De samenleving is aan het verloederen, mensen hebben geen respect meer voor elkaar. Het ‘als het zo moet in Nederland dan hoeft het van mij niet meer’ voert de boventoon onder het volk en helaas ook op de verjaardagsfeestjes die ik bezoek. Overlast van hang jongeren én ouderen, de asbak van de verstokte auto nicotine junk gedumpt op het door u geveegde stoepje. Oprecht geklaag hier en ongefundeerd gezeik daar. De klaagzang is tot ver over de landsgrenzen te horen. Geluk bij een ongeluk is slechts dat zulk geklaag een dikke 2500 jaar geleden nog zou zijn afgestraft door het in woede ontsteken van de Heer. Maar die is volgens velen ook alweer ver te zoeken. Want waar is Hij als je hem nodig hebt als de een of andere onverlaat het waagt over de stoep te fietsen. Of wanneer de buurman anderhalf parkeervak nodig heeft om zijn Mercedes te kunnen parkeren.

Iedereen die zich aangesproken voelt of denkt een ander hierin te herkennen wil ik bij deze verzoeken wat geld aan de kant te leggen en te sparen voor een verblijf in Zuid Amerika. Natuurlijk niet om eens van al dat gezeik af te zijn aan het thuisfront. En ook niet om er achter te komen dat er in Zuid Amerika meer gezeken wordt dan hier. Of je nou wel of geen Spaans verstaat, geklaag komt er weinig voor. Kinderen bijten gewoon wat harder op hun lip als ze pijn of honger hebben en ouders en ouderen laten gelaten het bureaucratische en grotendeels armoedig ingerichte leven over zich heen komen.

U onderneemt de reis namelijk niet voor hen maar voor uzelf. U wilt rust aan uw hoofd zonder geklaag van landgenoten of dat zielige gedoe van die locals. Daar denkt de gemiddelde, op het toerisme gerichte Zuid Amerikaan echter anders over. Gebedel van kleuters met peuters op de arm of mensen zonder ledematen kunt u gewoon negeren, maar dat u er met uw westerse hoofd in hun ogen bijloopt als een wandelende €, daar is niets tegen te doen. Opgelicht in de bus of taxi, een oor aangenaaid bij excursie of hotelreservering en “rekenfoutjes” in iedere willekeurige winkel of restaurant.

Het moois dat dit continent te bieden heeft verplaatst uiteindelijk veel van het leed naar de herinneringen van het lief en maakt deze ervaring tot een onvergetelijke belevenis. Door de vergelijkingen met Nederland tijdens het reizen en het constateren van de vriendelijkheid, vrolijkheid en overweldigende weelde in Nederland kan ik maar tot één conclusie komen. Best eigenaardig maar eigenlijk best aardig.


4 reacties

Eddy Kielema · 16 september 2006 op 11:05

Zo zie je maar dat reizen leidt bredere inzichten. Goed stuk!

WritersBlocq · 16 september 2006 op 18:08

Over dit stuk heb ik niks te zeiken, integendeel 😀

Dees · 16 september 2006 op 19:45

Klagen is een luxegoed, absoluut.

Misschien komt het trouwens ook wel door de Zuid Amerikaanse soaps dat er zo weinig geklaagd wordt. Bij zo’n soap steekt elke ellende maar armoedig af

KawaSutra · 16 september 2006 op 21:05

[quote]maar dat u er met uw westerse hoofd in hun ogen bijloopt als een wandelende €, daar is niets tegen te doen.[/quote]
Treffend neergezet. Daar sta je dan, met je goeie fatsoen…..

Geef een reactie

Avatar plaatshouder