Gebruik het misbruik

Terwijl eindelijk de zon de kamer weer verwarmt en onze kater zich heerlijk nestelt in de vensterbank om wat zonlicht op zijn huid te voelen, hoor ik op de radio net het verslag van die Pretzel die zijn eigen dochter bezwangerde voor 7 maal. Het gaat mijn gedachten te ver om maar te bedenken dat niemand maar dan ook niemand iets gemerkt zou hebben in al die jaren. Familie, vrouw, school, kindergehuil noem maar op. Als ik die kanis van die kerel zie krijg ik spontaan braakneigingen voor wat hij zijn bloedeigen dochter heeft aangedaan. En dat is dan in Duitsland. In elk land heb je namelijk van die vaders die niet met hun gore poten van hun eigen bloed af kunnen blijven. Vaak weten ouderen dit wel, doch de doofpot is groot en de stilte blijft. Al wat hangt is het kind dat ineens geen kind meer is maar een bedreigd soort van mensje dat niet weet dat de boze wereld niet alleen stopt bij pappa of mamma.

Van héél nabij heb ik dit mogen ervaren en gelukkig is die kerel dood anders had ik hem wel even geholpen hoor. Mijn verweer in de rechtbank zou zijn “Edelachtbare ik heb een slechte jeugd gehad!” Niets aan gelogen. Zijn eigen dochter bezwangeren en dan met mamma gezellig mee de trein in om abortus in Den Haag te laten plegen. En de rest is historie want alles ging in de doofpot. De vrouw kon zich herinneren dat zij als kleine dreumes al in haar bedje met een grote zonnebril opzat in het hoekje, dekentje om zich heen in de hoop dat pappa haar niet zag . Hoe oud zal ze geweest zijn? Drie misschien? Huilend vertelde zij het hele verhaal, voor het eerst van haar leven en ik? Ik werd stil en boos op mamma die rustig zei dat het niet allemaal haar schuld was. Zij had tenslotte nog meer kinderen rondlopen. Ja tante Toos, daarom zijn diverse van je dochters ook het spoor een beetje bijster, wie weet wat daar mee gebeurt is.

Mensen worden boos als het op het nieuws komt, maar let eens op je eigen buren en naasten, want vergis je niet overal zitten dit soort vaders/stiefvaders die hun klauwen niet van de meisjes af kunnen houden. Het komt alleen nu meer in het nieuws gelukkig maar. Na drie maanden bij de kindertelefoon als vrijwilligster gezeten te hebben kon ik er al niet meer van slapen. Ik heb ooit een stukje geschreven over een meisje dat misbruikt was. Totaal weinig reacties, maar o zo veel mails van mensen die wisten van die en die dat die en die werden misbruikt. Niet mailen naar mij maar de politie inschakelen of een tussenpersoon. Er zijn genoeg goede instanties die deze kleine kinderen kunnen helpen hun jeugd weer op te pakken.

Alert blijven in juist deze tijd, want de strafmaat in Nederland is een lachertje. En zij die hun poten niet thuis kunnen houden van de kleine meisjes, gewoon met een bot aardappelmesje heel voorzichtig die ballen afschrapen en vooral lekker diep hakken zodat ze ook misschien de jochies met rust laten. Want ook daar wordt niet alleen bij het Vaticaan aan die sport gedaan hoor. Hier in Nederland kan men er ook wat van.

Mijn oudste broer zei eens na weer zo een incestverhaal in de krant “Ik krijg de kriebels als ik mijn eigen kleinkind op wil pakken, moet je al die mensen eens zien kijken!”
Ja dat snap ik, maar als je nog niet eens je eigen bloed mag knuffelen. Als je goed kijkt zijn de signalen zichtbaar voor hen die het willen zien,
En daar ligt juist het punt.
Wil men het wel zien???