Het nieuwsbericht dat op tweede kerstdag, tussen de Top 2000, in de ether werd geslingerd, stond meteen op nummer één van de lijst met de meest gruwelijke rampen. Zuid-Oost Azie was getroffen door een zeebeving die een vloedgolf veroorzaakte met de fascinerende naam: Tsunami. Een woord dat doet denken aan een smakelijk Japans gerecht, een exotisch toetje of een spannende cocktail. Niets is minder waar. Tsunami is een wolf in schaapskleren die van een vriendelijk kabbelende diepblauwe zee een agressief en vraatzuchtig monster maakt. Een monster dat de wereld op tweede kerstdag op haar grondvesten deed schudden.
Kerstmis een feest van hoop, vreugde en welbehagen? Op de dag dat het, in doeken gewikkelde, kindje Jezus vanuit de kerststal vol vertouwen onze huiskamer inkeek, besloot zijn Vader het leven van meer dan honderdduizend mensen te nemen. Overlevenden en nabestaanden blijven ontreddert achter. Ogen die dood, angst, machteloosheid, en verdriet zagen, staren in het niets. Op het tijdstip dat wij, met allen die ons lief zijn, kerstfeest vierden, werden tienduizenden families wreed uiteen gescheurd. Terwijl we hier na een overdadig drink en eetgelag de hoofdpijn en darmklachten bestreden met pijnstillers en poedertjes, schreeuwden ze daar om water, voedsel en medicijnen.
Ooggetuigenverslagen, compleet met videobeelden, overspoelen onze beeldbuis. Een man klimt in doodsnood in een boom. Een kindje wordt door reddingswerker uit zee gevist. Een jonge vrouw gekleed in een bikini hangt over een tak van een boom. Lang zwart haar hangt omlaag en glanst in de zon. Het lijkt net alsof ze in het zwembad wil duiken. Ze is dood. Nabestaanden lopen zwijgend langs de lange rij met stoffelijke resten op zoek naar hun geliefden. Een martelgang tussen hoop en vrees. De muren vol met foto’s van vermisten wordt steeds hoger en breder.
Een jonge vrouw streelt de arm van haar zus. Het lijkt alsof ze ligt te slapen. Ze pakt haar hand die levenloos omlaag valt. Ze heeft alles verloren. Geen huis, geen familie en geen kind meer. Haar baby van twintig maanden werd door de golven meegesleurd. Ze bidt wanhopig. En huilt dat ze dit alleen kan overleven met de steun van God.Haar geloof is net zo krachtig als de vloedgolf. Een verslaggever zegt dat de ramp ook iets moois heeft gebracht omdat Islamieten en Christenen tevoren elkaar de hersens insloegen en nu broederlijk samenwerken.. Gaat Allah of God rampen zaaien om verdraagzaamheid te oogsten?
En dan wordt er een klein blond jongetje gevonden. Zijn papa ligt in het ziekenhuis.Een foto van zijn mama hangt aan de lange muur met vermiste personen. Gewikkeld in lappen kijkt hij vol vertrouwen om zich heen. Het jongetje lacht en zijn ogen stralen. Zijn vader omhelst hem. Er vloeit een stortvloed aan tranen, er gloort een sprankje hoop.
En wij kijken toe?
[b][size=medium]Gironummer 555 t.n.v Samenwerkende Hulporganisaties, Den Haag[/size][/b]
12 reacties
pepe · 6 januari 2005 op 13:13
Mooi geschreven Li, we kunnen met z’n allen niet genoeg aandacht en hulp geven aan hen die overleven moeten.
Hoewel ik het moeilijk blijf vinden om met geld alleen, alles af te kopen.
[quote]Gaat Allah of God rampen zaaien om verdraagzaamheid te oogsten?[/quote]
Hopelijk niet, want dan kunnen we nog wel wat rampen verwachten.
Kees Schilder · 6 januari 2005 op 15:04
Nee,wij kijken niet toe.
[quote]Tsunami. Een woord dat doet denken aan een smakelijk Japans gerecht, een exotisch toetje of een spannende cocktail. [/quote]
Mij doet het meer denken aan “Banzai” een kreet waarmee de Japanners in de 2e wereldoorlog de ‘hitlijsten’bestormden. SIndsdien heeft dat woord bij mij levenslang een vieze smaak.
Dat zal met het begrip : Tsunami ook gebeuren
[quote]Gaat Allah of God rampen zaaien om verdraagzaamheid te oogsten?[/quote
Denk het niet. Dat doet een God niet, ik denk dat je met iemand anders in de war bent.
Ma3anne · 6 januari 2005 op 16:54
[quote]besloot zijn Vader het leven van meer dan honderdduizend mensen te nemen. [/quote]
Ik verbaas me erover hoeveel mensen God de schuld geven. Volgens mij heeft God de wereld allang de rug toegekeerd en overgelaten aan de duivel.
Rake column, Li.
ReadMe · 6 januari 2005 op 16:54
Prachtige column.
Erg rakend. Ik ben zelf ook voice-over.
Zou ik hem mogen inspreken met muziek erbij? 😳
Mup · 6 januari 2005 op 17:10
[quote]Tsunami is een wolf in schaapskleren[/quote]
Tot voor tweede kerstdag had ik zelfs nog nooit van het woord gehoord, was dat maar zo gebleven.
Mooi beschreven,
Groet Mup.
