Zacht getjilp van vogels, die in de zon zitten op takken waar kort geleden nog douw opgelegen heeft. Een fontein aan geuren, die over je heen spoelt als je langs rijk bloeiende bloembedden loopt. De zon, die een vertrouwde en zwoele warmte verspreid, waardoor je loom na gaat denken en tevreden naar de wereld op kijkt. Maar met een bonkend geluid word ik wakker. Mijn moeder woedend op mijn kamerdeur bonkend en schreeuwend dat ik te laat op school zal komen. Ik droomde over een wereld, een droomwereld. Een wereld die niet bestaat en ook nooit zal bestaan. En met deze gedachte liep ik naar school. Niet denkend aan de dag die voor me lag, maar aan die mooie dagen die ik in die droomwereld zou beleven.

Maar terwijl ik fijn en dromerig fantaseer over de meest grootste planten en liefste dieren, ruik iets dat al mijn ideeën doet schimmelen en wegrotten. Een geur van uitlaatgassen, benzine en menselijk afval. Ik kijk naar boven en zie een immense wolk smog. Een wolk van luchtvervuiling, die als een gigantisch bruin levend wezen boven onze stad hangt. Met afkeer en walging loop ik verder in de hoop dat deze smogwolk zich niet over de gehele stad uitstrekt. Als ik langs de hoek van een kruisende straat loop zie ik Japanse toeristen, luid brabbelend in een taal die ik niet kan verstaan, foto’s nemen van een groenkleurige lucht. Een lucht die schoner is dan die van hun.

Hoe kunnen wij leven in een dergelijke omgeving? Een wereld met een lucht waarvan zelfs de vieste wezens op aarde van walgen? Een wereld die over een aantal jaar geen zonlicht meer zal kennen en een nieuwe ijstijd te gemoed zal gaan. Ik walg van deze wereld. Ik walg van de wolken uitlaatgassen die een mist over straat vormen. Ik ren verder in de hoop geen smerige lucht te ruiken en ergens nieuwe schone lucht te vinden.

Met een klap sla ik de schooldeur achter mij dicht en ruik de schone lucht uit een airconditioning waarnaar ik verlangt had. Opgelaten loop ik naar mijn klas en ga zitten. En nog voor ik zit ben ik alweer in mijn prachtige droomwereld beland. Klaar om een nieuw avontuur te beleven in de schone lucht.

De schone lucht van mijn droomwereld.

Categorieën: Diversen

6 reacties

DriekOplopers · 15 februari 2007 op 11:05

De wat knullige foutjes storen me bij het lezen van je column. Geoon stam-plus-t etc. Verder een mooie aanklacht tegen ons steeds smeriger milieu. Ga voort op deze goede weg!

😉

Driek

arta · 15 februari 2007 op 12:32

Ook ik stoorde me een beetje aan de foutjes. (2 in de eerste zin!!)
[quote]waar kort geleden nog douw opgelegen heeft.[/quote]
Bij mij heeft er nl dauw op gelegen.
Niet teveel dromen in de klas, dan komt het daar wel goed mee! 😀
Succes met je volgende!

SIMBA · 15 februari 2007 op 13:16

[quote]de schone lucht uit een airconditioning [/quote]
😆 da’s pas vieze lucht!
Leuke column, had gepast in de themacolumn.

pally · 15 februari 2007 op 14:17

ja , het is al veel gezegd, maar ook mij storen de fouten. Alsof ik naar iemand luister met een spraakgebrek: het leidt me af van de inhoud, die lang niet slecht is.

Pally

Arne · 15 februari 2007 op 19:46

goede sfeer beschrijving, foutjes stoor ik me niet zo aan eigenlijk 🙂 wel beetje knullig maarja..;-)

Boris · 5 september 2007 op 00:21

Sorry voor de kleine foutjes, ik weet het, ik heb de collum al vaak na gekeken, maar ik lees er snel over heen van wege mijn dislexie, heel erg bedankt dat jullie het nog op gemerkt hebben. kijk erg uit naar het lezen van meer van jullie colums. veel schrijf succes en plezier
Boris

Geef een reactie

Avatar plaatshouder