Gekloven lippen

Vanaf het moment dat hij mijn hoofd zachtjes optilt weet ik zelf ook wel dat het fout zit, onverwacht is het alles behalve. maar verbaasd ben ik wel. En wie ben ik als ik niet mezelf ben, vroeg alice zich af na verschillende keren van lengte te zijn veranderd.
Ben ik mezelf nog wel als mijn eigen reacties mij vreemd voorkomen. Maar het voelde zo goed. voer ik aan als verdediging, als ik mezelf weer eens uitfoeter over mijn stomme gedrag.

Een week lang doe ik dit telkens weer in mijn hoofd. ‘Twaalf jaar’ schreeuw ik mezelf toe.
En ik probeer te vergeten.
‘when do we meet again?’ maandag, dan zie ik je weer, maar wat ben jij dan van mij en ik van jou?
De vraag die ik niet stel, waar hij wel een antwoord op wil geven, maar ik dat antwoord niet wil horen, het is mij te definitief.

En zaterdagavond, wil ik vergeten. En als alcohol niet helpt . Dan kus je iemand andes om de eerste domme kus te vergeten. Geen gevoelens nu slechts lippen. Geen gevolgen nu slechts nu. Geen naam nu slechts een hand die te ver gaat.
‘he kerel, verboden terrein hoor’ En een vriendin redt mij.

s’Ochtends merk je op dat je problemen er nog steeds zijn, drie kloven. Maar mijn lippen reageren naaldloos. Wat moet een achtienjarig vlaams wichtje met een koreaanse vent 32 die van haar houdt.
Ik wil leut. Maar geen schuld dat ik hem zal kwetsen.

De oplossing komt later, wat moet ik mij aantrekken van zijn hart als hij durft te spelen met dat van iemand die zijn dochter zou kunnen zijn.