Kampen met angst heeft het voordeel dat je niet snel blundert. Een uitermate positief inzicht. Niet verkregen dankzij de jarenlang op mij losgelaten kennis en kunde van diverse behandelaars, maar dankzij de opdracht van de maand juli op dé schrijfsite van Nederland en België.

Vrijwel blunderloos door het leven fietsen vereist het tot in de puntjes beheersen van de vaardigheden anticiperen, vermijden en laveren.

Het vooraf goed inschatten van mensen en situaties maakt ontwijken mogelijk. Een goede vooruitziende blik voorkomt terechtkomen in netelige situaties met een hoog risico op stuntelen, stilvallen, piekeren en vermeend afgaan.

Wanneer het onverhoopt onmogelijk is om te vermijden omdat bijvoorbeeld de plicht van werk, school of familiefeestjes roept dan is het zaak om om de klippen heen te zeilen. Zonder een spier te vertrekken aanpassen aan de situatie en de overtuigende indruk wekken dat het gebruikelijke arsenaal aan sociale vaardigheden aanwezig is.

Houd er wel rekening mee dat er een hoge prijs moet worden betaald voor een leven zonder flaters. Het altijd op je qui-vive zijn is dodelijk vermoeiend. Als de uitputting daar is ligt het gevaar van een isolement op de loer. Het leven in afzondering werkt uiteindelijk het verzinken in een somber zwart in de hand. Naarmate de noodgedwongen verkozen isolatie langer duurt verandert je eigen huis van veilige vluchthaven in een gevangenis waarvan de sleutel kwijt is.

Mij lijkt het heerlijk om figuurlijk eens flink onderuit te gaan en wanneer de ergste gêne gezakt is hartelijk om mezelf te lachen.


6 reacties

Nummer 22 · 11 juli 2018 op 09:43

Marieke! Mooi geschreven. Hier een advies van, onze welbekende Prof.dr.mr.ir. R. Leijdecker van het O.I.L. (1955).
‘ Beste Marieke Flaterloos,
Ga met spoed naar een boekhandel of nog beter een strip antiquariaat en koop de stripboeken ‘ Guust Flater’ en ‘ Blunder” Het zal u kunnen dienen als ‘Handboek voor Blunders en Flaters’
Succes en hou ons allen op de hoogte van uw eerste flater cq blunder.

    Marieke · 11 juli 2018 op 15:14

    Als mijn eerste blunder gemaakt laat ik het weten. Echter, het wordt er een zonder gebruikmaking van een handboek. Ik wil onvoorbereid blunderen.

Mien · 11 juli 2018 op 11:06

Ik kan een flaterfoon adviseren. Helpt tegen en ook voor bijna alles. Ook bij vallen en opstaan. Kapotte knieën daargelaten. Daarnaast is het ook nog eens goed voor je conditie. De humaine uiteraard. Ach, zelfs James blundert wel eens. WTF en HGAD? Intelligent stukje. Top!
O ja. Flaterloos leven is wel saai. Het is maar waar je voor kniest.
Rubriek nog effe toevoegen. Opdracht van de maand. Of zoiets. Kun je zelf selecteren. 😉

    Marieke · 11 juli 2018 op 15:23

    Flaterloos leven is saai. Het valt te bediscussiëren of het altijd makkelijk is om gewoon anders te k(n)iezen.
    Ik dacht: laat ik een flater uit de weg gaan door een stukje dat niet aan de opdracht voldoet onder te brengen bij de opdracht van de maand. Mijn bijdrage beschrijft geen blunder.

Esther Suzanna · 11 juli 2018 op 11:33

Goed geschreven hoor. En herkenbaar. 😉

van Gellekom · 13 juli 2018 op 12:19

Mijn vriend Wiebe kwam op een schoolvoorstelling ooit op als vogel en zong een liedje over een Kraaghagedis Niks blunder! Prachtig!
Net als jouw column. Top geschreven.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder