Dwangspiraaltje

Onbeschermde seks hebben, zwanger worden en een kind krijgen is een mensenecht. Punt uit. Alleen al om die reden slaat de Rotterdamse CDA-wethouder Hugo de Jonge met zijn pleidooi voor verplichte anticonceptie de plank finaal mis. Maar is hiermee alles gezegd? Nee.

Arme Hugo. Een chronisch gebrek aan media-aandacht voor je. Ben je, zoals heel veel CDA’ers, sowieso een politieke kneus, en word je in Rotterdam qua publicitair geweld volkomen overschaduwd door de Fortuynisten van Leefbaar Rotterdam, dan heb je natuurlijk ook wel een kutleven. Dan word je op een kwade ochtend wakker, en verzin je dat je maar eens een stevig standpunt moet innemen.

Nou, dat is gelukt. Geen krant, geen nieuwszender, geen website die het niet over zijn onzalige plan heeft. Daar sta je dan, met je “ernstig onbekwame moeders moeten verplicht aan de prikpil of het spiraaltje.” Aandacht genoeg, zou ik zeggen.

Natuurlijk, het ís ook een probleem, als er kinderen door zwakbegaafden worden opgevoed, of als er kinderen gehandicapt worden geboren ten gevolge van drugsgebruik van mama tijdens de zwangerschap. Maar daar zijn oplossingen voor te verzinnen. Om te beginnen vind ik dat kinderen sowieso vaker en eerder uit foute gezinssituaties moeten worden bevrijd. De jeugdzorg schiet ernstig tekort en rechters hebben vaak slappe knieën. Maar dat probleem los je niet op met een of andere prikpildwang: beter toezicht op de jeugdzorg en duidelijker wetgeving over ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing. En een drugsverslaafde zwangere vrouw? Verplicht opnemen in een inrichting, geen drugs meer beschikbaar en daardoor zorgen dat de ongeboren vrucht niet beschadigt. Want zwanger worden en een kind baren is een mensenrecht, maar dat neemt niet weg dat we alles moeten en mogen doen om de gezondheid van de ongeboren baby te waarborgen.

Hugo de Jonge heeft zichzelf met zijn belachelijke opmerkingen overigens om twee redenen gediskwalificeerd.

Ten eerste vindt hij dat die prikpildwang moet gelden voor de pakweg 10 ergste gevallen van hopeloosheid in Rotterdam per jaar. Maar dat is natuurlijk een glijdende schaal. En onze overheid staat bekend om zijn glijdende schaal. Kijk maar naar de privacy: we konden onze parkeerkosten via het kenteken laten berekenen. Privacy gewaarborgd. Niet veel later kaapte de Belastingdienst die gegevens om te zien of er wellicht zo nu en dan een kilometertje teveel privé werd gereden met de auto van de zaak. Zo’n glijdende schaal zie ik ook met dat “heel kleine aantal per jaar” gebeuren. Nu heeft De Jonge het over jaarlijks pakweg tien vrouwen, over een paar jaar hebben we het over honderd moeilijke gevallen die verplicht een spiraaltje moeten, en voor je het weet, zitten we met een voortplantingsverbod voor iedereen die niet minimaal de HAVO heeft afgerond. Een doemscenario, maar Hugo de Jonge neemt dat risico. Zonder blikken of blozen. Want dan is ‘ie een keer met z’n kop op de Nationale Televisie.

Ten tweede maakt Hugo de Jonge een vergelijking die zo ronduit schofterig is, dat het mij grote moeite kost om dit betoog niet te verknallen met een Godwin over een beroemde Duitse kamparts. Hugo de Jonge vindt dat je sommige mensen best verplicht een prikpil mag toedienen omdat er bij mensen in psychiatrische inrichtingen ook andere medicamenten onder dwang worden gegeven. Alsof een middel om zelfmoordneigingen, heftig verdriet of zelfverminking (dus alle in het belang van de patiënt) tegen te gaan hetzelfde is als een verplichte anticonceptie die indruist tegen het fundamentele recht om een kind te baren.

Het is niet voor niets dat zelfs zijn eigen CDA in politiek Den Haag Hugo de Jonge niet steunt. Graag neem ik Hugo de maat volgens zijn eigen meetlat, waar het gaat om het fundamentele recht om kinderen te krijgen:

Hugo de Jonge is zo ernstig geschift dat het de samenleving net mag worden aangedaan dat hij kinderen produceert of opvoedt. Daarom: ballen eraf en eventueel thuiswonende kinderen ogenblikkelijk uit huis plaatsen. Klaar.