Ik koos jou uit een bibliotheek van vele boeken. Het was in eerste instantie de fullcolor kaft die mijn nieuwsgierigheid had gewekt. Ik had nog wel mijn twijfels bij het lezen van de samenvatting op de achterzijde maar jouw zinnenprikkelende inleiding deed mij overstag gaan. Nooit is een titel zo diep in mijn gedachten gegraveerd als de jouwe. Op jou had ik mijn zinnen gezet. Pontificaal heb ik je op de balie gelegd en laten afstempelen. Voor drie weken was je de mijne, had ik me voorgenomen. Het kaartje met de inleverdatum liet ik als een dwingende reminder boven de bladzijden uitsteken. Thuis gekomen heb ik je nonchalant op de salontafel achtergelaten, quasi ongeïnteresseerd. Heerlijk om tevoren te fantaseren over hoe het zou zijn en de onbedwingbare nieuwsgierigheid nog even in te tomen. Behoedzaam heb ik je opgepakt en verwachtingsvol de inhoud doorgenomen. Als een ervaren lezer liet ik jouw bladzijden als een kaartspel door mijn vingers glijden. Hoofdstukken met lokkende titels, een perfecte alinea-indeling. En ook de onmisbare voetnoten ontbraken niet. Een vreemde opwinding joeg vanuit mijn kruin zinderend door mijn lijf en zorgde halverwege voor een langzaam opkomende vurige tinteling die zolang aanhield dat ik mij niet meer in kon houden. Ik moest jou lezen!
Je opende jezelf voor mij en voorzichtig zocht ik de eerste woorden.
Al tijdens de intro wist je me te boeien, vast te houden. Je trok me mee naar binnen in jouw meest intieme wereld, jouw eigen domein. Geraffineerd leidde je me over heuvels en door dalen om me te laten genieten van prachtige vergezichten. Al ontdekkend ontmoette ik letters die ik niet kende, woorden waarvan ik de betekenis niet wist. Soms had ik geen zin om de verklaring op te zoeken, ik was overhaast. Ik wilde vooruitlezen omdat ik wist dat er weer een hoogtepunt zou komen. Maar geduldig heb je ze uitgelegd en verteld hoe ik ze moest interpreteren. Zelfs als ik het nog niet begrepen had en jou aan de kant gooide wist je me toch weer over te halen ook tussen de regels door te lezen en niet alles zo letterlijk te nemen. Jij hebt me leren lezen. Jij hebt me leren genieten van de schoonheid van het Hooglied. Door jou heb ik de thematiek van het leven leren begrijpen.
De termijn zat er bijna op. Wat kon ik doen? Ik had je nog lang niet uit. Dus ik heb verlengd en nog eens verlengd. Totdat ik een beslissing moest nemen. Kopen of inleveren. Ik wist dat er hoofdstukken zouden volgen die ik met de beste wil van de wereld niet zou kunnen vatten. Ook de karakters zouden me tegen kunnen gaan staan of de plot van het verhaal. Ik wist ook dat je zou slijten na verloop van tijd, dat alinea’s niet meer leesbaar zouden zijn. Nu was je nog perfect ingebonden, straks resten pagina’s met vouwen en ezelsoren. Het zou niet ondenkbaar zijn dat er bladzijden zullen gaan ontbreken. Bij mijn afweging heb ik zelfs nog gecontroleerd wie mij allemaal zijn voorgegaan. Verschillende datums stonden vermeld. Och, ze zouden je vast niet allemaal hebben uitgelezen, toch?
Ik besloot je te nemen voor altijd. Jouw magisch realisme heeft voor mij de doorslag gegeven. De verlokkingen van het mysterie en het onvoorspelbare. Maar je leest ook als een sprookje dat mijn rijkste fantasieën ver te boven gaat, een sprookje uit Duizend-en-een-nacht.
Ik ben nu halverwege. Ik verveel me nooit, blijf altijd geboeid en verrast. Soms ben je voor mij een gesloten boek maar ik ben nog lang niet uitgelezen. Nooit ben je zonder woorden. Ook al raken mijn ogen vermoeid ik blijf je lezen. Jouw letters staan zo dik gedrukt dat ik ze op de tast als braille tot mij neem. En jouw regels kan ik niet anders dan respecteren.
23 reacties
WritersBlocq · 28 februari 2006 op 18:26
[quote]Geraffineerd leidde je me over heuvels en door dalen om me te laten genieten van prachtige vergezichten.[/quote]
Prachtig, ik krijg beeld bij de tekst! En dat geldt niet alleen voor deze quote, maar voor elk woord dat in de zin danst, de zin die in de alinea vorm vat, heel leuk gedaan.
Groetje, Pauline.
Eddy Kielema · 28 februari 2006 op 19:35
De metafoor van een bibliotheekboek voor de liefde spreekt mij natuurlijk heel erg aan! Heel veel leuke woordgrapjes en mooie beeldspraak, zoals de laatste twee zinnen:
[quote]Jouw letters staan zo dik gedrukt dat ik ze op de tast als braille tot mij neem. En jouw regels kan ik niet anders dan respecteren.[/quote]
Een heel bijzondere column!
pepe · 28 februari 2006 op 19:54
Absoluut een bijzonder mooie column.
Niet uitgelezen boeken blijven spannend, zo is het met liefde ook naar mijn mening. Zorg dat je nooit uitgelezen raakt in beide gevallen.
En Kawa zorg jij er a.j.b. voor dat je nooit raakt uitgeschreven, want dit stukje trekt me weer iets meer naar deze site.
Mug · 28 februari 2006 op 20:42
hey Kawa!
Bespeur ik hier een nieuwe stijl van schrijven? Ik vind het prachtig!
Li · 28 februari 2006 op 20:59
Zucht…wat mooi.
