14 december 2006 op 15:41

[quote]Ja, een beetje vroeg is het wel. Maar ik zit er helemaal in.[/quote]

Wat mij betreft, ben je mooi op tijd!
🙂

SIMBA · 14 december 2006 op 16:15

Brrrrr…dat gedoe. Ik zou het liefst de maand december in winterslaap gaan.
Enne..jij kunt er niks aan doen dat jouw gevoel zo vroeg begint; de tuincentra openen de kerstshow al in de herfstvakantie. Belachelijk!

Mup · 14 december 2006 op 16:54

Hier zijn ze eind oktober al begonnen met te zorgen dat het eiland een kwart meer licht geeft, een grote intratuin, ik geniet! Je hebt het kerstig goed neergezet,

groet Mup.

pally · 14 december 2006 op 17:48

Het is een aardige, hoewel wat lange kerstkoortscolumn.
Aleen begrijp ik de overgang van je omaatje naar die dromerijen niet helemaal…. (4e alinea)
Maar dat kan aan mij liggen. 😮

Bitchy · 15 december 2006 op 07:35

Kerst hoort ook gewoon zo te zijn, sneeuw, kou, romantisch etc. Het ligt dus niet aan jou!

Je zou natuurlijk wel aan je partner als kerstcadeautje een kookcursus kunnen vragen.

En troost je, rode wijn is voor mij ook funest!

😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder