Na flink wat jaren poëtische vlijt, was het dan eindelijk zo ver: Een hortus vol welriekende erkenning. Ik was genomineerd voor de eerste prijs van de Turing Nationale gedichtenwedstrijd. Door niemand minder dan Gerrit Komrij zelf werd ik ontboden om plaats te nemen op het met ribfluweel omhulde en van springveer voorziene genomineerdenstoeltje in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Daarnaast was ik reeds verzekerd van publicatie in de allereerste editie van die keihard gecoverde nationale gedichtenbundel met verlijmde rug. En dat nog wel met mijn eerste gedicht ooit, ‘Egeltjespech’, dat het wee verkondigt over een platgereden egel die op weg was naar zijn niet voldongen egeltjesafspraak. Dat versje stond (en staat nog steeds) voor in mijn achterhoofd gebeiteld, dus enige voorstudie kon ik ver achterwege laten.
Met de mooiste aan mijn ene en een door de wol geverfde dichteres, tevens schepper, ofwel moeder, aan mijn andere dichtersarm reisde ik af naar het Nederlandse walhalla van de poëzie. In de binnenzak voerde ik twee a4’tjes mee met daarop een ludiek dankwoord dat louter uit namen bestond. Mijn vermeende bedoeling was om eens te kijken hoe ver je zoiets op die tegen de billenknijp aangrenzende spits kunt drijven. Daarbij had ik de namen dermate lumineus gerangschikt dat er nog een onbetreden rijmschema aan ten grondslag lag ook.
Drie uur en een daghap later zag en hoorde ik met een ambachtelijke glimlach op mijn rijmende tronie vanaf het ribfluweel hoe de eerste negentien van de twintig van de honderd kanshebbers werden afgeroepen. Mijn God, wat hielden ze mij heimelijk in spanning. Maar uiteindelijk klonken dan toch de, op een Oscarwaardig, door Ramsey Nasr verkondigde verlossende woorden, ‘And the winner is… Gerwin van der Werf met zijn gedicht “Misbruik”.’ Nachtzuster en mijn moeder grepen mij troostend bij een arm. Wat kon mij die kut-egel nog schelen.
23 reacties
Meralixe · 10 januari 2015 op 07:35
Autobiografisch?
Dat ‘een vrolijke gelukkige gebeurtenis’ ontgaat me een beetje bij dit schrijven. (schrijfopdracht)
‘Dat versje stond (en staat nog steeds) voor in mijn achterhoofd gebeiteld, dus enige voorstudie kon ik ver achterwege laten.’
La – vie – en Rose, loopt die zin lekker?
Pierken….. Humor!!!
Pierken…. :yes:
En he… Dat gedicht, daar zal onder meer Trawant wel nieuwsgierig naar zijn. (denk ik)
Pierken · 10 januari 2015 op 12:28
Bedankt voor je reactie, Meralixe. Geluk zie ik als een momentopname. Daarvan zitten er meerdere in deze beleving. Dat de egel niet won, was pech die meteen gecompenseerd werd door de aanwezigheid van mijn meest dierbaren. Zie laatste zin. En nee, dit keer niet uit de :yes: gezogen. 😎
Yfs · 10 januari 2015 op 11:12
Wat een blijdschap zulks een nominatie alleen al teweeg kan brengen heb je hier heel goed laten zien Pierken!
Dat je euforie uiteindelijk omsloeg in “teleurstelling op ribfluweel” (wat een detail) versterkt het woordje “pech” in de titel extra!
Dat je gedicht, ( let wel je eerste gedicht) toch een plekje heeft
weten te bemachtigen in de allereerste editie van de nationale gedichtenbundel is sowieso bewonderenswaardig. Chapeau!
Maakt me natuurlijk wel nieuwsgierig wat er nu precies gebeurde met die ‘kut-egel” :rotfl: :rose:
Pierken · 10 januari 2015 op 12:44
Thnks, Yfs! Die ‘kut-egel’ verging het als volgt:
—————–
Egeltjespech
Ach, egeltje, egeltje,
Daar lig je nu dan
Zo plat als een zegeltje
Tja
Dat krijg je er van
Alleen op weg naar je egeltjesafspraak
Je stekeltjes netjes gekamd
Had nou toch een helmpje op
Dan was je nu hooguit verlamd
Nu lig je daar midden op straat, mijn vriend
Je lijfje geperst in de weg
Al had je dan wat beters verdiend
Wat fijn is komt veelal na pech
——————
Naar wat ik nog weet was het met name ritme en originaliteit waarop het genomineerd werd. Ben het juryrapport kwijt. Het winnende gedicht was een terechte keuze. Alhoewel ‘Jas’ van Robin Veen mijn favoriet was: http://www.turingfoundation.org/sound02.html
Berlijntje · 10 januari 2015 op 11:34
Hai Pierken,
Je blijdschap en opwinding over de nominatie heb je heel concreet laten worden door de manier waarop je over de voorbereiding spreekt. Knap vind ik dat. Volgens mij liep je niet naar de uitreiking maar huppelde je een beetje.
Het idee achter `stond voor in mijn achterhoofd gebeiteld´ begrijp ik. Toch moest ik die zin drie keer lezen en daarom leidde hij een beetje af.
Mijns inziens opdracht goed vervuld. Al zat je niet bij de laatste 20, bij de laatste 100 is toch ook al helemaal leuk!
