Een receptje

Onze apotheek, wat een rare manier van uitdrukken is dat toch, dat ‘ónze’.
Behalve de medicijnen die ik er vanmiddag op kwam halen is er immers niets van ons of van mij bij. En eerlijk gezegd zou ik het nog niet voor niks willen hebben zo’n apotheek. Die geur van DSM chemie die er ondanks alle afzuiging toch blijft hangen, geen enkel product dat ook maar enige hebberigheid bij me doet ontwaken, en die apothekers ja, het blijven toch een soort archetypen, klonen van Josef Geelman, een beetje zurig en zuinig alsof ook de levensvreugde met 1 microschepje tegelijk en alleen op recept verkrijgbaar is. Ooit een gezellige Bourgondiër of een vrolijke Frans gezien die apotheker was of wilde worden.
Ooit een hartelijke lach gehoord in een apotheek of ergens een bord met appelpunten omdat er een apotheker jarig was Welnee iedereen een half speculaasje bij de thee en klapzoenen of slingers ho maar.
‘Gefeliciteerd meneer van der Vijzel en nog vele jaren’, nou daar zien ze meestal niet naar uit.
Er wordt ook altijd gefluisterd, ik kan nooit horen waar ze bij het bereiden van mijn receptje over hebben;
‘Daar heb je die Trawant, ik zou maar wat extra’s geven want dat duurt niet lang meer, en vraag maar meteen of ie contant afrekent.’
De dood sluipt op kousenvoeten rond in zo’n apotheek en trouwens ik vind dat de assistentes er ook sneller ouder worden dan bijvoorbeeld ergens achter de kassa.
Wat is er Trawant, wat heb jij tegen de apotheek..is er iets vervelends gebeurd?
JA !
Ik kwam vanmiddag in HUN apotheek en keek weer eens op het nieuwe Apotheek Info scherm. Zo’n vierkant geval aan de muur met verspringende rode neonletters, waarop de klanten kunnen zien wanneer hun apotheek open is en dat ze er van alles kunnen krijgen tegen steenpuisten en zweetvoeten.
Dat WETEN die klanten toch allang, en dat kinderen onder de 12 jaar alleen met een briefje van hun ouders bestellingen op mogen halen behalve als dat bestellingen voor hunnie zelf zijn.
Maar als die kinderen zo ziek zijn dat ze een recept hebben gekregen dan liggen ze toch thuis in bed.
Het ontbreekt er nog maar aan dat er staat; ‘dit is een Apotheek,wij verkopen medicijnen’!
Toen verscheen er ineens een interessante mededeling op de Apothecaire kabelkrant:
Moeite met zwanger worden? Ga eens naar je apotheker!
Meteen daarna was ik aan de beurt en soms word ik zo moe van mezelf , maar ik voelde ‘m al komen.
Een van de oudst gediende dames aan de balie:
‘De Heer Trawant?’
‘Is klaar hoor!’
Die grap was me te min.
Maar ik knikte schalks opzij naar het scherm en zei: ‘Kan ik ook apotheker worden ?’
Heu..U bedoelt..?
‘Nou als ik dit zo lees zou ik hier ook wel willen werken’, ontstak ik de volgende trap.
Oh ja..?
‘Ja , het ligt er natuurlijk aan wie er zwanger wil worden.’
Oh nee, dit liep volkomen uit de hand.
Ze keek me zo neutraal en dienstverlenend aan dat ik ter plekke wenste dat al die zogenaamde humor van me vandaag eens minstens voor een jaar het land zou verlaten.’
‘Wilt u er een zakje omheen…Meneeer Trawant?’