Doorgeslagen

Honderd en vier kilo’s. Ik wrijf nog eens in mijn ogen. Het staat toch echt op mijn antieke weegschaal, die nu nog maar zestien
kilo verwijderd is van standje “wordt vervolgd”.
Zoveel had ik niet verwacht, zeker niet na elke keer braaf fietsen naar mijn job en zwaar inspannend werk.
“Ik heb vast zware botten,” bedenk ik me positief. Onder de douche vullen mijn gedachten zich met het beeld van een cheeseburgerwereld,
waarin je ontbijt met cheeseburgers, kipnuggets en de waterkraan ketchup tapt in plaats van het standaard -best wel saaie- gemeente pils. Het shockeffect dat dit beeld teweeg brengt is te vergelijken met het zien van Andries Knevel in lendendoek in een kinky Tarzanimitatie.
Met een wit weggetrokken gezicht stap ik onder de douche uit met het voornemen om slank te worden. Gelukkig heb ik nog een pakje Zweeds droog brood staan in mijn keukenkastje. Enthousiast en naiëf als een kind steek ik het ding in mijn mond en neem een hap om tot de conclusie te komen dat ik het nog sneller uit kan spugen in de prullenbak, die gelukkig vlakbij me staat. Instinctief grijp ik naar de koelkastdeur om op zoek te gaan naar de jam, die ik dan ook dik smeer op het simpele en snelle broodje, dat overeen komt met de meubels van die andere Zweed.

Dit alleen werkt waarschijnlijk niet, dus ga ik op zoek naar mijn stepsapparaat, ooit in een impulsieve bui gekocht, tijdens mijn jonge hormonale jaren waarin de omvang van je spieren of de zichtbaarheid van je sixpack belangrijker waren dan het gebruik van je herseninhoud. Ik kwam nooit verder dan maximaal vijf steps omdat mijn hormonen daarna de overhand namen. Meestal had ik meer zin om mijn wulps slapende vriendin bruut wakker te maken en mijn testosteron te laten zegevieren. Maar vandaag ben ik dan echt begonnen met steppen, elke ochtend tweehonderdvijftig steps en het valt me alles mee. Hetzelfde kan ik helaas niet zeggen van het apparaat. Het begint elke ochtend steeds zwaarder te piepen en te kraken als ik mijn lichaam erop zet.

Ik ben nog niet spectaculair afgevallen, wat wel de bedoeling was aangezien ik wil gaan zwemmen en het geen gezicht is als mijn buik boven mijn shorts uitlubbert. Die flinke buik wekt alleen bewondering bij het maken van een bommetje, terwijl ik alleen in het zwembad kom om te pronken en te paraderen in de hoop een aantrekkelijke jonge vrouw te verleiden tot een romantisch etentje bij de KFC. Maar in dit tempo, denk ik toch dat ik een andere methode moet proberen. Misschien toch maar kijken hoe een deep throath voelt met behulp van mijn vinger, op voor de pro-ana methode.