Gelijk spel

Het moest een keer gebeuren… Als de aantrekkingskracht maar groot genoeg is krijg je overal beweging in. Zo ook in mijn beste vriend & beste vriendin. Vanaf dag één hadden zij al een aparte verstandhouding tot elkaar. Het begon met een ruzie, zij kon hem niet uitstaan en hij haar niet en daar lieten zij toen geen gras over groeien. Ik zag de bui voor die avond wel hangen maar ik zag ook de zon tegemoet voor de toekomst. Als een ontmoeting met het andere geslacht met een ruzie begint kunnen er twee dingen gebeuren; of het blijft knallende ruzie of de onweersbui gaat over tot een mooi en warm zonnetje.

Ik voelde het warme zonnetje er al doorheen prikken en vanaf die dag begon de rooftocht voor mijn beste vriend. Hij heeft alles op alles gezet om haar te krijgen op de plek die hij wilde. En ook al stond ik er in het begin sceptisch tegenover, het is hem toch gelukt. Ook al denk je iemand te kennen, en hiermee ook de personen te kennen tot wie hij/zij zich aangetrokken voelt, de realiteit kan toch verrassingen met zich meebrengen. Ik heb altijd tegen mijn beste vriend gezegd dat ik persoonlijk dacht dat het hem met zijn “macho” gedrag niet ging lukken om haar te veroveren maar blijkbaar had ik het niet goed ingeschat want hoe harder ik het zei des te meer lukte het hem. Stapje voor stapje merkte ik hoe ze naar elkaar groeide en hoe de spanning toenam. Ik vond het leuk om bij dit fenomeen aan de kantlijn te staan.

Het is leuk om te zien hoe 2 verliefde mensjes om elkaar heen dartelen, een spel waarbij uitdaging en verleiding centraal staan. Een chemisch proces dat zich ontwikkelt tot iets sociaals, iets waarbij elk woordje uitmaakt, elke klank de stemming bepaald, elk telefoonriedeltje belangrijk is. Dat kon nog wel eens tot boze blikken leiden maar het mocht de pret niet drukken. Het is gebeurd, en als het eenmaal is gebeurd neemt de spanning af,. Het proces van verleiding en uitdaging is er niet meer, de uitdaging is immers uitgedaagd en heeft eigenlijk verloren. Het leuke is er vanaf.

Je merkt dat er een ander proces is gestart. Waar 2 mensen zijn, zijn ook 2 totaal verschillende gevoelens; jaloezie, onverschilligheid, spanning, afgunst en nog allerlei andere gevoelens. Meestal zal het leiden tot ruzies en onenigheden. Maar niet bij ons, want daar sta ik met een witte vlag, voor de één om het snikken te deppen, voor de ander om de overwinning te vieren. Ik sta in het midden aan de kantlijn en ik weiger te juichen of te huilen. Ik ga niet voor de overwinning, ik ga voor gelijk spel.