Pierken · 10 januari 2015 op 12:51
Tuurlijk. Ik was nuchter genoeg om mijn kansen in te schatten t.a.v. de overige genomineerden. Die achtte ik zo groot als een egeltje, maar thuisblijven doe je ook niet. Bedankt voor de feedback!
arta · 10 januari 2015 op 11:34
Dat geluk te maken heeft met beleving en niet persé met uitkomst zet jij hier mooi neer, Pierken.
Enne… Weer die Gerwin, die er met het goud vandoor gaat!
Bijzondere uitdaging, deze.
Pierken · 10 januari 2015 op 12:56
Weer die Gerwin inderdaad. Jij begrijpt ‘m 😉 ! Het jaar daarop deed ik ook mee en eindigde bij de eerste duizend. Misschien dit jaar weer, als ze het organiseren. Doe ook mee, arta! Jij hebt die knobbel. Per gedicht kostte het destijds 3 euro.
troubadour · 10 januari 2015 op 11:53
Ook de tierelantijntjes ontbreken niet Pierken, het moet zeker verheven dichtkunst zijn geweest dat over het wee van die egeltjes.
Egeltjes doennut heel voorzichtig, maar de jouwe niet, het zijn immers kutegeltjes.
Die Gerwin is vast de stiefzoon van Komrij..
Pierken · 10 januari 2015 op 12:59
Zat niets verhevens bij (dit keer), troub. Zie hierboven. De zoon van Jeltje van Nieuwenhoven zat wel met zoiets bij de eerste twintig.
La_vie_en_rose · 10 januari 2015 op 12:47
Geweldig, Pierken!
Wat een leuk woord ook, “egeltjespech”!
Ook ik ging uit nieuwsgierigheid naar het gedicht vragen, leuk dat je hem er nu al zelf hebt bijgezet.
Pierken · 10 januari 2015 op 13:07
Dank je! Leuk woord, maar onbekend in Wordfeud 🙁
Mien · 10 januari 2015 op 15:52
Wauw, Peter geweldig om met jouw egelgedicht bij de eerste editie van de Nationale Gedichtenwedstrijd (2009) bij de 20 t/m 100 beste gedichten te eindigen. En helemaal leuk dat de egel ook nog genoemd wordt in de [b][url=http://www.bol.com/nl/p/zoals-een-haan-een-ei-legt/1001004006859087]samenvatting[/url][/b] van de bloemlezing (Zoals een haan een ei legt) op bol.com. Je mag er terecht trots op zijn. Ook nog de hand van Giel Beelen geschud? Leuk gedicht, leuke titel van de column en goede invulling van de opdracht van de maand. Je hebt me overigens wel nieuwsgierig gemaakt naar jouw dankwoord. Nog bewaard? Publiceren op CX zou ik zeggen. :yes:
Pierken · 10 januari 2015 op 18:56
Wat leuk dat je hier verder op inzoomt, Rob :yes: . Oprecht tof en dank je wel voor jouw waardering. Overigens v.w.b. Giel, nee, hij heeft wel de mijne geschud, maar ik schudde niet zo mee 😉 . En dat dankwoord, die had ik later op de avond bij het juryrapport gevoegd. Murphy werkte mee aangaande het digitale back-uphiaat ten tijde van. 🙁
Mien · 10 januari 2015 op 19:18
Dat dankwoord kwijt? Zunt.
Maar ja, liever onderhevig aan de wet van Murphy dan aan Peter Principles … 😉
Pierken · 10 januari 2015 op 20:03
Peter Principles?
Ferrara · 10 januari 2015 op 17:16
Bijzondere invulling en wat een eer om daar als genomineerde te mogen zitten. Dat overkomt niet iedereen. Zegt toch iets over je dichtkunst. Tja en Gerwin, die redt het op veel fronten.
Maar … wie raakt er nou een juryrapport kwijt? :shame:
Pierken · 10 januari 2015 op 19:00
Nachtzuster!
Pierken · 10 januari 2015 op 20:44
Nee, is natuurlijk onzin. Geen idee, Ferrara. Shit happens?
trawant · 10 januari 2015 op 17:52
Dat prachtige Egeltje lijkt me in een flow geschreven Pierken.
Dus als je er dit jaar echt voor zou gaan zitten …
Ik zou alvast mijn dankwoord gaan schrijven.
Mij stond de toegangsprijs tot die wedstrijd als erg tegen, anders …
😛 😛
Pierken · 10 januari 2015 op 19:11
Dit was inderdaad pure flow. Weet nog dat dit hardop in mij opkwam tijdens een loopcadans vanuit Den haag centrum richting ouderlijk huis, randje banlieue.
Maar hé: 3 eurootjes uit; 10.000 nagenoeg zekere, dus bijna gegarandeerde lowietjes in de tietzak, trawant?! Jij dicht op alle niveaus het hele jaar door. Dus ook op het bovenwindse. Lees die bundeltjes van de afgelopen jaren eens na en pak dat gevoel. 😎
Spencer · 10 januari 2015 op 19:28
:yes:
pally · 11 januari 2015 op 16:35
Ik vind hem tof, Pierken. eerst de euforie over genomineerd zijn en dan klik, de korte maar hevige teleurstelling, verzacht door de geliefden: mooi en goed geschreven.
Wat een dansend gedichtje over het egeltje!