Bakema_NL · 6 januari 2005 op 17:11
Ja, laten we storten met zijn allen. Tenslotte moet er wel een plekje op aarde zijn waar je onbekommerd een kind kunt beklimmen zonder dat je daarbij zelf omver word gespoten het liefst.
En natuurlijk moeten we ook onze goedkope, vaak minderjarige, arbeidskrachten veiligstellen, want stel je voor dat we nog meer moeten gaan betalen voor onze schoenen of weet ik veel wat er allemaal uit die regio komt.
Hypocriet gelul allemaal. Ineens maakt iedereen zich druk om Azië, terwijl al jaren en jaren daar kinderen worden misbruikt door op sex beluste geilaards uit onze regio. Dat word wel eens ergens vermeld, maar amper iemand die zich daar zo druk om maakt. Nee, nu daar zo’n 150 000 dooien liggen ineens wel, dan moeten we gaan helpen, gaan we ons zo lekker goed van voelen.
Begrijp me goed, dat helpen is natuurlijk altijd goed, hebben die mensen ook nodig, maar het is het hypocriete van de meerderheid van de mensen hier in het westen waar ik van moet braken.
Nu moeten die mensen geholpen worden, maar op vele vlakken hadden zij allang hulp nodig. Maar daarvoor moet een systeem om, daarvoor moeten wij hier een hele flinke stap terug doen. En dat hebben wij er niet voor over, getuige het kreunen en steunen na de aankondiging en scherpe veroordeling van de volgende bezuiniging. Neenee, dat stuk in Azië moet zo snel mogelijk weer opgebouwd worden, dan kunnen er weer kindertjes aan de speer geregen worden. Bedenk dat maar eens goed, jouw geld gaat er aan bijdragen dat deze zaken weer zo snel mogelijk kunnen gaan plaatsvinden………en ja, je helpt wellicht ook nog op een andere manier, maar toch….
Dat storten van geld zal allemaal goedbedoeld zijn, maar ik krijg er altijd een gevoel bij dat men het gemoed afkoopt.
Bedrijven die op dit moment bezig zijn met te dure arbeidskrachten er uit te werken hier in Nederland gaan veelal ook storten, want dat is medeleven betonen, willen helpen, je warme hart laten spreken. En de dag daarna worden hier weer hardwerkende, helaas te oude en dus dure, mensen op straat gezet. En dan kijken die bedrijven ook nog eens wat er fiscaal het meest interessant uitziet, ze kienen het helemaal uit, zo gul zijn ze nou ook weer niet natuurlijk………maar ik heb gehoord dat de belastingdienst daar een stokje voor gaat steken geloof ik.
ReadMe · 6 januari 2005 op 17:15
En dan te bedenken dat Tsunami vloedgold betekend. 🙁
Li · 6 januari 2005 op 19:07
Lieve columnx-ers
Door het schrijven van deze column hoopte ik een bescheiden steentje bij te dragen aan de inzamelingsactie en wilde ik stilstaan bij deze vreselijke gebeurtenis. Het hoe en waarom van deze ramp zal wel altijd een raadsel blijven. Wie de schuldige is? God? De duivel? De mens? Of is het een speling van de natuur en wreekt moeder aarde zich omdat we zo vreselijk slecht met haar omgaan. We flikkeren alles maar in de zee, vervuilen de lucht en stoppen maar van alles in de grond.
Kopen we met het storten van geld ons schuldgevoel af? Ik denk van niet. Iedereen kan zijn of haar talenten aanwenden om iets duidelijk te maken. Schrijven bijvoorbeeld Bakema heeft gelijk als hij schrijft dat er langer misstanden in dit deel van de wereld zijn. Maar dat is naar mijn mening geen reden om dan maar geen geld te storten. De mensen daar moeten geholpen worden. Als alles straks is opgeruimd, moeten de gebieden weer opgebouwd worden. Er zijn (wees)huizen, scholen, ziekhuizen, boten, en wat al niet meer, nodig. Dat lukt niet met het sturen van bloemen.
En wellicht zit de wereld er, na de wederopbouw, nu wel bovenop om misstanden aan te pakken. Of is dat te simplistisch gedacht:-?
ReadMe: voice-over maar raak hoor. Ik vind het prima.
ReadMe · 6 januari 2005 op 19:40
[url=http://metalfan.radiostream.nl/column.wma]Hier[/url] is die te beluisteren. 🙂
Mijn microfoon is niet helemaal top meer.
Ik heb de nieuwe nog niet aangesloten, zoals je misschien wel kan horen.
Li · 6 januari 2005 op 20:25
Dit is wel heel erg apart ReadMe.
Dank je wel.
Zetten we het op een CD en storten we de opbrengst van de verkoop op giro 555?
Li
ReadMe · 6 januari 2005 op 21:13
Hij word uitgezonden tijdens het project InternetRadio 555, dus er word al geld mee opgehaald 🙂
Wayan · 7 januari 2005 op 00:32
Het hoe en waarom van de ramp is helemaal geen raadsel. Het is het resultaat van de botsing van twee tectonische platen die 85 miljoen jaar geleden begonnen te verschuiven. Na 85 miljoen jaar gebeurt de frontale botsing tussen die platen. Met andere woorden, een voorspelbaar evenement.
Indien de geologen meer aandacht hadden besteed aan dit fenomeen, zouden we gewaarschuwd zijn.