[quote]Al tijdens de intro wist je me te boeien, vast te houden.[/quote]
Ik hoop dat je er nooit een punt achter zet 😉
Li
Troy · 28 februari 2006 op 21:00
Je weet dat ik vind dat je mooi schrijft en toch heb ik niet zoveel met dit stuk. Vind het net te gekunsteld overkomen om er echt iets bij te voelen. Een kwestie van smaak natuurlijk.
senahponex · 28 februari 2006 op 21:37
[quote]En ook de onmisbare voetnoten ontbraken niet. Een vreemde opwinding joeg vanuit mijn kruin zinderend door mijn lijf en zorgde halverwege voor een langzaam opkomende vurige tinteling die zolang aanhield dat ik mij niet meer in kon houden. Ik moest jou lezen![/quote]
Boeiend geschreven je zou bijn a denken dat je de heilge schrift tot genomen had 😉
sally · 28 februari 2006 op 21:44
Was het literatuur of een flodderroman…
Ik vind het een zeer vindingrijk stuk.
Een plezier om te lezen. Met mijn fantasie, lees ik heel veel tussen de regels.
liefs
Sally
Trukie · 28 februari 2006 op 22:57
Mooi Kawa.
Eh was het de Kamasutra? 😉
bert · 1 maart 2006 op 01:38
[quote]Je opende jezelf voor mij en voorzichtig zocht ik de eerste woorden.[/quote]
Het is gewoon te mooi voor woorden. 🙂 🙂 🙂
KingArthur · 1 maart 2006 op 10:01
Heb je misschien de titel van het boek :-).
Je hebt me nieuwsgierig gemaakt.
Troy · 1 maart 2006 op 13:22
Edit: ik heb em nogmaals gelezen en als abstract verhaal vind ik em toch boeiend. Ik ben net als King meer dan nieuwsgierig naar de titel, maar ik ben misschien nog nieuwsgieriger naar waar het boek als metafoor eigenlijk voor staat. Alleen jammer dat ik daar – waarschijnlijk – niet achter ga komen 🙂
KawaSutra · 1 maart 2006 op 14:13
Haha, ben ik niet duidelijk genoeg geweest?
Dit boek krijgt niemand anders te lezen; ik ben er al jaren mee getrouwd! 🙂
Ma3anne · 1 maart 2006 op 19:02
Dit is weer eens wat anders dan: ‘Mijn vrouw is een mooi boek, maar ik heb het al uit.’
Erg mooi en liefdevol, Kawa.
WritersBlocq · 1 maart 2006 op 21:00
[quote]Dit boek krijgt niemand anders te lezen; ik ben er al jaren mee getrouwd![/quote]
Yeah! Ik dacht eerst ja dat is het, maar toen dacht ik nee, tis gewoon een boek. Wel geinig, een vrouw met ezelsoren 😛
Mosje · 2 maart 2006 op 20:03
[quote]Dit is weer eens wat anders dan: ‘Mijn vrouw is een mooi boek, maar ik heb het al uit.'[/quote]Mijn vrouw is een mooi boek, maar binnenkort gaat zij naar De Slegte.
(zo beter Ma3?)
Ma3anne · 2 maart 2006 op 20:48
Nee Mosje, het moet ‘gaat’ zijn en niet ‘gaar’. 😛
Mosje · 2 maart 2006 op 21:27
Het zal wel aan je hersenschudding liggen Ma3, want er staat staat toch echt “gaat”.
😛
KawaSutra · 2 maart 2006 op 23:11
Dit verhaal staat mij na aan het hart. En daarom is voor mij de beeldvorming volkomen duidelijk, dat is logisch. Toch krijg ik het gevoel dat ik wellicht teveel tussen de regels en in de metafoor verstopt heb.
Had ik slechts over een (goed) boek geschreven dan kan ik mij de eerste reactie van Troy heel goed voorstellen.
Sally heeft i.i.g., ik had niet anders verwacht 😀 , met de juiste fantasie gelezen (voor mij was/is het literatuur Sally 🙂 ).
En ik heb, inderdaad Senahponex, de Heilige Schrift er ook nog even bij betrokken.
Maar Trukie, als je er de Kama Sutra in wilt zien is dat ook prima hoor 😀 .
En Eddy, ik wist wel dat het jou als geletterde zou aanspreken.
Of het een nieuwe stijl is, Mug, daarvan ben ik mij niet bewust. Ik doe wel mijn best om steeds met iets nieuws te komen.
Mosje, als jij een vrouw hebt met de ezelsoren van WB kan ik mij daar iets bij voorstellen 😀 .
Verder iedereen bedankt voor de positieve reacties.
Trukie · 2 maart 2006 op 23:47
De Kama Sutra heeft alles met echte liefde te maken 😉
Toch?
Anne · 3 maart 2006 op 11:17
Kom ik weer met mijn potje mosterd.
Kijk je een dag niet op de site, mis je gelijk een mooi stuk. Kawa, mij kan het niet schelen waar het over gaat; alleen al het beeld van een niet uit te lezen boek vind ik prachtig.
Dank, Anne.
Nana · 3 maart 2006 op 12:32
Zou ik nou de enige zijn die het idee van een boek prachtig vind, maar dat deze column over je vrouw gaat minder? Of ben ik gewoon jaloers dat er een vrouw is met een man die zo over haar kan schrijven?
KawaSutra · 3 maart 2006 op 16:16
Zeker Trukie, maar ik ben nog nooit verder gekomen dan plaatjes kijken. 😀
Anne en Nana, jullie hebben eigenlijk ook gelijk. Ieder moet zelf maar weten wat hij in het verhaal wil zien. En wie ben ik om die beeldvorming weer af te breken. Bedankt voor jullie reacties.