Ik heb de kriebels en wil me uiten. Maar hoe? Schilderen, hardlopen, dansen op ritmische muziek? Niets lijkt me tevreden te stellen. Plots gaan m’n gedachten vele jaren terug. Mijn eerste dagboek. Goh dat was nog eens een heerlijke vorm van uiten. Onbeschaamd kon je je diepste gevoelens kwijt. Was je boos? Dan schold je. Was je verdrietig? Dan schreef je bittere tranen. En niemand die je ooit zou bekritiseren hiervoor. Je dagboek was immers met vele kettingen verbonden en diep onder je matras verstopt.
Op een regenachtige zondag werd het regelmatig te voorschijn gehaald om oude verhalen terug te lezen. Met een beschaamd gevoel las ik over m’n eerste verliefdheid. Was ik echt zo naïef? En de eerste sigaret die ik samen met een vriendinnetje onder de brug rookte. Wat waren we trots toen we voor de eerste keer inhaleerde. Om het stukje over de hoestpartij en het duizelige gevoel dat we hardnekkig probeerde te negeren, verscheen een zoete glimlach.
Na tranen van plezier en ontroering door de nostalgie van het dagboek kwam er opeens een aantal vragen naar boven. Waarom stopt een dagboek vaak wanneer je ophoudt een tiener te zijn? Hebben we dan geen verhalen meer die we op papier willen zetten? Zijn we gesetteld en is ons leven dusdanig voorspelbaar geworden dat er niks meer aan het papier toe te vertrouwen valt?
Terwijl ik over deze vragen nadenk bekruipt me het gevoel dat ik de oplossing voor m’n gevangen kriebels wel eens gevonden zou kunnen hebben. Schrijven!! Ik wil gewoon heerlijk onbeschaamd van me af kunnen schrijven.
Maar waar is een dagboek veilig in een huis met 2 kleine kinderen. Zou het gevonden worden onder het matras van het tweepersoonsbed waar m’n man en ik elke nacht slapen? En zouden ze er dan zo hard om lachen dat ik me voorneem om er nooit meer in te schrijven?
Het dringt tot me door dat een dagboek niet in een huis met nieuwsgierige vingertjes en ogen past maar dat ik op zoek moet naar een oplossing van deze tijd.
Na enige tijd surfen op het net is de oplossing duidelijk. Waar kun je je belevenissen, gevoelens en meningen nou beter van je afschrijven dan in een column? We zijn tenslotte nu oud en dapper genoeg om onze levensverhalen niet meer onder een dik matras te verstoppen. Zeg nou zelf: is een column niet het dagboek van de 21ste eeuw?
9 reacties
tontheunis · 14 mei 2007 op 17:50
Nou, nee. Een column is geen dagboek, want daarin is vaak een opsomming van dagelijkse gedachten en gebeurtenissen aan de orde.
Een column is meer dat uitsluitend dat. Het is een manier om alles te uiten wat je denkt en vooral ook voelt, de mening geven die je hebt. Dat geldt althans voor mij want voor jou is het als een dagboek en voor anderen een afreageerkamertje.
Maar er is een ding dat vaststaat: dat je van harte welkom bent en ik (en ongetwijfeld mijn mede-columnisten) blij ben dat je dit gevonden hebt.
TT
schoevers · 14 mei 2007 op 19:26
Vic,
Eeen mooie start met een begrepen verhaal.
Doe het nasat elkaar: columns en dagboeken. En laat je dagboek gewoon slingeren. Ik doe dat al meer dan dertig jaar. Je kan aan je kinderen op ‘slinkse’ wijze dingen doorgeven die ze niet willen horen.
Heel prettig!
We hopen nog veel van je te lezen. Welkom.
DriekOplopers · 14 mei 2007 op 22:08
Wat is een column? Wanneer is iets een column? Dat is voor iedereen iets anders, zoals de heren boven mij al terecht opmerkten.
En ik ben nóg wat met ze eens:
[b]welkom![/b]
Driek
pally · 14 mei 2007 op 22:22
Een leuke intro, Vic en zeker geen slecht begin.
Als je hier geregeld leest zul je snel ontdekken op hoeveel manieren je een column kunt interpreteren. Aleen een log vinden de meesten toch iets anders.
Bienvenue ici!
🙂
Pally
pepe · 14 mei 2007 op 22:53
[quote]Het dringt tot me door dat een dagboek niet in een huis met nieuwsgierige vingertjes en ogen past [/quote]
Hier moest ik toch wel even om lachen, ik geloof niet dat het op Columnx schrijven de oplossing is voor dit probleem 😆
Man en kinderen kunnen immers altijd meelezen, sterker de hele wereld kan meelezen.
Leuke start heb je gemaakt, ik ben benieuwd naar een volgend schrijfsel.
Welkom en suc6!
arta · 14 mei 2007 op 23:25
Een echt dagboek past inderdaad beter op een log, maar met jouw schrijfstijl zul je zeker prettig leesbare stukjes hier kunnen schrijven!
Een leuk debuut!
Welkom!
Bitchy · 15 mei 2007 op 12:57
Leuk en vlot geschreven, kijk al uit naar de rest van je schrijfsels!
Welkom!
Mup · 15 mei 2007 op 14:29
Eerste geplaatste columns zijn niet altijd even goed. Ik denk met schaamte terug aan mijn eerste iig :oeps:
Toen ik je titel zag, had ik mijn bedenkingen, maar je eerste regels haalden die al snel weg, ik hoop dat het blijft kriebelen bij je, welkom.
Groet Mup.
@Schovers, goeie tip! 😆
Vic · 15 mei 2007 op 14:50
Ik ben het met jullie eens: een dagboek is inderdaad geen column maar een verhaal over je dagboek wel 😀
Bedankt voor het welkom!!